De risico’s van journalistieke bijziendheid

Medeauteur van het pas verschenen (Kritak).

FORMATIE Dat sommige journalisten de formatie zo somber inzien, stoort Luc Huyse. Het tast het vertrouwen in de politiek aan en doet het geloof in populisten groeien.

Het is weer 23 september 2011. Net als toen tellen de mensen van de pers weer hoelang we al op zoek zijn naar een federale regering. Negen jaar geleden, op die 23ste september, stond het telraam op 468 dagen of 16 maanden. Vandaag lopen de cijfers bijna gelijk. Opnieuw schrijven en spreken sommige journalisten en commentatoren in sombere bewoordingen over wat er allemaal mis zal gaan. Rien ne va plus is terug van weggeweest.

Opnieuw duikt een merkwaardig fenomeen op. Zodra de vorming van een Belgische regering lang aansleept, gaat hier en daar de journalistieke zin voor relativering verloren en promoveert dat beleidsniveau tot het enige dat telt in de politiek van dit land. Natuurlijk applaudisseren de nationale politici. In andere omstandigheden weten en beseffen journalisten dat een federale regering een vat is dat aan alle kanten lekt.

De Europese Unie heeft cruciale bevoegdheden weggezogen. De monetaire unie in het bijzonder werkt als een vaccin tegen financieel hartfalen, daar heb je geen natiestaten voor nodig. Van hun kant hamsteren de gewestelijke regeringen en parlementen al jaren macht op het vlak van culstekende tuur en onderwijs, huisvesting en leefmilieu, landbouw en innovatie van het bedrijfsleven, openbare werken en verkeer, gezondheidszorg en werkgelegenheid. Laten we ook de revival van tal van steden en gemeenten niet vergeten, in termen van innovatie en creativiteit.

Bovendien beschikken we over uitambtenaren. Sommigen van hen hebben meer in hun mars dan tien, vijftien federale kabinetsleden. De politieke kaart van het land is bijgevolg voor drie kwart gevuld met zones die geen pessimisme, laat staan fatalisme rechtvaardigen. Trouwens, precies op die plekken toont de bevolking meestal tevredenheid en vertrouwen.

Het pessimisme dat journalisten verspreiden, is besmettelijk

Die andere marathon

U wilt een bewijs? We schakelen terug naar 13 juni 2010, de dag van de vervroegde parlementsverkiezingen. Op 17 juni duidde de koning Bart De Wever (N-VA) aan als informateur en ging een formatiemarathon van start. Twee weken later nam België voor zes