Rijdt zilveren Van Aert zondag naar goud?
Alleen een ontketende Filippo Ganna kon Wout van Aert (26) bij zijn debuut van de wereldtitel tijdrijden houden. Het zilver moet Van Aert vertrouwen geven voor de wegrit van zondag. ‘Ik heb nog steeds de beste benen van de Tour.’
Voor het tweede jaar op rij pakte België net naast goud op het WK tijdrijden. Vorig jaar in Yorkshire werd Remco Evenepoel tweede na Rohan Dennis, nu moest Wout van Aert de duimen leggen voor Filippo Ganna. En dat is geen schande. De Italiaan had geen Tour in de benen en kon zich specifiek voorbereiden op de tijdrit in eigen land. In de Tirreno was hij twee weken geleden al oppermachtig en hij is niet voor niets wereldrecordhouder in de individuele achtervolging. Ganna bezorgde Italië voor het eerst goud op het WK tijdrijden.
Halfweg de tijdrit had Van Aert nog 46 seconden achterstand op Ganna, die als een wervelwind was gestart. Van Aert klokte daar pas de zesde tijd. Maar in het tweede deel reed niemand beter dan de tweevoudige Belgische tijdritkampioen. Hij reed er twintig seconden sneller dan de Italiaan en sprong naar het zilver.
‘Als ik mijn waarden bekijk, kan ik alleen maar vaststellen dat ik een toptijdrit heb gereden’, reageerde Van Aert. ‘Het tweede deel verliep perfect, maar in het eerste deel moest ik op vijf kilometer van het tussenpunt wat gas terugnemen. Daar heb ik te veel tijd verloren. Ik wist dat deel één bepalend zou zijn door de wind, maar ik kon gewoon niet harder. Ik was beter dan een pak toppers, maar ben geklopt door iemand die sterker was. Ik moet mij daar bij neerleggen.’
Maar één dag rust
Dat Ganna de Tour niet reed, speelde natuurlijk in Van Aerts nadeel. ‘Hij heeft hier honderd procent naartoe kunnen werken en dat is een meerwaarde, maar het heeft geen zin om daarover na te denken. De Tour is een belangrijke wedstrijd en als je daar twee ritten kan winnen, moet je niet zeuren. Kon het beter gegaan zijn zonder Tour en met een specifieke voorbereiding? Misschien wel, maar ik weet het niet.’
Dat hij de Tour in de benen heeft, zal wellicht wel een voordeel opleveren voor zondag. Want Van Aert wil in de wegrit wel op het hoogste schavotje staan. Dat hij maar één dag kan rusten na de tijdrit, deert hem niet. ‘Een tijdrit is een zware inspanning, maar dit was er uiteindelijk eentje die maar 35 minuten heeft geduurd. Na de
Tour heb ik goed gerust en dat was duidelijk voldoende, als je mijn prestatie ziet. Zaterdag zal ik de omloop verkennen met Oliver Naesen. Ik heb al video’s bekeken en het wordt sowieso een heel zware race. Het wordt een slijtageslag en op het einde zal de beste het verschil maken. Ik heb er vertrouwen in, want ik heb nog steeds de beste benen van de Tour.’
In de spiegel kijken
Ook de Italiaanse journalisten blijven onder de indruk. Een reporter vroeg Van Aert of hij zich de beste renner ter wereld voelt. Veldritkampioen, kampioen in de klassiekers, kampioen in de Tour en nu ook op het WK. ‘Ja, dat is het eerste wat ik ’s morgens denk als ik in de spiegel kijk! Neen, ik ben gewoon dankbaar dat ik veel kan bereiken op verschillende manieren. Ik won drie wereldtitels in het veldrijden en alle mooie crossen, maar ik voelde dat ik ook op de weg kon presteren. Ik hoop dat, als ik mijn wielercarrière beëindig, ik een mooi gevuld en gevarieerd palmares heb. Ik bouw daar nog aan, maar ik heb toch al veel bereikt waar ik fier op ben. Voor mij is het een grote motivatie dat ik mijn veelzijdigheid kan tonen. Lang werd gedacht dat je in het wielrennen op één ding moest focussen. Ik heb getoond dat het anders kan.’
Van Aert kan zondag geschiedenis schrijven en als eerste renner ooit wereldkampioen worden in het veld én op de weg.
Victor Campenaerts kon de verwachtingen niet inlossen in Imola. Voor een achtste plaats was de werelduurrecordhouder niet naar Italië afgezakt. Hij eindigde meer dan vijftig seconden achter Ganna, en op meer dan twintig seconden van de bronzen medaille. ‘Ik denk dat ik wel een goede tijdrit heb gereden. Ik had misschien niet mijn
‘De wegrit wordt een slijtageslag en op het einde zal de beste het verschil maken’
Wout van Aert Vicewereldkampioen tijdrijden
allerbeste dag, gewoon degelijk’, zei Campenaerts. ‘Maar dat volstaat niet om mee te strijden voor het podium.’
Olympische hoop
Wout van Aert lijkt zo naast Remco Evenepoel de grote hoop op olympisch eremetaal in Tokio. Omdat België maar twee tijdrijders mag afvaardigen in Tokio, lijkt Campenaerts op de schopstoel te zitten. Wie het tweede ticket voor de tijdrit krijgt, maakt de wielerbond wel pas in juni 2021 officieel bekend. ‘Mocht de deadline vandaag zijn, was het een uitgemaakte zaak’, zegt technisch directeur Frederik Broché. ‘Maar we zullen ook de resultaten van 2021 in overweging nemen. Victor is echter een realist. Zoals hij begreep dat er op dit WK niet meer in zat dan deze ereplaats, zo beseft hij dat een olympisch ticket voor hem niet gemakkelijk wordt.’
Zeker omdat wie de tijdrit rijdt, ook in de wegrit met veel hoogtemeters moet worden ingezet. ‘Wout is ook een goede klimmer, maar in een jaar tijd kan veel gebeuren. Toen we de criteria voor Tokio opstelden, was Remco nog een junior’, aldus Broché.
Van Aert reed zijn WK-tijdrit niet in functie van de Spelen. ‘Ik heb nog niet gedacht aan Tokio. Trouwens, gaan er wel Olympische Spelen zijn volgend jaar? In de winter zullen we bekijken welke planning we gaan opstellen voor 2021. Maar uiteraard wil ik naar de Spelen, het is het grootste sportevenement ter wereld. Het wordt een groot doel. Ik heb getoond dat ik in Tokio zowel op de tijd- als de wegrit mag mikken.’
‘Ik heb getoond dat ik op de Olympische Spelen in Tokio zowel op de tijd- als de wegrit mag mikken’
Wout van Aert Vicewereldkampioen tijdrijden
KAS Eupen is geen doorgeefluik meer voor jonge Afrikaanse talenten, wel een trainingskamp voor Qatarese internationals met het oog op het WK van 2022. Het heeft de ambities in Eupen stevig opgekrikt. ‘Waarom zou een Europees ticket niet kunnen?’
Op de woensdagtraining in aanloop naar de match tegen Anderlecht duldt trainer Beñat San José per uitzondering onze aanwezigheid langs het oefenveld. Vanaf donderdag wordt er tactisch getraind en gaan de poorten Am Kehrweg onverbiddelijk dicht.
Ook een jongetje van een jaar of tien kijkt aandachtig toe vanop een koelbox aan de zijlijn. Azhaf Correia is de zoon van Adriano, de voormalige Champions Leaguewinnaar met Barcelona die sinds deze zomer bij Eupen speelt. Tijdens de opwarming komen enkele ploegmaats een praatje slaan met Azhaf en na de training schuift hij samen met zijn vader aan tafel in de Eupense eetzaal. Van een familieclub gesproken.
Michael Radermacher, de man die ons op sleeptouw neemt, kan erover meespreken. Zijn vader Joseph maakte in 1945 de stichting van de Königliche Algemeine Sportvereinigung (KAS) Eupen mee en werkte als teammanager voor de club. Michael trad in de voetsporen van zijn vader. In 2012 maakten de Radermachers de overname door het Qatarese Aspire van dichtbij mee.
Michael ontfermde zich sindsdien als teammanager over de Afrikaanse spelers die dankzij de samenwerking overkwamen vanuit de Aspire Academy in Senegal. Denk aan jongens als Eric Ocansey, Henry Onyekuru en Silas Gnaka. De laatste tijd hoeft Michael Radermacher zich daar niet meer mee bezig te houden, aangezien het project met de academie in Senegal dit jaar werd stopgezet.
Grote vissen
‘De insteek van het project is veranderd’, zegt Jordi Condom, de voormalige hoofdcoach die sinds april sportief directeur is in Eupen. ‘In het verleden wilde Aspire Eupen gebruiken om de grootste talenten uit de academie hun eerste stappen in Europa te laten zetten. Het nieuwe plan is om Eupen op een zo hoog mogelijk niveau te krijgen. Het doel is duidelijk: dit moet het beste seizoen in de geschiedenis van de club worden. We moeten durven op de top 8 te mikken. En waarom zou een ticket voor de
Europa League dan niet kunnen?’
Het kleine Eupen droomt groter dan ooit, dus werden de grove middelen de afgelopen maanden niet geschuwd. Aspire-directeur Ivan Bravo (ex-Real Madrid) en Jordi Condom (ex-Barcelona) gebruikten hun netwerk om grote vissen
Jordi Condom als Adriano Correia en Victor Vazquez transfervrij binnen te hengelen. Daarnaast schrok Eupen er niet voor terug om – anders dan vroeger – stevige transfersommen neer te tellen voor spelers uit de Jupiler Pro League: 700.000 euro voor
Stef Peeters van Cercle Brugge of zelfs ongeveer een miljoen voor Edo Kayembe van Anderlecht. Tel daarbij de transfers van Jordi Amat, Mamadou Koné en Emmanuel Agbadou en je komt uit op 3,5 miljoen euro. Alleen RC Genk, AA Gent, Anderlecht, Cercle Brugge en STVV gaven deze zomer al meer uit. Met ook nog eens jonge gehuurde Belgen als Julien Ngoy en Senna Miangue en ervaren spelers als Benoît Poulain en Amara Baby beschikt Eupen over een meer dan aardige kern.
‘Ik ben blij dat we een ervaren en evenwichtige kern hebben kunnen samenstellen’, zegt Condom. ‘Er wordt nu wel veel gepraat over onze transfers, maar je moet ook weten dat amper de helft van de spelers met wie we gesproken hebben, hier effectief rondloopt. Het is niet altijd even evident om jongens te overtuigen om voor Eupen te tekenen. Wij zijn Antwerp of Gent niet’, zegt de Spanjaard.
En toch slaagde Condom erin grote namen als Vazquez en Adriano naar Eupen te lokken. ‘Met Adriano ben ik in contact gekomen dankzij enkele kennissen uit mijn tijd bij Barcelona. Zij vertelden me dat hij graag wilde terugkeren naar Europa. Ik geloofde nooit dat we hem naar Eupen zouden kunnen halen, maar besloot het erop te wagen. En kijk, het is ons gelukt. Dat we hem hebben kunnen halen, is straf, maar hij weet ook dat hij bij Aspire in een zeer interessant netwerk terechtkomt. Wie weet waartoe dat kan leiden na zijn carrière als speler?’
Emir dicteert de wet
Maar waarom is het voor Aspire, dat eigendom is van de Qatarese overheid, nog interessant om zo veel te blijven investeren in Eupen als het er geen nieuwe talenten stalt? ‘In Qatar is er nog steeds een academie’, zegt Condom. ‘De kans is groot dat er volgend jaar enkele Qatarese spelers in Eupen zullen neerstrijken.’
Die ‘enkele’ mag u vrij ruim interpreteren. Volgens La Dernière Heure is het de bedoeling dat er volgende zomer flink wat Qatarese internationals worden uitgeleend aan Eupen. Ook al zijn de spelers
‘Het nieuwe plan is om Eupen op een zo hoog mogelijk niveau te krijgen. Dit moet het beste seizoen in de geschiedenis van de club worden’ Sportief directeur
Krijgen we na de US Open ook op Roland Garros verrassingen? Marc De Hous, de ex-coach van Kim Clijsters, bespreekt de vijf centrale figuren van deze editie. Rafael Nadal
Situatie: Met zijn twaalf overwinningen op Roland Garros is Rafael Nadal vanzelfsprekend de uitgesproken favoriet in Parijs, maar zijn povere prestatie in Rome vorige week wekt twijfels.
De Hous: ‘Zijn niveau in Rome viel echt tegen, met een slechte opslag en veel unforced errors. Hij oogde kwetsbaarder dan ooit. Maar op een grandslamtoernooi naar drie winnende sets kan Nadal zijn kracht volop uitspelen. In de voorgaande seizoenen was de Spanjaard ook tijdens de voorbereidingstoernooien ongenaakbaar, dat zag je nu niet’
‘Anderzijds speelde Nadal de voorbije week geen matchen, wat hem mentaal kan opfrissen. In de laatste week voor een grand slam koos Clijsters destijds voor dezelfde aanpak. Bovendien zullen zo laat op het jaar de omstandigheden in Nadals voordeel werken. De vochtigheid maakt het gravel stroever en de bal zwaarder.’
Novak Djokovic
Situatie: Novak Djokovic komt als nummer één van de wereld naar Parijs. Hij jaagt nog steeds op het recordaantal grandslamzeges. De Serviër heeft zeventien grand slams op zijn palmares staan, twee minder dan Nadal en drie minder dan Federer.
De Hous: ‘Djokovic is meer dan Nadal en Federer bezig met dat record. Zijn diskwalificatie op de US Open (hij sloeg ongewild een bal tegen een lijnrechter, red.) zal hem nog lang achtervolgen. Door zijn stommiteiten zal hij nooit de populairste worden, dus wil hij op een andere manier de rest aftroeven. Djokovic, al een paar jaar de terechte nummer 1, geldt zeker als grootste concurrent voor Nadal in Parijs. Tenzij hij zijn emoties niet in toom kan houden, natuurlijk. In Rome reageerde hij toch weer vaak lichtgeraakt. Zelfs wanneer hij de match controleerde, tierde hij naar zijn coach.’
‘Hoe zal Dominic Thiem als nieuwe grandslamwinnaar omgaan met die bijkomende druk? Hij won de US Open zonder een van de grote drie te kloppen. Kan hij dat in Parijs?’
Serena Williams
Situatie: Serena Williams wil dolgraag haar 24ste major winnen, een evenaring van het record van Margaret Court. Maar Williams wordt vandaag 39 jaar oud.
De Hous: ‘Het wordt moeilijker en moeilijker voor Serena, die opgejaagd wild is voor de concurrenten. Kijk maar hoeveel driesetters ze op de US Open moest doorworstelen tegen speelsters van wie ze vroeger brandhout gemaakt zou hebben. En het gravel van Roland Garros was zelfs in haar topjaren niet haar beste ondergrond. Europeanen zijn opgeleid op gravel, Amerikanen op hardcourt en dat draag je de rest van je loopbaan mee.’
‘Tegen mijn topfavoriete Simona Halep lijkt Williams weinig kans te maken. En het aura van de ongenaakbare Serena is de afgelopen jaren afgebrokkeld, waardoor de anderen haar niet meer zo vrezen als voorheen.’
David Goffin
Situatie: De enige Belgische man op de hoofdtabel is David Goffin. Hij kende een belabberde aanloop in Rome.
De Hous: ‘Zoals vaker vond ik dat David grinta miste, nochtans een essentiële eigenschap op gravel. Goffin kan ongelofelijk goed tennissen en Marin Cilic is een uitstekende speler, maar je moet toch meer weerstand kunnen bieden dan die 6-2, 6-2. Met Jannik
Sinner, een Italiaanse belofte van 19 jaar, krijgt Goffin in de eerste ronde al een zware tegenstander.’
‘Goffin liet, vermoeid, Hamburg schieten. Hopelijk komt hij nu wat frisser naar Parijs. Dat Goffin de enige Belg is op de hoofdtabel, is een probleem. En ik zie niet onmiddellijk een opvolger, al mogen we nooit onderschatten dat Goffin al drie à vier jaar minstens bij de beste twintig staat. Twijfel niet: de beste Belgische man ooit.’
Elise Mertens
Situatie: Elise Mertens haalde sinds midden augustus op vier toernooien telkens de laatste acht of beter.
‘Tegen mijn topfavoriete Simona Halep lijkt Serena Williams weinig kans te maken’ Excoach Kim Clijsters
Marc De Hous
De Hous: ‘Mertens is superstabiel, superprofessioneel. Ze knokt altijd tot het einde en werkt keihard. Elise staat twintigste op de WTA-ranking, maar de weg naar de top tien is niet vanzelfsprekend. Al zou ze met haar gebruikelijke niveau altijd de tweede week moeten halen, ook omdat de omstandigheden niet in het voordeel zijn van powergirls als Pliskova of Azarenka. Op het gravel van Praag haalde Elise de finale, in Rome de kwartfinale en ze heeft de voorbije week de batterijen wat opgeladen: een goede voorbereiding.’
‘Ik was niet verrast dat Kim Clijsters afzegde voor Roland Garros. Kim heeft eigenaardig genoeg een gravelallergie, hoewel ze op die ondergrond opgeleid is. Voeg daar die lichte blessures aan toe en dat mentale tikje van die drie nederlagen, en dat besluit lag voor de hand. Nu kan ze zich klaarstomen voor de Australian Open. Als ze fit genoeg is, kan ze nog altijd de tweede week van een major halen.’