Desondanks zullen we beleefd blijven
Met een beetje geluk halen we het nog en versnelt het tempo van hospitalisaties niet danig. Dan komt de kritische drempel (fase rood) van een nieuwe catastrofe pas in zicht bij het aantreden van de regering-De Croo/Magnette. Die krijgt dan, op haar eerste volwaardige persconferentie, de kans om meteen aan te kondigen dat ze de bewegingsvrijheid beknot. Ze kan dan ook de restanten van de adviesraad Celeval ontslaan en een nieuwe, echt wetenschappelijke raad aanstellen. Zonder lobbyisten en zonder coronasceptici. Een coronacommissaris kan de regie overnemen. Misschien krijgt de regering dan opnieuw de steun van de wetenschappers, de artsen en de ziekenhuizen die weer volop in de vuurlinie komen. Misschien genieten haar maatregelen bij de brede bevolking geloofwaardigheid en moet ze niet de surrealistische beweging maken te versoepelen, gokkend dat soepeler maatregelen effectiever zijn. Dan kunnen we terugkijken en vaststellen dat we eind september op het diepste dieptepunt zaten waarin de politieke crisis de coronacrisis aanblies, toen het land de draad helemaal kwijt was, niemand nog de regie voerde en de verwarring hand over hand toenam.
In die diepe put zitten we vandaag. Minister van Volksgezondheid Maggie De Block (Open VLD) bracht een coronasceptische expert in Celeval, Lieven Annemans, die ook vrijdag bleef volhouden dat de toestand normaal is. Celeval is nu zo diep verdeeld dat de wetenschappers eruit stappen of dat overwegen te doen. Hun advies aan de Veiligheidsraad was daardoor vaag. Die Veiligheidsraad is ook al verdeeld. De premier die de zaken op scherp moet zetten, ontbeert ervaring en vooral legitimiteit. En zo kwam het dat Sophie Wilmès (MR) woensdag onder de naar storm neigende coronawind versoepelingen aankondigde. Dat dra verstrengingen volgen, durfde ze niet uit te spreken. Dat zei ze pas donderdag in de Kamer. Zo nuchter is Wilmès wel om te beseffen dat zij en haar restregering simpelweg de autoriteit niet meer hebben om via een barometer automatisch scholen te sluiten en hele takken van de economie te bevriezen. Daarom dobberen we nu, op het moment waarop de curve nog gekeerd kan worden, stuurloos rond.
Erika Vlieghe, de leidende experte in Celeval, zegt vandaag in een interview dat ze in Afrika, toen ze stervende kinderen niet kon redden, een zekere gelatenheid leerde, het besef dat je niet elke strijd kunt winnen, dat je beleefd moet blijven tegen mensen, altijd, wat er ook gebeurt. Dat is een beleefde manier om te zeggen dat wat ons nu blokkeert, wraakroepend is en ons opstandig moet maken.
Hopelijk stellen we straks vast dat dit het diepste dieptepunt van de crisis was