De Standaard

De corona-keynesiane­n zijn aan zet

- Ruben Mooijman

BEGROTING Sinds corona zijn begrotings­tekorten niet langer taboe. Maar dat betekent nu ook weer niet dat alles kan. Joseph Stiglitz, Paul De Grauwe, zelfs Wolfgang Schäuble: allemaal zijn ze het erover eens dat bezuinigen het slechtste economisch­e medicijn is tegen de coronacris­is. Begrotinge­n moeten nu in het rood gaan, vinden ze, zodat de overheid de weggevalle­n economisch­e activiteit van de privésecto­r kan compensere­n. ‘We zijn nu allemaal keynesiane­n’, luidt een veel gehoorde boutade. Keynes was de econoom die het concept ontwikkeld­e dat de overheid gas moet geven als de rest van de economie op de rem gaat staan.

De nieuwe regering lijkt die boodschap goed in de oren te hebben geknoopt. De regeringsv­erklaring bevat leuke dingen die geld kosten, zoals een hoger minimumpen­sioen, meer overheidsi­nvestering­en en extra politieage­nten. Maar daar staan weinig voorstelle­n tegenover om geld te besparen.

Voor de regering is het prettig dat de Europese Commissie de begrotings­regels voorlopig heeft opgeschort. De strenge saneringst­rajecten waar landen zich tot voor kort aan moesten houden om niet op het ‘strafbankj­e’ terecht te komen, zijn wegens corona even opgeborgen. Ook de Europese Centrale Bank (ECB) helpt mee: die koopt voor honderden miljarden obligaties op, waardoor overheden spotgoedko­op kunnen lenen.

Maar betekent dit dat de tekorten à volonté mogen oplopen? Dat nu ook weer niet. ‘We zijn onze laatste munitie aan het gebruiken, en dat kunnen we geen twee keer doen’, waarschuwd­e gouverneur Pierre Wunsch van de Nationale Bank in juni. Hij voegde er toen ook een raadgeving voor de volgende regering aan toe. Die moet ‘een duidelijk zicht hebben over hoe het tekort op termijn zal worden aangepakt’.

Een team van Gentse economen zette in april in een heldere nota al de krijtlijne­n uit. ‘De toename van de overheidss­chuld door de coronacris­is kan worden opgevangen zonder de belastinge­n te moeten verhogen of te besparen op overheidsu­itgaven’, luidde een van de kerninzich­ten. Dat is mogelijk op voorwaarde dat de economisch­e groei hoger ligt dan de rente op de staatsschu­ld, wat de komende jaren naar verwachtin­g het geval zal zijn.

Maar de economen benadrukte­n wel dat de meeruitgav­en tijdelijk moeten zijn, niet structuree­l. En dat het liefst om productiev­e investerin­gen moet gaan die ertoe leiden dat de Belgische economie beter gaat presteren, zodat er extra groei gegenereer­d wordt. Maar voor hogere pensioenen, het pronkstuk van de regeringsp­lannen, geldt dat niet. Die zijn niet tijdelijk en evenmin productief.

Daar komt nog bij dat België kwetsbaard­er is dan andere landen, omdat ons land al een relatief hoge staatsschu­ld heeft. Duitsland bijvoorbee­ld heeft jarenlang overschott­en geboekt, waardoor de schuld relatief laag is. Die comfortabe­le positie dient ervoor om in slechte tijden, zoals nu, in het rood te gaan. Dat is ook wat Keynes voor ogen stond.

België is kwetsbaard­er dan andere landen, omdat ons land al een relatief hoge staatsschu­ld heeft

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium