Proffen als bondscoach: daar zit vaart achter
Twee Gentse wetenschappers, Jan Bourgois en Jan Boone, moeten de Belgische roeiers naar olympisch succes loodsen.
diensten aan toproeiers aan.
Dat topwetenschappers de touwtjes van een sport in handen nemen, is redelijk ongezien. Dat het net in het roeien is, is dan weer geen toeval. Bourgois: ‘Roeien is, in ons vakgebied, de laatste vijftig jaar de meest bestudeerde sport ter wereld.’ De Franse krant l’Équipe rangschikte roeien, langlaufen en biatlon in de top drie van zwaarste sporten. Terecht, zeggen de Gentse andere sport worden alle energiesystemen zo maximaal benut als in het roeien, en dat over tweeduizend meter.’ Klinkt dit als koeterwaals? Bourgois: ‘Een roeier is een 200-, 400- en 1.500-meterloper in één persoon. Hij moet een startsprint hebben, moet een eindsprint inzetten als een 400-meterloper én nog een tussenstuk afwerken zoals een 1.500-meterloper. De Borlées dus, maar ook met uithouding, niet enkel met de benen, maar het hele lichaam.’ Boone: ‘Je geeft alles gedurende zo’n zes minuten. Een toproeier weet dat hij verzuurt omdat hij zo snel start, maar kan daarna blijven roeien én nog eens sprinten. Voor ons wetenschappers is dat een speeltuin.’ Maar uiteraard ook: no pain, no gain. Bourgois: ‘Wil je iets betekenen op Belgisch niveau – we spreken niet eens over internationaal niveau – dan moet je zowat elke dag trainen, en meestal twee tot drie keer. Wil je de techniek onder de knie krijgen, dan moet je zo’n
De keiharde cijfers achter de roeier
6.000 kilometer per jaar roeien. Anders kom je er niet. Zonder wekelijkse wedstrijdjes zoals in het voetbal, maar met amper officiële wedstrijden en voor de rest op een kanaal, met af en toe wedstrijdjes tegen je trainingspartners. Eerlijk: wie wil dat?’
Boone: ‘Daarbij komt: in de grote landen hebben ze tot honderd keer meer roeiers. Als er eentje afvalt, is dat niet erg. We moeten diegenen
Jan Boone lichte dubbeltwee. Of Tibo Vivey en Marlon Colpaert, in dezelfde tweemansboot Europees kampioen bij de U23. ‘In onze discipline ligt het zo dicht bij elkaar. Het gaat om de marginal gains voor de medailles.’ Getekend: Tim Br ys, vanaf vandaag met Niels Van Zandweghe een van de favorieten op het EK. Bourgois: ‘In alle sporten ligt het raamwerk vast voor 95 procent – die wet van de 6.000 kilometer, bijvoorbeeld. Waar kun je winst maken? In die
Sport is geen wetenschap, maar wetenschap kan wel helpen.’
‘Als er in de grote landen eentje afvalt, is dat niet erg. We moeten diegenen die we hebben soigneren' Professor trainingsleer UGent
In het interview met parketmagistrate Ine Van Wymersch (DS 7 oktober) staan enkele ongelukkige uitspraken over het Rijksarchief. Zo vindt ze dat dossiers uit de jeugdhulp na verloop van tijd beter een andere bestemming krijgen. De instelling is net wel de meest aangewezen plaats om ze te bewaren.
De dossiers blijven daar in goede staat, wat in de gerechtsgebouwen niet altijd gegarandeerd is, en zijn toegankelijk en eenvoudig traceerbaar. Elke rechtstreeks betrokkene kan, weliswaar als het parket de toelating geeft, zijn of haar dossier in de leeszaal inkijken, er gratis foto’s van maken of tegen betaling een kopie krijgen.
De inhoud van jeugddossiers is privacygevoelig. Ze bevatten gedetailleerde informatie over problematische gezinssituaties en documenteren de jarenlange weg die geplaatste kinderen langs diverse instellingen afleggen. De ouders worden minutieus gescreend en beoordeeld. Ook over de kinderen, die na de plaatsing vaak het contact met elkaar verliezen, wordt uitgebreid en doorgaans ongenuanceerd gerapporteerd. Zo’n dossier lees je het best niet thuis in je eentje, maar in aanwezigheid van een naaste of iemand die de nodige psychologische bijstand kan geven, zeker als er sprake is van traumatische ervaringen.
Als nabestaanden in overleg met het parket en het justitiehuis extreem gevoelige dossiers willen inzien (zoals over een zelfdoding of een dodelijk verkeersongeval) kunnen ze in het Rijksarchief Gent een beroep doen op de dienst slachtofferonthaal. Bij tal van jeugddossiers gebeurt dat ook.
De dossiers hebben niet alleen emotionele waarde, maar ook historische. De dossiers gaan terug tot de wet op de kinderbescherming van 1912 en vormen een goudmijn voor historici, criminologen en sociologen die onderzoek verrichten naar de geschiedenis van jeugdbescherming, -bijstand en -criminaliteit en de evolutie in de manier waarop justitie omgaat met minderjarigen.
Het overheidsarchief in de handen van particulieren laten, zou in strijd zijn met het recht. Het zou ook impliceren dat die informatie niet meer beschikbaar is voor toekomstig onderzoek of voor andere rechtstreeks betrokkenen (ouders, broers, zussen en andere bloedverwanten). Voor hen is de informatie en het beeldmateriaal in het dossier essentieel.
Paul Drossens
‘Ik stond aan de frontlinie, ik heb het goede voorbeeld gegeven’
Je moet het hem nageven: het vergt een bijzonder talent om elke blunder zo te draaien dat het een geweldige prestatie lijkt.
‘Wat is dit voor machogedoe? Wees patriottisch, en doe voorzichtig. Voor jezelf en voor je omgeving’
En zo werden de presidentiële besmetting en de naweeën daarvan een verkiezingsthema, en slaagde Trump in zijn opzet.
‘Door elkaar met de vinger te wijzen gaan we geen enkele besmetting voorkomen’
Oké, die boodschap was niet rechtstreeks gericht tot Trump en Biden. Maar wie de schoen past, trekke hem aan.
‘Ik wilde geen informatie geven die de koers van de ziekte in een andere richting zou kunnen duwen’
Trump laat zich dus behandelen door een dokter die meent dat mensen zieker kunnen worden door de informatie die hij vrijgeeft. Er zijn twee mogelijkheden: ofwel laat zijn medische kennis te wensen over, ofwel kraamt hij onzin uit. In tijden van alternatieve feiten wordt dat laatste misschien wel als een troef gezien in het Witte Huis.
‘Ze kunnen ziek worden. Ze zouden kunnen sterven’
Met een zieke president in een gepantserde auto zitten, kan levensbedreigend zijn, meent Phillips. Maar zijn geheim agenten er dan niet op voorbereid om desnoods hun leven te geven voor hun baas? ‘Geheim agenten zweren dat ze een kogel willen tegenhouden vóór de president, niet eentje ván de president’
Misschien wordt het tijd om die eed aan te passen. Puntje voor het presidentiële to-dolijstje, zodra hij weer volledig hersteld is.
‘God zegene de president. Ik zou met plezier sterven voor hem’
Zijn er nog vacatures voor geheim agenten? Wel een gevarenpremie eisen, zou ik zeggen. En die nieuwe eed alvast uit het hoofd leren.
‘Het Witte Huis neemt alle mogelijke maatregelen om niet alleen