Er is geen helder plan

Als de coronacijfers blijven stijgen, zullen de maatregelen in ons land nog strenger moeten. Infectiologe Erika Vlieghe, Antwerps provinciegouverneur Cathy Berx, directeur van het Brussels Universitair Ziekenhuis Marc Noppen en minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke (SP.A) waren afgelopen weekend unisono.

Maar de vraag is: welke strenge maatregelen liggen er op tafel? De cafés dicht? Ook de restaurants? Alle sportwedstrijden verbieden? Thuiswerk verplichten? Alle vrijetijdsactiviteiten weer verbieden? Musea dicht? Alle niet-voedingswinkels weer dicht? Welk scenario treedt in werking als het aantal ziekenhuisopnames stijgt naar 200 per dag? Of 400 per dag? En op basis van welke cijfers zitten we dan in code geel, oranje of rood?

Het is alsof er geen plan is. Misschien is het er bij de politici en/of virologen wel, maar dan geven ze daar in elk geval geen blijk van. De bevolking tast in het duister over leeft in het onwetende van de marsrichting die de politici uit willen, onwetend van wat er hen te wachten staat als het coronavirus nog meer aan kracht wint. Onwetend ook wat de beloning is als de cijfers weer dalen.

Dat komt deels omdat de langverwachte barometer er nog altijd niet is. Treuzelt de politiek omdat ze twijfelt aan het nut om een bepaalde kleurcode te koppelen aan corresponderende maatregelen, waar dan niet meer aan te tornen valt?

Of er nu wel of geen barometer komt, als de motivatie van de burgers om de maatregelen beter te volgen omhoog moet, zou het helpen als we weten wat er zit aan te komen. Want ook de dagelijkse cijfers die Sciensano presenteert over het aantal besmettingen en ziekenhuisopnames, hebben hun betekenis verloren.

Een lockdown zoals midden maart wil niemand meer. Het zou nefast zijn voor onze kinderen en onze economie. De alarmkreten de afgelopen maanden over de economische, maar ook psychische gevolgen van die strenge lockdown doet beleidsmakers twijfelen over de te nemen maatregelen. Dat is begrijpelijk. Maar het mag niet leiden tot een mistgordijn. De lockdown in maart was drastisch, maar duidelijk. En in de eerste versoepelingen zat een logica. Er kan gediscussieerd worden over de vraag of de verspoelingen er te snel kwamen, of we te veel ineens wilden, maar iedereen wist wat de volgende stap zou zijn. Het wordt tijd dat die duidelijkheid terugkeert.

Het zou burgers helpen als ze weten wat er van maatregelen al dan niet zit aan te komen