Ongewone editie, vertrouwde winnaar
Zelfs als Roland Garros voor het eerst in oktober valt, heerst slechts één man in Parijs. Met superieur tennis walste Rafael Nadal over een machteloze Novak Djokovic naar zijn dertiende eindzege op Roland Garros.
‘Hij overspeelde me’, zuchtte Novak Djokovic. ‘Ik dacht nochtans dat ik in prima conditie was en had me tijdens het hele tornooi goed gevoeld, maar een fenomenale Nadal miste vrijwel niets en verraste me met de kwaliteit van zijn spel.’
Was op het Franse gravel de kloof tussen Rafael Nadal en de rest van het veld ooit groter dan in deze editie? Geen enkele set gaf de 34-jarige Spanjaard prijs. Nooit kwam hij echt in problemen, ook tegen nummer een van de wereld, Novak Djokovic, niet. De 33-jarige Serviër had dit seizoen al zijn wedstrijden (37 stuks) gewonnen en was succesvol geweest in 14 van hun jongste 18 onderlinge duels. En toch deed Nadal wat Nadal altijd doet op Roland Garros (maar nóg beter dan voorheen): zijn tegenstander wegblazen.
Perfectie
De eerste set bood een hallucinant spektakel, waarin beiden prachtige rally’s speelden, maar Nadal toch naar een 6–0 spurtte. Vol ongeloof keek Djokovic naar de ongenaakbare Spanjaard aan de overkant. Hoe kan iemand keer op keer zelfs de best geplaatste ballen terughalen? En daarbovenop ook nog de meest dodelijke prikken – met verwoestende forehands, met subtiele dropshots, met lastige slices … – uitdelen? Zelfs drie breakpunten in game 4 of een 40–0-bonus in game 5 konden de hatelijke nul niet wegvegen. De beste spelers van de afgelopen vijf jaar hadden in hun 55 eerdere confrontaties 148 sets afgewerkt en dit was slechts de tweede keer dat een bagel tot stand kwam. En nooit eerder was dat gebeurd in een van hun acht grandslamfinales.
Halfweg de tweede set – na anderhalf uur wedstrijd en twaalf games – had Nadal amper drie unforced errors achter zijn naam staan (tegenover 27 exemplaren voor Djokovic). Perfectie bestaat niet, maar dit kwam toch ontzettend dicht in de buurt. Pas halfweg de derde set kon Djokovic even tegenspartelen. Aan zijn eerste servicebreak van de middag (3–3) voegde hij zijn beste spelletje (3–4) toe. Plots kwam er vuur in zijn gebaren en venijn in zijn blik. En sloop er spankracht in het duel. Het publiek – hopende op een langere zit – schaarde zich achter de Serviër. Zou er toch nog een wonder geschieden?
Niet met Nadal. Niet in Parijs. Niet in 2020. ‘Ik haalde mijn beste niveau op het juiste moment’, aldus
Rafael Nadal
‘Om zo’n score te kunnen bereiken tegen zo’n topper moest ik wel uitstekend presteren’
de Spanjaard. ‘Om zo’n score te kunnen bereiken tegen zo’n topper moest ik wel uitstekend presteren. Het waren nochtans niet mijn favoriete omstandigheden, maar ik heb me goed aangepast, waardoor ik een van de meest waardevolle overwinningen heb kunnen halen.’
Dankzij zijn dertiende eindzege op Roland Garros evenaart Nadal het recordaantal van twintig grandslamzeges van Roger Federer. Na afloop loofden beide heren elkaar de hemel in. Ondertussen blijft Novak Djokovic hangen op zeventien exemplaren. De race naar de recordboeken zal zich begin januari 2021 op de Australian Open voortzetten. De hele tenniswereld telt al af.