Serge Pauwels was knecht noch kopman
WIELRENNEN Serge Pauwels (36) kon best nog een paar jaar meedraaien in het peloton, maar na rijp beraad maakte hij bekend dat hij een punt zet achter zijn carrière. ‘Het is mooi geweest. Ik heb nergens spijt van.’
Pauwels was geen renner zoals er dertien in een dozijn zijn. De master in de toegepaste economische wetenschappen was knecht noch kopman. Zoals Steve Cummings dat was, zoals Alessandro De Marchi dat is. Een statuut dat in het moderne wielrennen aan het verdwijnen is. Pauwels was te goed om een simpele helper te zijn en net niet killer genoeg om het kopmanschap te claimen. Maar als hij zijn dagje had uitgekozen, moest je wel een winner zijn om hem eronder te houden.
Bijvoorbeeld in de Tour de France van 2015, waarin hij met het Zuid-Afrikaanse MTN-Qhubeka dankzij een wildcard startrecht kreeg en in de Alpen bijna dagelijks in de aanval trok, om uiteindelijk als dertiende te eindigen. ‘Dat is misschien wel mijn mooiste herinnering. We waren de underdogs. In die Tour heb ik mezelf herontdekt. Dat was achteraf gezien mijn bijzonderste jaar.’
Pauwels zak ereplaatsen is indrukwekkend, maar het lijstje overwinningen is beperkt tot een rit in de Ronde van Italië in 2009 (na winst voor de groene tafel) en een etappe en eindwinst in de Tour of Yorkshire drie jaar geleden. ‘Ik was gewoon niet explosief genoeg. In de grote ronden moest ik op een opportunistische manier in de hoge cols aanvallend koersen. Dat waren mijn enige kansen. In de Tour heb ik alle plaatsen bezet: van twee tot tien, uitgenomen plaats één.’
Een hartspierontsteking in augustus bleek het einde in luiden. Hij moest maanden rusten, kon niet meer in conditie raken voor de rest van het seizoen, en zijn contract bij CCC liep af. ‘Ik nam deze beslissing weloverwogen. Liever niet het jaar te veel.’