Gewaarschuwde burgers tellen voor twee
Wie Coronalert gebruikt, krijgt de exponentiële stijging van het aantal besmettingen meteen op het scherm. Er bestaan geen verzachtende omstandigheden meer. Elk optimisme klinkt misplaatst. De passage van premier Alexander De Croo (Open VLD) en minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke (SP.A) in de Kamer gisteren klonk als een prelude voor de pijnlijke communicatie straks, tegen de avondjournaals. Ze waarschuwden de burgers, die tellen meteen voor twee.
De introductie van een ‘barometer’ wordt het sluitstuk van het beleid. Vijf risiconiveaus omschrijven het woekerende virus, elk niveau gaat gepaard met een rist vooraf afgelijnde maatregelen. De voorspellende waarde biedt perspectief, dat vergemakkelijkt het naleven en handhaven van opgelegde regels. De eenvoud versterkt de motivatie bij de burgers. Tenminste, dat wordt gehoopt.
Beter laat dan nooit, maar de timing is ongelukkig. De introductie komt op een crisismoment. Het vergroot de kans dat er moet worden bijgestuurd, waardoor het opzet verzwakt. Dat lot is de Vlaamse kleurencodes voor onderwijs beschoren. Eigenlijk moet er worden geschakeld van geel naar oranje, maar bevoegd minister Ben Weyts schikt zich, terecht, niet naar de gevolgen (minder onderwijs in de scholen). Dat maakt het systeem zinloos.
Het valt te verwachten dat er zo hoog mogelijk wordt ingezet, net geen herhaling van de lockdown. Exploderende cijfers veroorzaken onrust en voeden een kakofonie van goedbedoelde voorstellen. Improvisatie dient het beleid niet. Het vergt moed om een streng maar helder antwoord te formuleren. Het vergt nog meer moed om nadien in een mediastorm de kalmte te bewaren. De cijfers dalen niet meteen, eerst topt de stijging af.
De regels naleven is ieders verantwoordelijkheid. Ook het beleid kan het zich niet veroorloven om steken te laten vallen. Daarom moet het verder dringend bijkomende inspanningen leveren om de testcapaciteit op te schalen en de bronopsporing te optimaliseren.
Om diverse redenen voelen de maatregelen onrechtvaardig aan. De nood aan eenvoud laat weinig differentiatie toe, dat vloekt met de complexiteit van de samenleving. Het verleidt cynici tot het uitventen van tegenstrijdige maar uitlegbare situaties. Laat ons daarvoor potdoof blijven. De middelen heiligen een driedelig, onbetwistbaar doel: scholen openhouden, bedrijven laten functioneren en ziekenhuizen toelaten om elke burger alle noodzakelijke zorg te bieden.
Beter laat dan nooit, maar de timing van de barometer is ongelukkig