Horebeke, waar corona geen voet aan de grond krijgt
Tussen al het geel, oranje en rood is Horebeke CORONA OP HET PLATTELAND opvallend kleurloos op de Vlaamse coronakaart. Is het de gezonde lucht? Is het de strenge burgemeester? Of is het toch vooral toeval?
De quiz en het eetfestijn van VV Horebeke mochten niet doorgaan, de Beach Party van jeugdclub Arcadia werd afgelast en ook het Geuzenfeest van de lokale protestantse gemeenschap werd verboden. Dat waren moeilijke telefoontjes, maar achteraf is Cynthia Browaeys (Volksbelangen) fier dat ze die maatregelen heeft durven nemen. ‘Ze noemen me nu “een strenge”, maar dat was mijn taak als burgermoeder: zorg dragen voor mijn volk’, zegt de burgemeester van Horebeke.
Met nul besmettingen was haar gemeente gisteren een witte vlek op de kaart van Vlaanderen, die verder vooral geel, oranje en rood kleurt. Inwoners hebben haar er al berichtjes over gestuurd, onder meer met de suggestie dat het aan de gezonde boerenbuitenlucht te danken zou zijn. Maar Browaeys (36), die vroeger in de spits bij Anderlecht speelde, wil niet naïef zijn. ‘Geluk is een factor.’
Dat zegt ze in de raadzaal van het gemeentehuis, waar de gekleurde glas-inloodramen uitkijk geven op de weides erachter. Een landelijke ligging, geen grote fabrieken of andere potentiële brandhaarden in zicht, met uitzondering van een woonzorgcentrum. Er is slechts één illegaal feest stilgelegd. En daar wordt nog altijd over geroddeld.
Op drukke plaatsen geldt een mondmaskerplicht, daar ontsnapt Horebeke niet aan. Tussen de panoramische vergezichten, uitgestrekte weilanden en wind- en watermolens – de omschrijving van de gemeente op Wikipedia – is het echter zoeken naar volkstoelopen. Bij Bakkerij Philip gaan de mondmaskers in ieder geval netjes op om croissants te halen. Ook tijdens lokale voetbalwedstrijden is het al eens nodig, zo blijkt. Normaal gezien zou de passage van de Ronde van Vlaanderen dit weekend een ware mensenmassa op de been brengen, maar dit jaar zijn er nergens supporters welkom. Browaeys: ‘Dat is heel jammer, maar wel nodig.’
Sorry voor de reputatieschade
Ook dokter Patrick De Vos (52) zal de koers op televisie volgen. Zoals ieder jaar eigenlijk, dan kan hij het spektakel beter beleven. Maar vrienden zijn deze keer niet welkom. In de groepspraktijk waarin hij werkt, is de wachtzaal leeg. De stoelen staan veiligheidshalve ver uit elkaar geschoven. ‘Ik ben blij dat er op dit moment geen gevallen zijn hier, daardoor is er voldoende ruimte voor andere patiënten’, zegt hij, voor hij op ronde vertrekt.
Niet dat corona geen thema is. In zijn kabinet ziet hij meer volk dan gewoonlijk, banale verkoudheden zijn plots niet zo banaal meer. De ongerustheid is er, de sociale druk om zich te laten testen evenzeer. ‘De mensen voelen zich wel veilig in Horebeke, hoor. Maar ze beseffen evengoed dat deze toestand waarschijnlijk niet kan blijven duren.’
In een gemeente met amper 2.040 inwoners volstaat een besmetting van één gezin om plots een donkerdere tint op de coronakaart te krijgen. Afgelopen zomer was dat al het geval, toen een koppel getroffen werd. Plots schoot Horebeke omhoog in de statistieken. De vrouw van het koppel excuseerde zich met een berichtje via Facebook bij de burgemeester voor de reputatieschade. ‘Dat was niet nodig’, zegt Browaeys. ‘Ik heb haar gezegd dat ze vooral aan haar eigen gezondheid moest denken.’
Onder een kaasstolp
In verschillende brieven aan de bevolking heeft Browaeys de afgelopen maanden uiteengezet waarom ze streng optreedt en waarom ze zoveel verboden heeft in een gemeente die van feesten houdt. De bescherming van de oudere mensen is voor haar een belangrijk argument. ‘Ik denk dat die persoonlijke uitleg wel goed is overgekomen’, luidt haar inschatting.
Al zat niet iedereen op dat schrijven te wachten. Naast het gemeentehuis ligt Hotel Horenbecca van Luc Wachtelaer (54), actief in de oppositie voor CD&V. De burgemeester en hij komen niet overeen, dat is algemeen geweten. ‘Ik denk dat ze te ver zijn gegaan met het verbieden. De mensen blijven niet thuis. Ik heb in Oudenaarde mensen uit Horebeke op een terras zien zitten, Horebekenaren zijn ook naar Frankrijk of Spanje op reis geweest. Dat er hier momenteel geen besmettingen zijn, is toch vooral toeval, lijkt me.’
Hij typeert Horebeke als een kleine gemeenschap. Iedereen kent er iedereen. Maar sommigen denken wel dat ze onder een kaasstolp leven. Toen kinderen uit het Antwerpse er afgelopen zomer op kamp kwamen, volgde er al snel een verontrust mailtje naar het gemeentehuis. Wat ze in coronatijden zo ver van huis deden?
Nochtans is er geen betere plaats voor stedelingen dan de Vlaamse Ardennen, meent Wachtelaer. Veel veiliger dan de zeedijk hartje zomer. En dat is geen reclame voor zijn hotel, benadrukt hij. ‘Om zoals in Brussel op een kleine oppervlakte samen te zitten, dat moet niet simpel zijn. Wij stappen buiten en zitten meteen in de natuur. Zonder veel risico te lopen.’
In zijn gelagzaal is het leeg, de laatste gasten zijn net uitgecheckt. De bussen handgel zijn talrijk, de gasten worden ver uit elkaar gezet en moeten uit elkaars buurt blijven. Niemand wil het op zijn geweten hebben om corona te introduceren in de witte vlek Horebeke.
‘Ik heb in Oudenaarde mensen uit Horebeke op een terras zien zitten, Horebekenaren zijn ook op reis geweest. Dat er hier geen besmettingen zijn, lijkt mij vooral toeval’
Luc Wachtelaer Eigenaar Hotel Horenbecca