Verlos de VRT van het politieke wanbeheer

VRTAUDIT Robrecht Vanderbeeken hoopt dat de audit de aanleiding is om de privatisering terug te draaien en van de VRT weer een veerkrachtige publieke dienst te maken. slechts een gecensureerde versie van de audit mochten inzien en dat de voorzitter van het Vlaams Parlement, Liesbeth Homans (N-VA), benadrukte dat geen personen of bedrijven bij naam mochten worden genoemd in die zitting. Transparantie troef.

Om de aandacht van de eigen doofpotcultuur af te leiden, sloot de N-VA zich bij het zwart-gele offensief aan. Het zou niet om rotte appels gaan, de hele mand is rot, declameerde Wilfried Vandaele (N-VA). ‘Programmamakers of decorbouwers heb ik nog geen mea culpa horen slaan.’ Met die verdachtmaking wil de N-VA druk op de VRT zetten, nu ze als oppositiepartij minder zendtijd krijgt. De cultuurwerkers als schietschijf, om zelf buiten schot te blijven.

Bart Tommelein (Open VLD) sprak alvast over een knip in de dotatie. Minister van Media Benjamin Dalle (CD&V) zei dan weer geschrokken en geschokt te zijn. Nochtans verklaarde die enkele maanden geleden in het parlement nog dat hij pertinent weigerde een vorige audit in te zien. Daaruit bleek al dat de voormalig ceo Paul Lembrechts directeur Claes rechtmatig had ontslagen en dat hijzelf vervolgens onterecht aan de deur is gezet.

Dat de top van de VRT meer krantenkoppen haalt dan programma’s van de omroep, is veelzeggend

In dit hypocriete theater ontbreekt de grote verantwoordelijkheid die de regeringspartijen zelf dragen. Want waar komen die frauduleuze praktijken met onderaannemers vandaan? De traditionele partijen hebben de bankschroef van de vermarkting op