Glorieuze bastaards G

ianni di Clerico, hoofd van de Dienst Motivatie bij Milan, zat met de handen in het haar. Vorige week was een triomf geweest, regende het complimentjes van clubbonzen na de derbyzege tegen Inter. Hij wist wel beter: kinderspel was het. Hij had Zlatan Ibrahimovic de Instagrampost van Romelu Lukaku van eind februari onder de neus geschoven, waarin de Belgische spits zich tot ‘koning van Milaan’ had gekroond. Inter had die dag de derby gewonnen met 4–2, net voor de lockdown, in een kolkend San Siro. Na een bloedstollende match, waarin Ibrahimovic Milan nochtans met een goal en een assist op een 0–2-voorsprong had gebracht.

‘Eén goal maakte hij, Zlatan. Eén. Toen het al 3–2 stond. Dus niet eens de winnende treffer. En een assist had hij ook niet. Maar toch sloeg Lukaku zichzelf die avond tot koning van de stad. Van jouw stad. Vind je dat normaal?’, had Di Clerico nog wat zout in de wonde gestrooid.

Afgelopen zondag nam Ibrahimovic met twee doelpunten wraak. Lukaku scoorde nog tegen, weerde zich als een duivel in een wijwatervat, maar Milan won. Diezelfde avond nog postte de Zweed op Instagram dat Milaan nooit een koning had, maar wel een God. Met hoofdletter, uiteraard.

Nu maandag komt Roma op bezoek. Een ploeg vol koorknapen, tot afgrijzen van Di Clerico en zijn troepen. Lieve jongens, die Romeinen, vol ontzag voor Ibrahimovic. Al dagen was het Departement het internet aan het afschuimen. Niks had het opgeleverd.

Tot eensklaps Valeria ‘eureka!’ schreeuwde (de Russische stond drie maanden geleden ineens op de stoep, of ze bij Milan mocht werken? Ze wilde niet nog eens bijdragen aan een verkiezingsoverwinning van Trump. Di Clerico had op het web al snel de ware reden van haar komst ontdekt: een foto van het doodsprentje van haar vader, op een voetbalveldje ergens in Siberië, in een Milantruitje, dat van Marco van Basten). Valeria was op een vijf jaar oude Facebookpost gebotst van Amra Silazdjic, de echtgenote van Roma-aanvoerder Edin Dzeko. Een selfie vanop een citytrip in Malmö met vriendinnen, voor het standbeeld van Zlatan daar.

‘So what?’, bromde Di Clerico ontgoocheld. Zag ze dan het onderschrift niet? ‘Una visita al grandissimo Ibra!’, dat mens was al even dweperig als haar slome echtgenoot, neen, er was meer nodig om Zlatan op te naaien. Hij zuchtte diep. Zelf was hij op een tienregelig krantenstukje uit 2011 over Roma-doelman Antonio Mirante gebotst, die een wedstrijd moest laten schieten nadat een portie Zweedse balletjes uit de Ikea tot een diarree-aanval had geleid. Misschien als hij dat wat oppimpte?

‘Look, boss’, klonk het in zijn rug. Valeria. Hij zag hoe ze een paar keer doorklikte, en op een andere Facebookpagina belandde. Van ene Francesca Juricic – jeugdvriendin van mevrouw Dzeko, legde Valeria uit. Ze zaten in dezelfde klas en toen de oorlog losbarstte, bleef Amra vaak weken aan een stuk logeren bij het gezin Juricic, in een net iets veiligere wijk van Sarajevo.

‘Ja, en?’, blafte Di Clerico, die zijn geduld verloor. Valeria wees triomfantelijk naar haar computerscherm. Dezelfde foto, meiden op stap in Malmö, vier duckfaces voor het standbeeld van de trots van Milan, maar nu vanuit een andere hoek. En toen zag hij het: links beneden, het hondje van de Dzeko’s, een

WAG-keffertje, met een poot omhoog, plassend tegen de sokkel van de bronzen Ibra.

Di Clerico danste naar zijn bureau. Hij zag Zlatans hattrick maandagavond al voor zich. Hij bereidde alvast de post van na de wedstrijd voor, iets enigmatisch moest het worden. Een beeld van de Cristo Redentor op de Suikerberg in Rio, met als onderschrift ‘Only those with a statue have the right to be pissed’.

Zlatan Ibrahimovic is 39. En nog altijd een lust voor het oog. Veel lopen is er niet meer bij, maar hij wint zijn duels, is immer dreigend, en neemt de jonge spelersgroep van Milan op sleeptouw, is zelfs lief voor wingers Rafael Leao en Alexis Saelemaekers als ze in hun jeugdige onbezonnenheid een voetbalkemel schieten. Zlatan heerst. En dan is hij gelukkig.

Veel lopen is er niet meer bij, maar Zlatan neemt de jonge spelersgroep van Milan op sleeptouw, is zelfs lief voor wingers Rafael Leao en Alexis Saelemaekers als ze een voetbalkemel schieten