De Thanksgivingkalkoen woog dit jaar paar kilo minder

Joekels van kalkoenen hoeven niet dit jaar, nu corona de Amerikanen dwingt hun familiefeest kleinschalig te houden. De autoriteiten waarschuwden niet naar familie te vliegen, maar niet iedereen hield zich daaraan.

Klein. Intiem. Alleen. De klanten bij Kowalski’s supermarkt aan Hennepin Avenue in Minneapolis doen wat veel Amerikanen dit jaar doen voor Thanksgiving: ze beperken hun nationale feestdag. ‘Vorig jaar waren we nog met dertig bij ons thuis’, zegt fotograaf Judy McHale, terwijl ze haar boodschappen in de auto zet. ‘Dit jaar rijden mijn man en ik met onze dochter naar ons vakantiehuisje in Wisconsin. Daar eten we met z’n drieën een kalkoentje, en we nemen het hele weekend vrij.’

De epidemie laat geen grote feesten meer toe, ook niet voor het familiefeest dat de Amerikanen gisteren vierden. Het centrum voor Ziektecontrole en Preventie (CDC) had er speciaal richtlijnen voor uitgegeven: kom met zo min mogelijk mensen bijeen, liefst niet met gasten van buiten het eigen huishouden. Reizen wordt afgeraden. En als je toch gaat, haal dan vooral eerst een griepprik.

Volksverhuizing

Het was deze week in het door de kou uitgebeten Minneapolis het favoriete onderwerp bij de kassa: ‘Wat doe jij met Thanksgiving?’ ‘O niks, wij blijven thuis.’ Het lijkt niemand echt dwars te zitten. Dit jaar is alles toch al anders geweest, een atypische Thanksgiving kan er ook nog wel bij.

Thanksgiving betekent in de Verenigde Staten grote drukte op de wegen en in de lucht. Het feest fungeert als een jaarlijkse familiereünie, zoals Nieuwjaar in China. Vorig jaar gingen zo’n 55 miljoen Amerikanen op reis om bij familie of vrienden te zijn. Dit jaar wordt verwacht dat het aantal reizigers ten minste met 10 procent zal afnemen. Het aantal vliegreizen is zelfs meer dan gehalveerd. Veel reizen werden de afgelopen weken geannuleerd toen het aantal besmettingen naar een nieuw hoogtepunt steeg. Maar dat betekent dat er het afgelopen weekend nog altijd circa 3 miljoen mensen naar de Amerikaanse vliegvelden trokken – de grootste volksverhuizing sinds op 13 maart de nationale noodtoestand werd afgekondigd.

In de gezondheidszorg houden ze hun hart vast. November is de slechtste maand van het hele jaar. De afgelopen week waren er dagen waarop er meer dan 1.900 mensen stierven, aantallen die voor het laatst begin mei werden geregistreerd toen de epidemie vooral in de dichtbevolkte steden aan de Oost- en Westkust huis hield. Nu is het virus overal, ook op het platteland van

Minnesota. Massale verplaatsing betekent massale verspreiding van het virus. ‘Al die mensen op de vliegvelden zullen ons nog grotere problemen bezorgen dan die die we nu al hebben’, zei immunoloog Anthony Fauci zondag nog in een tv-interview.

Gratie voor kalkoen Corn

Een dag nadat hij groen licht had gegeven voor het transitieteam van zijn opvolger Joe Biden, luidde president Donald Trump dinsdag vanuit Washington het lange vakantieweekend in. In de tuin van het Witte Huis verleende hij de witte kalkoen Corn (Maïs) gratie, zoals de traditie wil sinds president George H.W. Bush jaarlijks één kalkoen redde van het Thanksgivingdiner.

Bij de vleesafdeling van Kowalski’s hangen foto’s van minder gelukkige kal

Anthony Fauci koenen. ‘Bestel hier die van u’, staat erbij. In de supermarkt, met een Scandinavisch ingerichte kersthoek, zijn alleen biologisch geteelde dieren te koop. De kalkoenen van Schultz Organic Farm in Owatona, een uurtje ten zuiden van Minneapolis, zijn favoriet bij de klanten, zegt vlees-chef Greg Line.

Verkoopt hij minder kalkoenen dit jaar? ‘Integendeel, we verkopen er méér. Meer kleinere.’ Vorig jaar waren het vooral exemplaren van 24 libs (bijna 11 kilo). Dit jaar hebben misschien drie of vier mensen zulke joekels gekocht. De meeste klanten houden het nu bij kalkoenen van 10 libs (4,5 kilo). ‘In feite grote kippen’, zegt Line.

‘Twéé kippetjes’, vraagt Byron Bradley op de parkeerplaats van Kowalski’s supermarkt. Echte kippen, ‘Cornish hens’, verduidelijkt de Afro-Amerikaanse galeriehouder met geblondeerde krullen. Hij wijst met twee handen de omvang aan, een centimeter of twintig. Vorig jaar hadden zijn man en hij kinderen en kleinkinderen over de vloer. Toen aten ze met z’n tienen één kalkoen. Dit jaar staan ze samen in de keuken en zitten ze met z’n tweeën aan tafel. Elk een kip, en verder, heel traditioneel, eigengemaakte cranberrymoes, sperziebonen uit de oven en aardappelpuree.

‘Al die mensen op de vliegvelden zullen ons nog grotere problemen bezorgen dan die die we nu al hebben’ Immunoloog