In de strijd tegen het virus is het elk voor zich

Het is de ultieme covid-nachtmerrie: moeten kiezen welke doodzieke patiënt behandeld zal worden en welke helaas aan zijn of haar lot zal moeten worden overgelaten. Sinds Bergamo weten we dat dit scenario tegen elke prijs vermeden moet worden. Tot nu toe is dat in België behoorlijk gelukt. Maar in Zuid-Afrika is de nachtmerrie nu dagelijkse realiteit. Doordat er een extra besmettelijke virusvariant de ronde doet, kunnen de ziekenhuizen de toevloed van patiënten niet langer aan. Mensen die meer kans maken om te overleven, krijgen voorrang op anderen. De lat om in het ziekenhuis te worden opgenomen, komt steeds hoger te liggen.

De regering hoopt dat de vaccins een gamechanger zullen worden, maar net daar wringt het schoentje. ZuidAfrika heeft nog helemaal geen vaccins ontvangen. Het land kan pas eind dit jaar de eerste spuitjes zetten. Het verwacht 20 miljoen vaccins voor 60 miljoen inwoners. Vergelijk dat met de westerse landen die er minder erg aan toe zijn, maar waar al wel duizenden of soms zelfs miljoenen injecties zijn gegeven. Landen als Zuid-Afrika kunnen in de onderhandelingen met de farmabedrijven weinig gewicht in de schaal leggen. Ze staan achteraan in de rij bij de vaccindistributie. Omdat westerse landen al massaal bestellingen hebben geplaatst, moeten zij langer wachten tot ze aan de beurt zijn.

De toestand in ZuidAfrika krijgt niet zoveel aandacht in de westerse media. Elk land is met zijn eigen problemen bezig, zijn eigen strategie, zijn eigen besmettingscijfers. In de strijd tegen het virus is het elk voor zich. Voor internationale solidariteit is weinig plaats, behalve als een Europese samenwerking de onderhandelingspositie tegenover de farmabedrijven kan verbeteren. De relatieve desinteresse voor de toestand in de rest van de wereld betekent ook dat landen als Zuid-Afrika op zichzelf aangewezen zijn om de toestand het hoofd te bieden. Van aanvankelijke plechtige beloften om de schaarse vaccins eerlijk te verdelen, is niets terechtgekomen.

De Wereldgezondheidsorganisatie blijft er terecht op hameren dat dit een verkeerde aanpak is. Niet alleen omdat ze tot ongelijkheid en vermijdbare sterfgevallen leidt, maar ook omdat het in ieders belang is dat het virus zo snel mogelijk uit de wereld wordt geholpen. De héle wereld, niet alleen de westerse.

Van aanvankelijke plechtige beloften om de schaarse vaccins eerlijk te verdelen, is niets terechtgekomen