De laatste ‘Woorden weten alles’
Taalcolumnist Ludo Permentier neemt afscheid
‘Ik zat niet goed in mijn vel, een jaar of tien geleden. Het was net helemaal misgelopen met de vrouw met wie ik nog maar anderhalf jaar samen was, en van wie ik zeker wist: dit is mijn grote liefde, met haar start ik een gezin. Toen we in een moeilijke fase terechtkwamen en ik even op vakantie ging, reed ze een scheve schaats die resulteerde in een zwangerschap. Dat kwam toevallig aan het licht, nadat ze een abortus had laten uitvoeren. We probeerden om de draad weer op te nemen, maar het is ons niet gelukt.’
‘Tijdens de verwerking van die breuk ging ik op zoek naar workshops. Ik was altijd al enorm geïnteresseerd in psychologie en persoonlijke ontwikkeling, maar vond hier in eigen land niet meteen mijn ding. In Nederland wél. De kijk op dat soort zaken is daar meer open-minded. Het aanbod was in elk geval enorm, en een paar jaar lang volgde ik er vrij intensief allerlei cursussen en retraites, van tantra tot transparant communiceren.’
‘Op een van die retraites liep ik Leni tegen het lijf. Sowieso vergt dat soort cursussen veel verbaal en fysiek contact met de andere deelnemers, dus in sneltempo leerden we elkaar kennen. En we vielen als een blok voor elkaar. Ik was niet actief op zoek naar een nieuwe liefde, maar het was wel al door mijn hoofd geschoten dat ik vast veel gemeenschappelijke interesses zou hebben met iemand die ik hier leerde kennen, dat onze levensstijlen wellicht dicht bij elkaar zouden liggen.’
Out of the box
‘Al heel snel werd het serieus tussen Leni en mij. We wisten beiden dat we niet zomaar aan een tussentijdse flirt begonnen waren. Na enkele dagen al ontmoette ik haar ouders. Ik was 43, zij 34. Ze was een natuurlijke schoonheid, maar dan van het type “girl next door”. Helemaal gek was ik op haar. Toen ik voor de tweede keer in haar huis bleef logeren, zei ze: “Ga even zitten, ik moet je iets vertellen.”’
‘Er schoot van alles door mijn hoofd. Misschien was ze getrouwd. Of zwanger van een ex. Of zou ze al kinderen hebben? Nooit had ik zelf kunnen bedenken wat ze me toen aan tafel vertelde. Dat ze sinds zes maanden aan de slag was als escortgirl. Ik kan niet goed beschrijven wat ik toen voelde: ik had er enerzijds veel respect voor dat ze vrij snel in onze verhouding eerlijk was, anderzijds schrok ik me natuurlijk kapot en wist ik niet wat ik hiermee aan moest.’
‘Er was twijfel: ga ik dit wel aankunnen? Maar ik had net al die cursussen gevolgd, waarin het vaak ook over alle denkbare relatievormen ging, van open relaties tot polyamorie, en ik was zo blij geweest dat de Nederlanders daar zo open over waren. Ik had net zoveel geleerd over breder kijken naar relaties, dat je je niet moet blind staren op de norm. Dus dacht ik ook: is dit niet de grootste uitdaging om te zien of ik ook écht mijn kijk heb verbreed?’
‘Ik trok me enkele dagen terug, had weinig contact met Leni en dacht na. Als ik werkelijk out of the box wilde leren denken én groeien, was dit het moment, besloot ik. De acceptatie kwam in fases, in golven bijna. Eerst vroeg ik de meest voor de hand liggende zaken: voor wie ze werkte, voor welk bureau, wie de klanten waren, hoeveel opdrachten ze aannam. Daarna probeerde ik de realiteit te accepteren: niet panikeren wanneer ze zei dat ze naar een klant moest. En zo, heel stilletjes aan, probeerde ik ermee te leven. Want wat ze ook deed als job, ik was tot over mijn oren verliefd.’
Recensies
‘Leni komt uit een zeer gegoede, burgerlijke familie. En ze is advocate. Het escortbureau waarvoor ze werkte, was heel chic, de top. Dat vond ik al een verschil met pure prostitutie. Al moet niemand zich illusies maken: ja, soms vragen mannen escortdames mee om heel duur te gaan dineren, maar evengoed huren ze hen in voor drie uur in een hotelkamer.’
‘Ik heb er het raden naar waarom Leni koos voor die job. Sowieso heeft het te maken met een kick, vaak gaat het om mannen die expliciet voor een bepaald meisje kiezen. Daarnaast is het natuurlijk gemakkelijk verdiend geld. Ze nam niet eens alle opdrachten aan en verdiende makkelijk twintig- à vijfentwintigduizend euro per maand. Netto.’
‘Helemaal in het begin zei ze me: als je het te lastig krijgt, zeg het, dan stop ik ermee. Maar daar heb ik nooit op aangedrongen, ook al werd het me bij momenten echt te veel. In de twee jaar dat we samen waren, zijn er zoveel ups en downs geweest. Soms zette ik haar af bij een vijfsterrenhotel, terwijl ik maar al te goed wist wat ze daar zou gaan doen, en had ik daar geen problemen mee. Ik wenste haar een fijne avond en reed naar huis. Op andere momenten voelde ik me enorm jaloers. Of waren er ruzies waarin ik woorden als “vuile hoer” of “ga anders op een klant gaan zitten” gebruikte. Smerig, maar dat was pure onmacht.’
‘Het was een grote stap voor mij om haar online op te zoeken. Ik tikte het bureau waar ze werkte in Google in en kwam terecht op de website waar ze werd aangeprezen. Verkocht eigenlijk. Dat is enorm bevreemdend: de vrouw van wie je oprecht houdt in lingerie zien staan op het net, met prijzen erbij, en alle mogelijkheden. Bij escortdames wordt dat heel open gecommuniceerd: of vrouwen bijvoorbeeld al dan niet aan anale seks doen, of ze meegaan naar parenclubs, of in zijn voor iets kinky en bepaalde fetisjvoorkeuren hebben. Het was even slikken toen ik ontdekte dat er ook over escortdames recensies worden geschreven, zoals dat bij hotels of restaurants gebeurt. Ook over Leni waren er recensies, in geuren en kleuren. Ik las ze. Ze waren lovend, maar bij mij kwam dat natuurlijk net heel hard binnen.’
‘Daarnaast hadden wij een heel normale relatie. We woonden samen in Amsterdam, gingen af en toe langs bij haar ouders, waren lief voor elkaar, maakten ruzie, kookten, gingen samen uit. En als daar nood aan was, praatten we ook over haar werk, zo open mogelijk. Pas achteraf besefte ik dat ik niet genoeg heb doorgevraagd, wellicht uit angst. Ik stelde vragen, maar niet tot in detail.’
Jaloezie van haar kant
‘Na twee tumultueuze maar liefdevolle jaren barstte de bom. Als ik er nu op terugkijk, begrijp ik veel beter dat het feit dat ze een escortgirl was mij onzeker maakte. Hoe hard ik ook mijn best deed, en hoe oké ik me er bij momenten ook bij voelde, haar job was altijd aanwezig, hing voortdurend ergens tussen ons in.’
‘Het vreemde is dat een jaloerse reactie van haar kant alles deed ontploffen. We waren samen op een retraite, waar ik met een andere vrouw wat aan het knuffelen was, binnen de context van de workshop. Het was een misverstand, maar zij reageerde heel fel. Waarop ik natuurlijk reageerde: “Jij slaapt met andere mannen voor geld, en ik knuffel gewoon iemand.” We kregen een ruzie die in sneltempo escaleerde. En ik deed iets waarvan ik nooit had gedacht het te doen.’
‘Ik stuurde een Whatsapp-bericht naar haar vader, die niks over zijn dochters werk wist. Ik stuurde de foto van Leni die op de escortwebsite stond, en de tekst: “Zo, dat weet je dan ook.” Ik zat in de wagen. Ik was buiten zinnen. Het is een wonder dat ik niet verongelukt ben. Zo ontzettend kwaad was ik dat ik nu heel goed begrijp dat Jan Modaal – de man van wie iedereen beweerde dat het zo’n zachte mens was – totaal kan flippen. Het was een kortsluiting. Ik had nadien ook meteen spijt.’
‘Het kwaad was geschied. Leni was uiteraard kwaad, maar toonde na enige tijd ook begrip. Ze keurde af wat ik had gedaan, maar zag me nog altijd graag en wilde het opnieuw proberen. En dat deden we. Toen Leni zei dat ze met het escortwerk wilde stoppen, was ik zo opgelucht. Ik dacht: nu kunnen we echt voor elkaar gaan. Maar de dag erna verbrak ze alle contact. En sindsdien heb ik haar nooit meer gehoord. Wellicht, maar ik heb er het raden naar, is ze echt gestopt, en wilde ze alles en iedereen bannen die met die periode in haar leven te maken had. Dus ook mij.’
‘Ik heb haar nog enkele brieven geschreven, maar zonder resultaat. Heel lang ben ik totaal kapot geweest van verdriet. Ik vermoed zelfs dat ik er nog altijd niet helemaal overheen ben. Maar spijt? Neen, dat heb ik niet. Ik heb heel veel geleerd over mezelf, onder andere over hoe ver ik bereid ben te gaan voor de liefde, maar ook waar mijn grenzen liggen. Op de een of andere manier kijk ik op die periode terug als een heel verrijkende tijd. Al zou ik het niet meer opnieuw doen.’
* Op verzoek van de geïnterviewde zijn de namen in dit artikel veranderd.
‘Ze verdiende als escortgirl makkelijk twintig- à vijfentwintigduizend euro per maand. Netto’