Gokken is niet hetzelfde als quizzen
Van maandag tot woensdag om 21.40 uur op VTM.
¨¨èèè ‘We willen vlak voor bedtijd iets brengen waar je goed mee kan lachen en tegelijk ook iets van opsteekt’, zei Mathias Coppens eerder deze week in de Gazet van Antwerpen. Hij verduidelijkte dat zijn nieuwe quiz De omgekeerde wereld niet de ambitie heeft het VTM-antwoord op De slimste mens te worden.
Het is opvallend: terwijl de quiz als televisieconcept jaren geleden zo goed als dood verklaard werd, komt VTM in deze coronatijden met liefst twee nieuwe quizzen in één tv-seizoen. Voor de eerste, Popquiz, haalden ze Nederlands meest gegeerde presentator Matthijs van Nieuwkerk naar hier. De zender vond ook kandidaten die behoorlijk onderlegd zijn in het (muziek)quizzen, want om aan Popquiz mee te doen, moet je muziekgewijs stevig in je schoenen staan.
Voor De omgekeerde wereld hanteerde VTM duidelijk een andere strategie. Om te beginnen haalde de zender een gezicht uit eigen stal voor de camera. Mathias Coppens kreeg bovendien een vreemdsoortige extreme makeover. Hij presenteert De omgekeerde wereld met afgeschoren haar, bril en strak in het pak. Als je hem maandag nog bezig hebt gezien in
Camping Coppens, het levensveranderende programma van zijn broer Staf, herken je hem in deze quiz bijna niet meer. Het is een bizarre ervaring.
De deelnemers van De omgekeerde wereld hoeven geen doorgewinterde quizzers te zijn. De moeilijkheidsgraad van de vragen slaat niemand uit het lood – een voorbeeld: welk ijsje is ook een fles champagne van anderhalve liter? Los van die vaststelling, maakt gokken een essentieel onderdeel uit van het concept. De deelnemers moeten namelijk inschatten wat een handvol bekende Vlamingen op quizvragen zou antwoorden. In de eerste aflevering bleek Stephanie Planckaert bijvoorbeeld te weten dat Pairi Daiza in de provincie Henegouwen ligt. In aflevering 2 wist Jean Paul Van Bendegem dan weer niet dat een croupier bij roulette de uitdrukking ‘rien ne va plus’ gebruikt om duidelijk te maken dat je niets meer mag inzetten. ‘Les jeux sont faits’, gokte de filosoof, Sartre indachtig, en hij werd zo zelf een verkeerde gok voor het verliezende duo.
‘Die vraag had ik zelf wel willen beantwoorden’, mompelde Marleen eerder in die aflevering toen ze moest inzetten op de BV die de meeste Madonna-songs zou kunnen opsommen in twintig seconden. Ze sloeg daarmee de nagel op de kop. Gokken is niet hetzelfde als quizzen. Dat maakt De omgekeerde wereld soms frustrerend, maar vaker gewoon saai. Want het spel wordt gespeeld door BV’s die, ver weg van de studio, niets te winnen of verliezen hebben. Het is handig om vlak voor het slapengaan de hartslag al wat te laten zakken. Maar een programma dat kabbelt, beklijft niet.
Het spel wordt gespeeld door BV’s die, ver weg van de studio, niets te winnen of verliezen hebben