Froefroe goes Farinelli
Froefroe. Nog tot en met 25 juli op de Zomer van Antwerpen ¨¨¨èè
RECENSIE THEATER dompelt je onder in een wereld van koorknaapjes zonder ballen.
De volksspektakels van Froefroe zijn intussen een vaste waarde op de Zomer van Antwerpen. Ook nu weer ziet hun openluchttheater er dankzij de metershoge stellingen, containers en valse wanden indrukwekkend uit. Diva katapulteert ons terug naar het katholieke Italië van de 18e eeuw, met zijn sprankelende opera’s en dubbele moraal. Boerenjongen Angelo wint met zijn engelenstem La Voce, denk: Vatican’s Got Talent, en wordt uitverkoren om voor de paus te zingen. Dat is buiten zijn hormoonspurt gerekend. De bisschop weet gelukkig wel raad met Angelo’s kruis. Ogen toe, knip en daar vliegen twee rode pingpongballetjes in de kelk.
Diva haalt de mosterd bij Corbiaus biopic over de beroemde castraat Farinelli en zijn broer Ricardo, een mislukte componist. Omdat Ricardo zijn handjes niet boven de lakens kan houden, wordt het duo verketterd uit het klooster en vluchten ze naar Parijs waar Angelo als drag onderdak vindt in het cabaret. Blinde ambitie drijft de broers uit elkaar. En nee, ook al is het gezellig familietheater, de verzoening blijft uit.
Toegegeven, van Froefroe hebben we al pittigere scenario’s gezien. Het verhaal kabbelt maar wat voort, zonder een heldere plot en de sappige, scherpe humor die we van het gezelschap gewend zijn. Ook het dubbele statuut van enkele zanger-spelers leidt soms tot een te extravert en glad ‘musicalacteren’. Gelukkig brengt de livemuziek ons wel in hogere sferen. Contratenor Serge Kakudji, die u eerder misschien al bij Alain Platel aan het werk zag, zingt Händel zo hemels, goed voor instant kippenvel. Violiste Justine Bourgeus (Tsar B) en de zusjes van Lili Grace op cello geven dan weer een eigenzinnige draai aan enkele (opera)klassiekers, met synth-reverb en een scheut ‘sex & drugs & rock & roll’.
Zo overtuigt Diva vooral als muzikale ontdekkingsreis voor jong en oud.