De reis die een vlucht werd
De Oekraïense vrouwenhockeyploeg Sumchanka moest in Italië zijn voor een toernooi, maar het werd een vluchtoord voor de oorlog. ‘Ik ben toch geen nazi, ik speel gewoon hockey.’
‘Wij zijn één hockeyfamilie, en familie zorgt voor elkaar’, zegt Sergio Mignardi, de voorzitter van de Italiaanse hockeyfederatie. Midden april zou het vrouwelijke hockeyteam Sumchanka, de kampioen van Oekraïne, in het Noord-Italiaanse Cernusco deelnemen aan de Club Trophy, het op één na belangrijkste Europese hockeytoernooi voor clubs. Maar de oorlog in Oekraïne zette de reis op losse schroeven.
Sumchanka is een club uit Sumy, een voornamelijk Russisch sprekende stad in het noorden van Oekraïne, op minder dan 50 kilometer van de Russische grens. Vorige maand werd de stad gebombardeerd. De speelsters in Italië krijgen was vanaf dat moment belangrijker dan het hockeytoernooi. Hun reis werd een vlucht, weg uit Oekraïne – een zaak van lijfsbehoud. De Italiaanse federatie besloot te helpen.
Vóór de oorlog uitbrak, hadden de hockeysters van Sumchanka al contact gezocht met het vrouwenteam van de Noord-Italiaanse stad Bra, waar ze een week voor het toernooi wilden gaan trainen. Het lag voor de hand dat de speelsters daarheen zouden reizen. Maar de logistieke kant van de zaak bleek complex. Toen kwam de Nederlandse assistent-coach Hien The (45), die de Oekraïense hockeyvrouwen al vijf jaar voor internationale toernooien traint, in actie.
Geknuffeld en gehuild
The zamelde geld in om twee busjes te huren, en reed met zijn overbuurvrouw, zijn stiefbroer en een vriendin naar het Poolse Krakau. Van daaruit brachten de vier Nederlanders de Oekraïense sportvrouwen naar Italië. ‘We hadden voldoende geld opgehaald om hen één nacht goed te laten uitrusten en te laten douchen in een mooi hotel met een stevig ontbijt’, zegt The, aan de telefoon vanuit Amersfoort. Na een reis van meer dan tachtig uur kwam het hockeyteam op 27 maart aan in Bra. Daar verblijven en trainen de hockeysters nog steeds.
Yevheniia Moroz (34), centrale verdedi