De Standaard

Zijn wenkbrauw gaat soms omhoog, zijn stem nooit

Na titels met AC Milan, Chelsea, PSG en Bayern München werd Carlo Ancelotti nu ook kampioen met Real Madrid. Hij is de eerste coach die daarin slaagt in de vijf grootste Europese competitie­s. Niet slecht voor een 62-jarige droogkomie­k die nooit gehypet wo

- Koen Van Uytvange

‘Slechts één keer in mijn leven dacht ik een psychiater nodig te hebben. Ik keek naar Yuri Zhirkov (Chelsea-speler, red.), maar het enige wat ik zag, was een ribeye steak. Perfect gegrild, sappig, rokerig, half doorbakken. Ik keek in zijn ogen en plots was ik uitgehonge­rd.’ Wie ooit zijn biografie las, herinnert zich dat Carlo Ancelotti voortduren­d aan eten denkt. En een gevoel voor humor heeft, niet zelden met de nodige zelfspot.

We vragen ons af of hij in Eden Hazard ook ooit een gekookt beenhammet­je zag, en hoe die zelf de relatie met zijn coach zou omschrijve­n. Want zelfs al verdween onze nationale aanvoerder dit seizoen helemaal naar het achterplan bij Los Blancos, over Ancelotti valt zelden een onvertogen woord. Van Paolo Maldini en Zlatan Ibrahimovi­c tot Cristiano Ronaldo, David Beckham of Didier Drogba: iedereen houdt van Ancelotti. ‘Ik heb er zien spelen met blessures, onder verdoving, alleen omdat ze willen spelen voor Carlo’, zei Chelsealeg­ende John Terry eens.

Toevallig bij Real

Een jaar geleden hing Ancelotti aan de lijn met algemeen manager José Ángel Sánchez. Een gesprek onder vrienden. De twee zijn dik met elkaar sinds de vorige keer dat Ancelotti zich tegoed deed aan de buffetten in Bernabéu. Ancelotti wilde eens horen of hij bij Real geen spelers kon halen voor Everton, waar hij op dat moment werkte, en vroeg terloops hoe het ging met de zoektocht naar een opvolger voor Zidane. ‘We hebben nog niemand’, zei een gefrustree­rde Sánchez. ‘Nu wel’, antwoordde Ancelotti. Waarna Sánchez naar Realvoorzi­tter Florentino Pérez belde en in geen tijd een deal beklonken werd.

Met succes. Terwijl Barcelona na het vertrek van Messi implodeerd­e, Luis Suárez bij Atlético Madrid geen tweede boerenjaar op rij beleefde en ook Antoine Griezmann tegenviel, liep bij Real alles op rolletjes. Met het jonge geweld van Vinícius, de onwrikbare Thibaut Courtois en het oude maar nog niet versleten duo Luka Modric en Karim Benzema. Die laatste is op zijn 34ste zelfs onbedreigd topschutte­r van La Liga.

Op zijn 62ste zal niemand Ancelotti hypen, laat staan een boek schrijven over zijn aanpak, maar hij flikt het toch maar weer. Woensdag kan hij zelfs Pep Guardiola zijn Champions League-droom ontnemen. Niet vergeten: Ancelotti won het kampioenen­bal al vijf keer, waarvan driemaal als trainer.

De altijd rustige boerenzoon

Hoe? Door met rust en humor het juiste werkklimaa­t te creëren. Dat leerde hij van de Zweed Nils Liedholm, begin jaren 80 zijn trainer bij AS Roma. ‘Als je hem vroeg naar de beste voetballer ooit, zei hij: Pelé, Alfredo Di Stéfano en ik. Hij was zo grappig. Nooit heb ik hem horen roepen naar een speler’, zei Ancelotti over een van zijn grootste inspiratie­bronnen.

Zelf is hij ook zo. Een boerenzoon die als kind moest helpen koeien melken en weet waar hij vandaan komt. ‘Ik ben een rustige kerel, dat komt door mijn familie. Mijn vader was rustig. Hij schreeuwde nooit, sloeg me nooit. Mijn moeder was ook zo’, zei hij in een interview aan VI. ‘Het beste is soft power te gebruiken. Spelers overtuigen de regels te volgen omdat ze er zelf in geloven. Een van mijn principes is: geef altijd honderd procent op training. Een ander punt waar niet over te onderhande­len valt: respect voor het team en de technische staf. Ik heb trainers gehad die zeiden: Je moet dit doen omdat ik het je opdraag. Dat heb ik nooit begrepen. Ik ben geen dictator.’

Ego zit Ancelotti niet in de weg. Omdat hij beseft: ‘Mensen betalen niet om naar mij of Guardiola te kijken. Ze willen de spelers zien, de magie waarvoor zij kunnen zorgen.’ En dus staat Ancelotti aan de zijlijn vooral te kauwen als een koe, met alleen zijn linkerwenk­brauw die eens omhooggaat, niet zijn stem. Iets wat overigens geen betekenis heeft, zegt hij zelf: ‘Soms zie ik interviews van mezelf en ben ik verbaasd hoe mijn wenkbrauwe­n omhooggaan. Ik heb daar geen controle over.’

Pragmaticu­s met humor

Ancelotti was speler en assistent onder Arrigo Sacchi, als trainer van AC Milan in de jaren negentig zowat de evenknie van Guardiola begin deze eeuw. Sacchi typeert Ancelotti als volgt: ‘De grootste kwaliteit van Carlo is dat hij een kameleon is. Hij speelt naargelang de spelers die hij heeft. Hij weet zich aan te passen.’

Behalve peoplemana­ger dus een pragmaticu­s, die in elk land de lokale taal probeert te spreken – ook Frans of Duits. ‘Van mijn spelers verwacht ik precies hetzelfde’, zei hij in VI. ‘De taal leren is een aanwijzing of een speler moeite wil doen om deel uit te maken van zijn nieuwe omgeving.’

Kameleon, teddybeer, vaderfiguu­r, droogkomie­k. Een man die in alle omstandigh­eden zichzelf is. Die tranen van geluk huilde na de titel zaterdag – ‘Dat is erfelijk, mijn vader en grootvader werden ook makkelijk geraakt.’ Die er volgend seizoen bij Real Madrid misschien nog eindecontr­actspelers Antonio Rüdiger (Chelsea) en Kylian Mbappé (PSG) bij krijgt, waardoor hij meer kan roteren – een van de punten van kritiek op zijn seizoen. Maar ook een trainer die weet hoe snel hij weer op straat kan staan. ‘Soms sta ik voor een grote spiegel, draai ik mijn nek en kijk ik naar mijn kont. Mijn dikke billen zijn geen fraai spektakel, maar het leerde me wel deze les: mijn achterste is aardbeving­sbestendig.’

‘De grootste kwaliteit van Carlo is dat hij een kameleon is. Hij speelt naargelang de spelers die hij heeft’

Arrigo Sacchi

Extrainer AC Milan

 ?? ISOPIX ?? De spelers van Real vieren hun succescoac­h na het behalen van de titel tegen Espanyol.
ISOPIX De spelers van Real vieren hun succescoac­h na het behalen van de titel tegen Espanyol.

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium