Zo kreeg Eddy Demarez een tweede kans van de VRT

Eddy Demarez keert terug naar het scherm, negen maanden na zijn kwetsende uitspraken over de Belgische basketbalvrouwen.

In augustus 2021 ging Sporza-anker Eddy Demarez stevig uit de bocht toen de Belgian Cats terugkeerden van de Olympische Spelen in Tokio. Omdat Demarez en enkele collega’s zich er niet van bewust waren dat de microfoons nog aanstonden, was te horen hoe ze speculeerden over de geaardheid van enkele speelsters en zich erg denigrerend uitlieten over hun uiterlijk.

Demarez werd meteen op nonactief gezet. Sinds november is hij weer aan de slag achter de schermen bij Sporza. Hij leidt er onder meer een werkgroep rond vrouwensport en diversiteit en keert dit weekend terug als commentator, meldt de VRT. Hij zal de play-offs van het hockey verslaan en daarbij ook op het scherm te zien zijn. Nu en dan zal hij ook weer het sporthoofdstuk in Het journaal presenteren, maar daar plakt nog geen datum op, zegt de VRT.

De sportjournalist krijgt dus een tweede kans, maar hoe organiseer je als omroep de terugkeer van een schermgezicht dat in de fout is gegaan? Door een interview te organiseren dat op VRT.Nu te zien is, zo blijkt. In een bij momenten emotioneel gesprek met Linde Merckpoel blikt Demarez terug op de afgelopen periode. Hij noemt zijn uitschuiver een gevolg van ‘normvervaging in humor en breinloze cafépraat waar geen excuus voor is’.

Confronterend en warm

Merckpoel staat stil bij het gesprek dat Demarez tijdens zijn hersteltraject had met de Belgian Cats. Dat was emotioneel, zegt Demarez, ‘confronterend en tegelijk heel warm’. Dat de basketbalspeelsters zich aangetast voelden in hun voorbeeldfunctie, was wat hen het ergst had gekwetst, zo kwam uit het gesprek naar voren – meer nog dan zijn uitspraken zelf. ‘Ze willen rolmodellen zijn voor meisjes die topbasketbal willen spelen, of motorcrosser willen worden of wat dan ook. Als je in jezelf gelooft, kun je het maken. Dat is wat ze willen uitstralen.’ En daar deden die denigrerende uitspraken afbreuk aan.

Er wordt ook ruim aandacht besteed aan de voortrekkersrol die Demarez nu speelt binnen Sporza. Tijdens zijn hersteltraject praatte hij niet alleen met de Belgian Cats, maar ook met sportbonden en experts, en met de Red Flames, de Belgische voetbalvrouwen, en de Red Panthers, het Belgische hockeyteam. Ideeën die daaruit voortkwamen, hebben geleid tot de oprichting van een werkgroep: ‘Vrouwensport en diversiteit’. ‘Met sporters en oud-sporters als Ann Wauters, Eline Berings, Brigitte Becue, José De Cauwer, Feyenoordspits Cyriel Dessers en wielrenster Febe Jooris denken we na over wat we kunnen doen om de verslaggeving van Sporza rond vrouwensport en diversiteit te verbeteren.’

Het interview is strategisch goed uitgekiend: af en toe een streepje muziek, informeel, open, helder en menselijk van toon. De keuze voor Linde Merckpoel is daar niet vreemd aan. Zij reageerde in augustus heel heftig op het incident, maar moedigde Demarez achteraf ook aan toen hij met de Belgian Cats was gaan praten.

Eddy Demarez

Diepe schaamte

Merckpoel biedt Demarez de ruimte om stil te staan bij wat de commotie bij hem heeft veroorzaakt, de diepe schaamte die hij voelde – ‘ik ben drie maanden niet buitengekomen’ – om daarna de bocht te maken naar de loutering: ‘Mensen recht in de ogen kijken en sorr y zeggen, dat kan ik iedereen aanraden.’ ‘Ik was geen slechte mens en ik ben niet nu plots een goede mens, maar ik heb iets gedaan met mijn fout en dat vind ik het belangrijkste.’

Het is een verstandige manier om iemand te rehabiliteren, maar door het zo prominent uit te spelen kan de perceptie ontstaan dat de VRT de fout van Demarez minimaliseert. Dat risico wordt weggenomen doordat Merckpoel zegt: ‘Ik vind nog altijd dat je een grote fout hebt gemaakt.’ Om er meteen aan toe te voegen: ‘Maar we hebben er wel van geleerd dat we moeten durven te zeggen dat het niet oké is als iemand zulke dingen zegt, of het nu bij Sporza, of op een andere werkvloer is, of op café.’

En passant wordt ook nog even meegegeven dat de perceptie dat Sporza een mannenbastion is, niet klopt. Communicatie volgens het boekje, dus.

‘Mensen recht in de ogen kijken en sorry zeggen, dat kan ik iedereen aanraden’ Sporzaanker