Koninklijke hit in blauw en wit
Ook op de derde en laatste dag van het staatsbezoek aan Griekenland scheen de zon. De koningin droeg een witroze ensemble met bloemenprint van de beroemde Griekse designer Costarellos. Dat mocht volgens royaltywatchers zonder meer worden gezien als een sterk staaltje van diplomatic dressing, temeer omdat H.M. zich eerder ook al in een jurk in wit en blauw had vertoond, een niet mis te verstane ode aan de Griekse vlag. (Naast haar stond Z.M. Filip in een onbestemd bruin kloffie.)
Ons vorstelijke paar had vurig uitgekeken naar dit staatsbezoek, het eerste na corona, op uitnodiging van de presidente van de Helleense Republiek, Katerina Sakellaropoulou.
‘Chouette!’ had Mathilde geantwoord. ‘Maar we kunnen het in deze tijden van oorlog, energiecrisis en verminderde koopkracht wel niet té dolletjes maken. U moet dus zeker geen zotte kosten doen.’
De presidente had beloofd het simpel te houden. Maar u weet hoe Grieken zijn: gastvrije, hartelijke lieden. Voor je het wist, dook er vanachter een palm in een pot altijd weer een bataljon kerels op met pompons op hun sletsen en een bazooka (of bouzouki? – zo’n Griekse gitaar!) in de aanslag, algauw werd er woest de sirtaki gedanst en spatten er borden uiteen op de vloer.
‘Kom, kom, een sober staatsbanketje is het minste wat we kunnen doen’, had gastvrouw Katerina alle bezwaren weggelachen. Maar uiteindelijk zouden er tijdens het banket toch obers verschijnen die met gulle hand allerlei eenvoudige doch voedzame ovenschotels op de tafels zwierden, alsook gebakken visjes, diverse tzatziki’s en souvlaki’s – terwijl er uit aarden kruiken onafgebroken frisse landwijntjes gutsten.
Althans, dat vermoeden we: we waren er helaas niet bij. Ondanks het feit dat de steller dezes al jarenlang een groot bewonderaar – en wij hoopten zelfs stilaan intieme vriend – van Mathilde was en hij ook haar echtgenoot best te pruimen vond, hoorde hij niet tot het reisgezelschap van Hunne Majesteiten. Dit in tegenstelling tot wel 110 andere figuren, die nochtans ook nauwelijks wisten wat ze daar in Grieliefst kenland kwamen uitvoeren, tenzij verkondigen dat ze de aloude banden tussen onze landen wilden versterken en de samenwerking op het gebied van energie en archeologie bevorderen. Yada Yada. Gelukkig wist een aantal meegereisde collega-journalisten ons nog wel te melden dat Mathilde bij haar bezoek aan de Griekse premier Mitsotakis een rode jurk en een handtas van
Nathan had gedragen, een hoed van de Brusselse Fabienne Delvigne en juwelen van het Italiaanse Percossi Papi. (Koning Filip was in een onbestemd blauw kloffie.)
Behalve vicepremier Petra De Sutter (styled by Zeeman) waren ook alle ministers-presidenten van de Belgische regio’s en gemeenschappen van de partij. Ook Vlaams minister-president Jan Jambon was meegereisd, maar niet van harte. ‘Vanuit een economisch standpunt is Griekenland niet het meest interessante land om te bezoeken’, liet zijn woordvoerder zuinig weten. Hij vergat voor alle gemak dat zijn baas ook Vlaams minister van Cultuur was. Maar ook Griekse cultuur is niet echt aan Jan besteed.
De volgende dag zou de Jambon alweer terug naar België vliegen, het
vóór iemand hem vroeg waarom zijn partij na de bankencrisis, toen Griekenland op de rand van het faillissement balanceerde, zo hardvochtig elke vorm van kwijtschelding had bestreden. Toen zat de N-VA nog vol op de lijn van de voorzitter van de eurogroep, Jeroen Dijsselbloem, die vond dat je niet (zoals de Grieken) jarenlang al je geld kon uitgeven ‘aan drank en vrouwen en vervolgens om bijstand vragen’. In mensentaal: fuck die Griekse lamstralen.
Grexit Jan Jambon dus, maar zo miste hij wel de kans om ons koningspaar de trappen aan de tempel van Poseidon te zien beklimmen: zij in een geometrisch blauw-witte jurk met elegante riem en op platte ballerina’s. (Hij in een onbestemd okerkleurig kloffie.)
Op het afsluitende concert van het Belgian National Orchestra droeg Mathilde een roze jurk met bijpassend mondmasker, diamanten oorbellen en een clutch van Dries van Noten. (Filip was in iets zwarts.)
Was dit staatsbezoek dan een maat voor niets geweest? Voor sommigen wel. Rik Van de Walle (rector van de UGent, die daar naar het schijnt al 60 jaar opgravingswerk verricht) had gehoopt in Griekenland tussen de antieke ruïnes wat bomen te kunnen planten ter compensatie van het bos dat hij in Gent wilde rooien om er studentenkoten te bouwen. Maar daar trapten die Grieken niet in.
Het enige dat we achteraf nog van het staatsbezoek vernamen, was dat onze koningin door de Griekse pers was uitgeroepen tot ‘fashion queen’ onder de Europese royals, met een olympische medaille in de categorie van ‘Meer dan vier kostuumwissels per dag’.
Dan, totaal onverwacht, kregen wij een telefoontje van een knaap uit het paleis. Of de auteur van Parbleu eventueel Hare Majesteit van dienst kon zijn?
Aha! We hadden haar waar we wilden. ‘Of wij volgende keer met haar mee op reis willen, bedoelt u?’
‘Nee gij! Of ge het nummer hebt van Jani Kazaltsis, die Griek van tv. ’t Is om haar man wat presentabel te maken.’
Het enige dat we achteraf nog van het staatsbezoek vernamen, was dat onze koningin door de Griekse pers was uitgeroepen tot ‘fashion queen’ onder de Europese royals