Nieuwe voorzitter Groen start meteen met achterstand

De Vlaming die verknocht blijft aan zijn kerncentrales en tegelijk niet wil betalen voor de klimaatomslag. Dat is de achtergrond waartegen het nieuwe voorzittersduo bij Groen aan de slag mag.

Op 11 juni kiezen de leden van Groen hun

nieuwe voorzittersduo. Die twee wacht een gevecht bergop om de partij opnieuw boven de 10 procent of liefst nog hoger te duwen.

Een hernieuwd pleidooi om de kerncentrales zo snel mogelijk te sluiten, zal alvast niet werken als magneet voor nieuwe kiezers. Niet minder dan 81 procent van de Vlamingen schaart zich achter het langer openhouden van de kerncentrales. Zo blijkt uit De Stemming, het jaarlijkse opinieonderzoek van De Standaard en VRT.Nws. Bij kiezers van de N-VA, Vlaams Belang en CD&V zijn dat er zelfs bijna negen op de tien. Maar ook bij Vooruit – de partij waar Groen het meest potentiële kiezers heeft zitten – geeft meer dan 80 procent aan een verlenging te steunen. Die grote consensus toont dat Groen alvast electoraal niets te winnen door op die nagel te blijven kloppen, integendeel. Zelfs iets meer dan de helft van de Groen-kiezers kan zich vinden in een verlenging. Dat toont meteen aan dat de bocht die Groen daarover maakte de partij niet kwalijk genomen wordt. Bovendien kunnen de kiezers die van de sluiting een punt willen maken ook geen kant op. Groen blijft de beste optie.

De eigen portemonnee

Maar zeker zo lastig voor de partij is dat de gemiddelde Vlaming, met uitzondering van de Groen-kiezer, geen stuk van zijn inkomen wil afstaan voor klimaatbeleid. Zelfs niet als hij weet dat daarmee de opwarming van de aarde gestopt zou kunnen worden. De bereidheid daartoe is bij de Groen-kiezer het grootst, gevolgd door die van Open VLD en CD&V. Bij de kiezers van Vooruit en PTB/PVDA – de voornaamste visvijvers voor Groen – ligt die bereidheid eerder aan de lage kant. Groen sleept nog altijd het imago mee dat het beleid waarvoor het staat de burger geld zal kosten. Het is niet voor niets dat de partij al lang praat over een sociale klimaattransitie, maar die boodschap dringt nog niet door.

Eerder bleek uit De Stemming al dat de eigen portemonnee de eerste bekommernis is van de burger. Hoewel Groen met minister van Energie Tinne Van der Straeten mee de architect was van de btw-verlaging op elektriciteit en gas, slaagde de partij er vooralsnog niet in om met de eer van die maatregelen te gaan lopen. De bevraging gebeurde nochtans in de laatste twee weken van maart, vlak na de beslissing om de btw te verlagen. Maar Groen trappelt ter plaatse, terwijl concurrent Vooruit wel een flinke stap voorwaarts zet. Daar speelt voor een belangrijk stuk het Conner-effect, al kiest Vooruit daarnaast ook complexloos voor de portemonnee van de burger.

Groen sleept nog altijd het imago mee dat het beleid waarvoor het staat de burger geld zal kosten

Een lichtpuntje

Groen probeert nu al een tijdje energie en klimaat te koppelen: een turbo op hernieuwbare energie moet ons land energie-onafhankelijk maken en de prijzen drukken. Maar die boodschap pakt (nog) niet. Een lichtpuntje is wel dat de burger bezorgd is over het klimaat. De gemiddelde Vlaming vindt dat de regeringen een beetje te weinig aandacht hebben voor het klimaat en net iets te weinig maatregelen nemen om de opwarming van de aarde te bestrijden. Ze vinden bovendien zichzelf doorgaans meer voorstander van klimaatmaatregelen dan de partij waarvoor ze stemmen. Daaruit blijkt wel steun om meer te doen, weliswaar met de premisse dat het de burger niets kost. Maar hij zal er ook niet van wakker liggen als dat niet meteen gebeurt. De Stemming leerde eerder al dat slechts 4 procent van de respondenten klimaat als het belangrijkste probleem aanduidde.