Poetins blunderkrediet

Zo roekeloos en brutaal Vladimir Poetin zijn leger laat tekeergaan in Marioepol, Boetsja en Charkov, zo voorzichtig en terughoudend was hij tijdens de herdenkingsplechtigheid van de overwinning op nazi-Duitsland. Velen hadden verwacht dat de Russische leider zou oproepen tot een algemene mobilisatie of dat hij een recordaantal raketten zou afvuren op doelwitten aan het Donbas-front. Nogal wat mensen sloten zelfs niet uit dat hij zijn dreigementen hard zou maken om voor het eerst met chemische of nucleaire wapens uit te pakken.

Niets van dat, en gelukkig maar. Op de tribune van het Rode Plein stond een Poetin die niets nieuws te melden had. Opnieuw dreunde hij zijn klaagzang af over het agressieve Westen. Zelfs de meest doorgewinterde Russische propaganda-wizards moeten het gisteren moeilijk hebben gehad om met die repetitieve woorden de Russische ziel te beroeren.

Wel hadden diezelfde propagandisten erover gewaakt dat er in de havens van Sebastopol en Vladivostok geen marineschepen deelnamen aan de militaire pronkshows van 9 mei: daarvoor zijn de berichten van het getorpedeerde slagschip Moskva nog te vers en te pijnlijk.

Wat ook opviel: voorzichtigheidshalve had het Kremlin geen internationale prominenten uitgenodigd op de plechtigheid – uit vrees dat die de invitatie zouden weigeren. Een gênante situatie die Poetin bij de overwinningsparade van 2015 al had meegemaakt, nadat de annexatie van de Krim zijn pariastatus een boost had gegeven.

Toch kon de pudeur waarmee het Kremlin dit jaar 9 mei vierde, niet verhullen dat Overwinningsdag voor Poetin op het slechtst mogelijke moment kwam. Terwijl hij eigenlijk met een eclatante militaire overwinning had willen uitpakken, moest hij amechtig proberen om de desastreuze situatie aan het front te verhullen: sinds 24 februari werd slechts één grote stad veroverd (Cherson). Er sneuvelden al 15.000 Russische militairen, evenveel als in tien jaar Afghanistanoorlog.

In een normale conflictsituatie zouden zo’n zware tegenslagen tot een overgave en misschien wel tot de val van de agressor leiden. Betekent dit dat we nu al op een snelle ondergang van Poetin mogen rekenen? Dat niet, daarvoor beschikt de president nog over een te groot arsenaal aan wapens die een beslissende impact kunnen hebben op het verloop van de oorlog. Maar dat Poetin gisteren zoveel moeite deed om zijn falen te maskeren, toont op zijn minst aan dat zijn blunderkrediet bij zijn generaals en bevolking niet onuitputtelijk is.

Het Kremlin had geen prominenten uitgenodigd, uit vrees dat die de invitatie zouden weigeren