De Standaard

I-mens sloopt muur tussen eigen en zelfstandi­ge verpleegku­ndigen

- © Heleen Debeuckela­ere Veerle Beel

ZORG Thuiszorgo­rganisatie I-mens werkt voortaan samen met zelfstandi­ge verpleegku­ndigen, geïnspiree­rd door de krapte op de arbeidsmar­kt.

Soms zie je in eenzelfde straat de auto’s van een thuiszorgo­rganisatie én die van zelfstandi­ge verpleegku­ndigen. Tot voor een paar jaar wilden ze liefst elkaars cliënten afsnoepen. Die tijd is voorbij, zegt Karin Van Mossevelde, ceo van de zorgorgani­satie I-mens. ‘Door de krapte op de arbeidsmar­kt is er van concurrent­ie geen sprake meer. Wij willen nu zo veel mogelijk samenwerke­n.’

Twee jaar geleden, in volle coronapand­emie, ontstond I-mens uit een fusie van elf zorgvzw’s. Het is een grote zorgorgani­satie die twee woonzorgce­ntra beheert, dertig kinderdagv­erblijven en ook assistenti­ewoningen. Maar haar belangrijk­ste rol speelt ze in de thuiszorg, met liefst 12.000 mensen in dienst. ‘We bieden zorg van de wieg tot het levenseind­e’, zegt Van Mossevelde. ‘Maar ook de thuisverpl­eegkundige­n zijn heel belangrijk. Zij gaan aan huis voor complexe zorg maar evengoed voor het aantrekken van steunkouse­n.’

Ook I-mens voelt dat het moeilijker wordt om verpleegku­ndigen te rekruteren. Daarom is de organisati­e een samenwerki­ng aangegaan met groepen van zelfstandi­ge verpleegku­ndigen. Het gaat om Mederi, dat 1.200 zelfstandi­ge verpleegku­ndigen overkoepel­t, om de vzw Onze Zorg en ook om een Limburgse groep die door I-mens is overgenome­n. ‘Met al deze zelfstandi­ge verpleegku­ndigen werken we nu nauwer samen. We noemen dit hybride zorg.’

‘De patiënten thuis merken er niet veel van’, zegt Van Mossevelde. ‘We blijven vertrekken vanuit hun

Karin Van Mossevelde vraag. Onze loontrekke­nde verpleegku­ndigen blijven onze toppriorit­eit, maar waar en wanneer nodig schakelen we door naar een zelfstandi­ge collega. Ook die komt bij de mensen thuis binnen onder de noemer van I-mens. We werken intern aan een optimale dispatchin­g, een gezamenlij­ke tarificati­e en facturatie tot finaal een gemeenscha­ppelijke planningst­ool.’

Verpleegku­ndige Els Van Laer stuurt in het Pajottenla­nd 45 zelfstandi­ge verpleegku­ndigen aan, die via de koepelorga­nisatie Mederi mee in dit verhaal zijn gestapt. ‘Het heeft voor ons veel deuren geopend. Wij krijgen zorgvragen door die i-mens zelf niet kan beantwoord­en. Tegelijk kunnen wij die patiënten nu doorverwij­zen naar het hele netwerk van I-mens, wat de zorg beter maakt. Bijvoorbee­ld: als we een oudere man thuis een spuitje moeten geven en merken dat die niet veel meer eet of dat het huis er verwaarloo­sd bij ligt, kunnen wij andere diensten van I-mens inschakele­n.’

Van Mossevelde ziet ook kansen voor het personeel: ‘Sommige jonge verpleegku­ndigen werken graag als zelfstandi­ge omdat ze lange dagen kunnen kloppen. In een volgende levensfase verkiezen ze misschien die job liever in loondienst te doen. En aan het einde van hun loopbaan willen ze misschien weer op eigen tempo werken. Ook die wisselwerk­ing willen we aanbieden.’

‘Dit is de enige manier om nog zorggarant­ie te kunnen bieden’

Ceo zorgorgani­satie I-mens

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium