Langverwachte arbeidsdeal blijft Vivaldi kwellen
De federale regering krijgt de arbeidsdeal weer op haar bord, nadat werkgevers en vakbonden het nergens over eens zijn geraakt.
‘Op de intro na zijn we het echt nergens over eens geraakt’, zegt Mario Coppens van de liberale vakbond ACLVB. Werkgevers en vakbonden, samen vertegenwoordigd in de Nationale Arbeidsraad (NAR), hadden in maart van de federale regering de opdracht gekregen om zich te buigen over het ontwerp van arbeidsdeal dat ze gemaakt had.
Dat is de fameuze deal waarbij onder meer de vierdaagse werkweek, het recht op deconnectie en extra vorming ingevoerd zouden worden, de Deliveroo-koeriers beter beschermd zouden worden en in de e-commerce flexibeler tot middernacht gewerkt zou kunnen worden. februari het recht op deconnectie al als een motie van wantrouwen tegenover de bedrijfsleiders. Wat nog zwaar op hun maag ligt, zijn de extra vormingsdagen die ze verplicht moeten aanbieden, terwijl hun kosten door de opeenvolgende indexeringen van de lonen al de pan uit rijzen.
De vakbonden vinden dan weer dat de flexibiliteit in de e-commerce te groot wordt en dat de Deliveroo-koeriers nog altijd onvoldoende beschermd zijn. Gisteren werd het verdeelde advies in de NAR officieel goedgekeurd, waarna het naar de regering vertrok.
Daar kan het twee kanten uit. De logische weg zou zijn dat de regering het ontwerp, zoals voorgelegd werd aan de sociale partners, integraal in tweede lezing goedkeurt en doorspeelt naar het parlement voor goedkeuring.
Maar zo eenvoudig zal het waarschijnlijk niet zijn. ‘Wij zullen het advies van beide kanten analyseren en aanpassingen voorstellen aan de regering’, laat minister van Werk Pierre-Yves Dermagne (PS) in een eerste reactie weten.
De kans is groot dat Vivaldi een zoveelste rondje arbeidsdeal zal draaien. Door gisteren met een eigen koopkrachtpakket uit te pakken, vóór het advies van de expertengroep, toonde de PS nogmaals dat ze op sociaal vlak alles uit de kast wil halen. De toegift van de PS om in de e-commerce makkelijker nachtarbeid toe te staan, gebeurde al met lange tanden.
Aan de andere kant worden de liberalen overvraagd door werkgevers die klagen over de hoge (loon)kosten. Dat is er sinds de Oekraïnecrisis niet op verbeterd.
De arbeidsdeal vormt een delicaat evenwicht tussen links en rechts in de regering. Als één element uit de deal wordt getrokken, dreigt het kaartenhuisje in elkaar te storten.
Lange lijdensweg
De deal wordt door Vivaldi nochtans beschouwd als een essentiële opstap naar een werkzaamheidsgraad van 80 procent – hoewel de meeste critici vinden dat hij daarvoor niet ver genoeg gaat.
De deal heeft ondertussen ook al een lange weg afgelegd. De principes van het akkoord werden al afgesproken bij de opmaak van de begroting in oktober vorig jaar. Nadien duurde het tot februari om al die principes in een tekst te gieten waarover de zeven Vivaldi-partijen het eens zijn.
Die tekst dreigt nu, na het verdeelde advies van de sociale partners, opnieuw door de Vivaldimolen te gaan. Het is aan premier Alexander De Croo (Open VLD) om dat te vermijden, zodat het liberale paradepaardje snel naar het parlement kan. De ambitie van Dermagne is om dat voor de zomer te doen.
De arbeidsdeal vormt een delicaat evenwicht tussen links en rechts in de regering. Als één element sneuvelt, dreigt het kaartenhuisje in te storten