Laat je een oor aannaaien

Een doorbraak in de geneeskunde: voor het eerst is het gelukt om met een 3D-printer een lichaamsdeel met lichaamseigen cellen aan te brengen bij een patiënt. Do not try this at home, want het gaat nog om een klinische proef. Die werd uitgevoerd bij Alexa, een 20-jarige Mexicaanse vrouw die werd geboren met de zeldzame afwijking microtia, waardoor ze een misvormd rechteroor heeft – pardon: had.

Het bedrijf 3DBio Therapeutics nam een halve gram kraakbeen van dat misvormde oor en een 3D-scan van haar prima linkeroor. Uit die halve gram werden de cellen vermeerderd en vervolgens gemixt met ‘bio-inkt’. Van die vloeistof werd vervolgens een oor afgedrukt met een 3Dprinter. Het resultaat kon worden aangebracht onder de huid van Alexa. Omdat het om lichaamseigen cellen gaat, is van afstoting geen sprake. Het is een levend oor.

De doorbraak is beloftevol in tal van andere domeinen, meer bepaald voor mensen die een nieuwe knie of lever nodig hebben. The New York Times spreekt van een verbluffende doorbraak in het domein van de weefseltechnologie.

Maar het was allemaal al lang voorspeld door David Cronenberg. Toevallig – of niet! – kwam vorige week zijn film Crimes of the future uit. Daarin zie je kort even een man die zijn mond en ogen heeft laten dichtnaaien en zich meer dan één oor heeft laten aannaaien: op zijn hele lichaam prijken allerlei oren extra, met alleen al op zijn kale hoofd een handvol. ‘Het is tijd om te stoppen met kijken en praten’, zegt de performancekunstenaar. ‘Het is tijd om te beginnen luisteren.’

In dat opzicht is het ook interessant dat de ingreep met de 3D-printer gebeurde door een privébedrijf. Volgens The New York Times kan dit dan ook perfect gebeuren buiten ziekenhuizen om. In enkele uren is het gepiept. Dat opent de deur naar allerlei consumentgerichte ingrepen. Zo zou ik graag ogen op mijn rug hebben en een extra paar handen om te typen. Daarmee kan ik dan meteen ook de toekomst omarmen. Of zoals Cronenberg in 1983 al uitriep in zijn film Videodrome:‘Long live the new flesh!’

The New York Times spreekt van een verbluffende doorbraak in het domein van de weefseltechnologie