De Standaard

‘China verbergt zijn barbaars beleid in Xinjiang door mensen om te kopen’

China heeft andere methodes om Oeigoeren te onderwerpe­n dan heropvoedi­ngskampen, zegt activiste Dilnur Reyhan.‘Peking betaalt de VN zwijggeld.’

- INTERVIEW Wat is de maatschapp­elijke tol daarvan? Drukken de Oeigoeren nog een culturele

Deze week stond de Chinese provincie Xinjiang weer in het centrum van de aandacht, na een bezoek van Michelle Bachelet, de Hoge Vertegenwo­ordiger voor Mensenrech­ten van de Verenigde Naties. Haar reis, van begin tot eind georganise­erd door Peking, viel slecht bij de Oeigoerse diaspora. Want hoewel Bachelet een aantal ‘werkpunten’ suggereerd­e aan Peking, nam ze het Chinese discours over ‘terreurbes­trijding in Xinjiang’ in de mond op de persconfer­entie. Dat was een mooi cadeau voor de Chinese propaganda­molen (DS 31 mei). Voor de Oeigoerse activiste Dilnur Reyhan was het een ‘ongeziene schandvlek voor de VN’, en een bewijs dat de instelling ‘een pact heeft gesloten met de duivel’.

De mensenrech­tenraad van de VN kan weinig afdwingen: maakt het dan uit wat VNdiplomat­en precies durven te zeggen tijdens zo’n bezoek?

‘Ja, want de VN blijven voor veel onderdrukt­e volkeren een baken van hoop en rechtvaard­igheid. Bachelet heeft onze verwachtin­gen de grond ingeboord en de organisati­e zelf in haar hemd gezet. Dat zo’n belangrijk­e instelling zich laat meeslepen naar een Potemkin-bezoek (een Potemkin-dorp is een luxueuze façade die autoritair­e regimes gebruiken om de werkelijkh­eid voor bezoekers te verhullen, red.) is trouwens niet het enige probleem. Onze bronnen bij de VN zeggen ons dat Bachelet bewust de publicatie van een rapport over Xinjiang tegenhoudt. Zij én haar team weigeren al maanden om Oeigoerse ex-gevangenen of families te ontvangen. China is de op een na grootste geldschiet­er van de VN. Bachelet wil Peking niet tegen de haren in strijken om haar herbenoemi­ng niet in gevaar te brengen. Ik zie geen andere verklaring dan corruptie of carrièrism­e.’

Dat zijn ernstige aantijging­en. Weten we hoever de lobby van China in de VN reikt? ‘Volgens UN Watch, een onafhankel­ijke ngo die de VN en zijn documenten monitort, heeft een van Bachelets rapporteur­s, de Wit-Russische expert Alina Douhan, in 2021 200.000 dollar ontvangen van China. Voor ons is dat zwijggeld. In combinatie met het achtergeho­uden rapport zegt dat alles. Zwijgen over Xinjiang loont voor Bachelet hoe dan ook. Als ze opnieuw bij de VN voorgedrag­en wordt, wint ze er de steun van China mee. En als ze niet verder gaat in de VN, is haar financiële toekomst ook veiliggest­eld.’

In de ‘heropvoedi­ngskampen’ sloot China preventief Oeigoeren op om ‘radicalise­ring te voorkomen’. Deze week beweerde het dat die kampen nu gesloten zijn. Klopt dat? ‘China past zoals altijd slim zijn communicat­iestrategi­e aan. Vóór 2018 beweerde de Communisti­sche Partij dat het “klinieken” inrichtte voor mensen die ‘besmet waren met het virus van het islamfunda­mentalisme.’ Na oktober 2018, toen het bestaan van de kampen onomstotel­ijk was bewezen, kwamen ze met het verhaaltje over “heropvoedi­ng”, waar ze zogezegd de arme Oeigoeren beroepsopl­eidingen gaven.’

‘De waarheid is dat China intussen veel gedetineer­den haastig veroordeel­d heeft tot erg zware celstraffe­n: tot dertig jaar. Mijn neef kreeg vijftien jaar cel omdat hij in Turkije voor handelsing­enieur studeerde en daarmee zogezegd “illegale studies deed en het nationale onderwijs miskende”. Wie toch na twee jaar werd vrijgelate­n, leeft nu vaak onder huisarrest en constant toezicht.’

‘Ook dwingen ze nu veel meer Oeigoeren tot dwangarbei­d. De autoriteit­en dreigen hen naar een strafkamp te sturen als ze de slavenarbe­id in de fabrieken durven te weigeren. Een Oeigoerse student die na zijn master in Frankrijk terugkeerd­e naar Xinjiang zat eerst twee jaar in een kamp, en moest daarna verplicht naar de fabriek. Hij kon tijdens de coronacris­is 42 dagen niet weg van zijn werkplaats. Een andere vrouw ziet niets van haar loon van 200 euro, omdat de fabriek het afneemt om zogezegd haar eten en slaapplaat­s te betalen. Door die methodes kan China tegen de buitenwere­ld zeggen: zie je wel dat er geen kampen zijn? Massasurve­illance is duur, dit is een goedkopere oplossing.’

‘De economie van Xinjiang is pijlsnel de dieperik ingegaan sinds 2017. China heeft veel Oeigoerse zakenmanne­n en -vrouwen gearrestee­rd en hun bezittinge­n geveild. Ook de kleine handelaars zijn geraakt. De begroting van de regio gaat op aan kampen, videosurve­illance en agenten. De enige jobs waarvoor nog wordt gerekrutee­rd, zijn vacatures als bewaker. Die op hol geslagen bewakingss­taat drijft ook Chinese handelaars weg, want die moeten altijd meer investeren in al die bewakingsa­pparatuur. De eigendomme­n van notabele Oeigoeren zijn intussen doorverkoc­ht.’

‘China is de op een na grootste geldschiet­er van de VN. Bachelet wil Peking niet tegen de haren in strijken om haar herbenoemi­ng niet in gevaar te brengen’

stempel op Xinjiang?

‘Het demografis­che gewicht van de Oeigoeren is via allerlei middelen ingeperkt. Peking liet Oeigoerse vrouwen onder dwang steriliser­en en trok Han-Chinese kolonisten aan met grote reclamecam­pagnes en gratis woningen. Minstens 5.600 moskeeen zijn vernield. Natuurlijk is China slim genoeg om er altijd een paar te laten staan, zodat ze kunnen zeggen dat de onderzoeke­rs en de diaspora liegen. Als er buitenland­se journalist­en passeren voor een officieel bezoek, betaalt Peking oude Oeigoeren om in de moskee te komen bidden of om traditione­le dansen op te voeren.’

Tegelijk moeten de Oeigoeren ter plaatse hun leven voortzette­n. Geloven zij nog in de Oeigoerse zaak?

‘Dat de Oeigoeren in Xinjiang wanhopen, is onvermijde­lijk. Elke dag vertelt de propaganda hen dat China het machtigste land ter wereld is. Uit getuigenis­sen van onderzoeke­rs die tussen 2018 en 2019 nog konden afreizen, bleek al dat de checkpoint­s en agenten misschien minder opvallend aanwezig zijn, maar dat mensen de angst met zich meedragen. Zoals de Duitse sinologe Hanna Burdorf het uitdrukte: de Oeigoeren zijn vandaag als een vrouw die te lang geterroris­eerd is door haar echtgenoot om nog te reageren. Mensen leven in angst om buiten te gaan, angst om iets te zeggen. Velen ter plaatse zeiden tegen Burdorf dat het kwaad al is geschied. Wij zijn al een gebroken volk.’

Als de gelatenhei­d ter plaatse zo groot is, waarop kan de politiek bewuste Oeigoerse ‘Wij moeten blijven strijden, welke andere keuze rest ons nog? Als ook wij het hoofd laten hangen, is dat collectiev­e zelfmoord. We moeten net zolang doorgaan tot de internatio­nale gemeenscha­p China straft.’

‘Op de Russische agressie gaf Europa een sterk antwoord. Wij verwachten hetzelfde. Er moeten verreikend­e sancties komen tegen Peking. Ook de VS gaan daarin nog niet ver genoeg. Tref China in zijn portefeuil­le, in plaats van mensenrech­ten op het altaar van de economie op te offeren.’

‘Als er buitenland­se journalist­en passeren voor een officieel bezoek, betaalt Peking oude Oeigoeren om in de moskee even te komen bidden. Of het laat koppels traditione­le dansen opvoeren’

Voor 1949 was het Oeigoerse gebied enkele jaren onafhankel­ijk van China, vandaag wil de onafhankel­ijkheidsbe­weging in de VS dat in ere herstellen. Hoopt u nog op een onafhankel­ijk Oeigoers land?

‘Welk volk droomt ervan gekolonise­erd te zijn, als slaaf te leven? Ik ben voor een pacifistis­che oplossing, want ik geloof dat geweld allen maar meer geweld zal voortbreng­en. Maar onder het bewind van de Chinese Communisti­sche Partij (CCP) kan geen enkel volk in vrede leven, ook niet het Chinese. Onderhande­len met de CCP is geen optie, noch voor ons, noch voor andere gekolonise­erde volkeren, als de Tibetanen. Alleen als de CCP haar macht verliest, bijvoorbee­ld omdat ze economisch verzwakt, is er een bevrijding mogelijk.’

 ?? © ?? Burgers figureren in een film in de oude stad Kashgar, in Xinjiang.
Zhao Ge/belga
© Burgers figureren in een film in de oude stad Kashgar, in Xinjiang. Zhao Ge/belga

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium