Dan kotgenoten. Dit is vriendschap’
kamer wil huren in Sociopolis, moet zich voorstellen in een motivatiebrief en een voorafgaand gesprek. Dat mist zijn effect niet, zegt Chen, die vier jaar geleden van een dorp nabij Shanghai naar Leuven trok voor een doctoraatsstudie in de ingenieurswetenschappen. ‘Het was al oktober toen ik hier arriveerde. Veel te laat om in Leuven nog een kamer of studio te vinden. Via de universiteit vond ik deze plek. Dat dit geen doorsnee studentenwoning was, besefte ik niet meteen. In het begin was het even schrikken, maar nu zou ik het echt niet meer anders willen.’
Hersentumor
De ware rijkdom van deze verblijfplek schuilt in de relatie met de oudere bewote ners. Met acht twintigjarige studenten bij elkaar, kom je nog niet aan tachtig jaar wijsheid. Chen vertelt hoe hij van een gepensioneerde leraar Engels Nederlands leerde, maar valt plots stil. ‘Ze hebben een hersentumor bij hem gevonden. Het zag er niet al
Shaishav Shah (22) best uit.’ Hij trekt zijn schouders ongemakkelijk samen terwijl hij naar de juiste woorden zoekt. ‘Op een dag was hij weg. We hebben hem niet meer gezien.’ De droefenis valt van zijn blik af te lezen. Maar Chen relativeert: ‘Het hoort nu eenmaal bij het leven.’ Dat de studenten ook een beroep kunnen doen op psychologische begeleiding, illustreert hoe intens het contact met de ouderen kan zijn.
Een filmnamiddag aan het begin van het jaar dient als kennismakingsmoment en startschot voor het vrijwilligersproject. Elke student stelt zich een tot twee uurtjes per week ten dienste van het woonzorgcentrum. Het is een kleine inspanning, waar beide generaties veel uit halen. ‘Je zou denken dat die gesprekken over hun verleden
Zuster Veerle, student Shaishav Shah en zuster Irène.
na een tijd gaan vervelen, maar niets is minder waar’, getuigt Shah, die als vrijwilliger in de cafetaria werkt of met de ouderen gaat wandelen. De appreciatie is wederzijds. Zuster Veerle, de tante van Ngjeliu, zegt dat het fijn vertoeven is tussen de jonge mensen: ‘Zij staan nog aan de start van hun leven. Wij bollen uit, maar hun nabijheid houdt je jong van geest.’
Zijn er dan helemaal geen nadelen aan? ‘Tja, voor kotfeestjes ben je hier niet aan het juiste adres’, besluit Shah. ‘Daar moet je niet flauw over doen. Voor de rest hebben wij echt een heel normaal studentenleven.’
‘Voor kotfeestjes ben je hier niet aan het juiste adres, maar verder hebben wij een normaal studentenleven’ Biologiestudent