Weyts moet naar hoogste versnelling schakelen

Het opiniestuk, dinsdag in deze krant, van de toplui van de grootste twee onderwijskoepels, heeft het debat over het catastrofale lerarentekort scherp gesteld. Ze verweten de huidige minister van Onderwijs, Ben Weyts (N-VA), een gebrek aan daadkracht en riepen het Vlaams Parlement op een nooddecreet uit te werken om het probleem met spoed aan te pakken.

Als twee machtige mannen, die op elk moment de telefoon kunnen nemen om de minister persoonlijk te spreken, gezamenlijk een andere, publieke route kiezen, dan heeft dat behalve een inhoudelijke ook een strategische reden. Hun antwoord op het snel aanzwellende debat over wat fout gaat in ons onderwijs was dat de verantwoordelijkheid daarvoor niet bij hen lag. Dat is afweergedrag.

In het debat woensdag in het Vlaams Parlement slaagde Weyts er beter in dan in zijn eerste, afwijzende reactie dinsdag om aan te tonen dat de kwestie zijn grootste aandacht had en dat er wel degelijk stappen worden gezet om ze aan te pakken. Maar hij kon het gevoel niet wegnemen dat er paniek is over een onbeheersbare situatie. Er is niet één maatregel die zelfs op middellange termijn soelaas brengt. En ook een batterij aan beperkte, maar gerichte maatregelen levert niet snel beterschap op.

Het gevoel van urgentie is wel toegenomen. De voorbeelden van de grote gaten die na de moeilijke coronaperiode in het onderwijsweefsel zijn gevallen, hebben een schok veroorzaakt in Vlaanderen. Dat de afwezigheid van leerkrachten zo dramatisch is dat er her en der over sommige vakken zelfs geen examens kunnen worden georganiseerd, daarvan is nu iedereen doordrongen. We beleven de implosie van een pijler waarop onze toekomstige welvaart rust. Wat kan meer prioriteit hebben dan dat?

De minister mag zich onheus aangevallen voelen, toch rust op hem de verantwoordelijkheid om de impasse en het vingerwijzen te overstijgen. Hij moet het veld, dat achter zijn rug dekking zoekt, bijeenbrengen en boven zichzelf doen uitgroeien. Er moet niet gewacht worden tot proeftuinprojecten uitwijzen wat werkt en niet. Met gezond verstand kom je al een heel eind. Begin op de scholen zelf, waar leraars te veel redenen zien om ermee op te houden. Bevrijd hen van overtollige administratie en rompslomp en bouw verder op de goodwill die dat oplevert.

Ben Weyts heeft nog een dwingende reden om naar de hoogste versnelling te schakelen. Zijn partij bestaat bij de overtuiging dat Vlaams zelfbestuur de beste bestuurskwaliteit oplevert. Onderwijs is bij uitstek een exclusief Vlaamse aangelegenheid.

We beleven de implosie van een pijler waarop onze toekomstige welvaart rust