Waarom u beter geen Engelse buldog koopt
De Engelse buldog loopt meer risico op aandoeningen DIERENWELZIJN dan andere honden. En dat ligt net aan de kenmerken waarop hij gefokt wordt. Dit moet stoppen, zeggen Britse veeartsen. ‘De mensen zouden dit ras niet meer mogen kopen tot het weer gezond i
Hij geldt er als een nationaal symbool, maar in het Verenigd Koninkrijk gaan stemmen op om het fokken van Engelse buldogs drastisch om te gooien. Daar zijn goede diergeneeskundige redenen voor.
Onderzoekers van het Britse Royal Veterinary College hebben de gegevens van dierenartsen in het VK uit 2016 geanalyseerd. Zij vergeleken 2.662 Engelse buldogs met 22.039 andere honden. Driekwart van de buldogs leed aan een aandoening. Ze bleken twee keer zoveel kans te hebben op (minstens één) ziekte, staat in de bevindingen die in het wetenschappelijke tijdschrift Canine medicine and genetics verschenen.
De honden lopen vooral een verhoogd risico op aandoeningen aan de ogen, de huid, de ademhaling en de kaak. Niet verwonderlijk, want die kwalen zijn gelieerd aan de lichamelijke kenmerken waarop ze geselecteerd en gekweekt worden: een korte snuit, een vooruitstekende onderkaak, opvallende huidplooien en een gedrongen postuur. De cijfers liegen er niet om: hun kans op ontsteking aan de huidplooien is 38,12 keer groter, de kans op de oogziekte die doorgaans ‘kersenoog’ genoemd wordt is 26,79 keer groter. Engelse buldogs worden door al die ziektes minder oud. Nog geen 10 procent van de honden uit de steekproef was ouder dan acht jaar. Bij de andere rassen was dat een kwart.
‘Het is al langer geweten dat het ras gevoeliger is voor gezondheidsproblemen’, vertelt
Dan O’Neill, onderzoeker en medeauteur van de studie via Teams. ‘Maar deze studie bewijst dat met harde cijfers.’
Dat bevestigt professor Nadine Buys, expert huisdierengenetica aan de KU Leuven. ‘De Britse onderzoekers hebben kunnen putten uit een enorme gegevensbank, dat heb ik nog nooit gezien.’ Ze vindt het wel jammer dat er op één ras gefocust wordt. ‘Dat geeft een wat vertekend beeld. Als je de Engelse buldog met alle andere rassen vergelijkt, springen sommige aandoeningen er natuurlijk uit. Hetzelfde zou gebeuren als je pakweg de Duitse herder vergelijkt met alle andere rassen.’
Stierengevecht
De Engelse buldog werd ooit ontwikkeld als een gespierde hond die met stieren moest vechten, vandaar zijn naam bull-dog. Sinds de 19de eeuw wordt hij echter gefokt voor shows en wedstrijden en als zachtaardiger gezelschapsdier.
Het ras is geliefd. Negen van de tien Britse buldog-eigenaars zouden voor hetzelfde ras kiezen als ze nog een hond namen. Vaak houden mensen van deze hond precies vanwege de problematische kenmerken, legt O’Neill uit. ‘Ja, hij is schattig, met zijn grote kop en kleine lijf. Maar dat heeft als gevolg dat de meeste geboortes met een keizersnede verlopen. Ja, het kan grappig lijken als hij rondjes draait. Maar dat heeft met zijn stugge ruggengraat te maken. Het dier heeft jeuk aan zijn achterlijf en kan die niet verlichten. Het lijdt daaronder.’
De buldog staat erom bekend weinig behoefte aan beweging te hebben. Sommige meer sedentaire baasjes houden hem om die reden. ‘Maar bewegen zit in zijn natuur, zoals van alle honden. Het is alleen omdat hij vanwege zijn
lichaamsbouw snel buiten adem is dat hij niet ver kan lopen.’
Ongemakkelijke waarheid
De kenmerken van deze rashond zijn aan bepaalde standaarden gebonden, die hun oorsprong vinden in de Victoriaanse tijd. De auteurs pleiten ervoor om de standaarden waarmee het ras gefokt wordt, om te gooien. ‘De extremen moeten eruit, er moeten meer gematigde kenmerken vooropgezet worden’, zegt O’Neill. ‘Dit ras is een uitvinding van de mens, diezelfde mens moet hem nu aan een redesign onderwerpen.’ Een gezonde
Nadine Buys buldog heeft volgens hem niet zo’n korte snuit, minder huidplooien, een staart en langere poten.
O’Neill hoopt dat de ongemakkelijke waarheid over de buldog eindelijk doordringt bij het brede publiek. ‘Ons advies luidt: koop ze niet meer tot ze weer gezond gefokt worden. Wij denken dat hondenliefhebbers op termijn alleen nog een gezond exemplaar zullen willen, zoals het dragen van bont stilaan sociaal onaanvaardbaar werd.’
Gebeurt deze ommezwaai niet, dan dreigt er volgens hem vroeg of laat een verbod op de fok, uit dierenwelzijnsoverwegingen. In Noorwegen is na een rechterlijke uitspraak in februari van dit jaar het kweken van deze buldog niet meer toegestaan. In Nederland wordt een verbod op fokken van ‘kortsnuitige’ honden, waaronder de Engelse en de Franse buldog en de mopshond, sinds 2020 afgedwongen.
Negatief advies
In Vlaanderen staat de Engelse buldog niet in de top twintig van de meest gehouden rassen (de Franse wel), blijkt uit gegevens van de Vlaamse overheid. In België zouden er ieder jaar ongeveer 300 met een stamboom geboren worden.
De Belgische Engelse Bulldog Club laat weten dat fokkers vandaag al veel inspanningen doen om gezondere buldogs te kweken. ‘Toch de goedmenenden, er zijn er helaas anderen’, zegt ondervoorzitster Bianca Impens. ‘Vanaf september introduceren we een test op de ademhaling en gaan we ook een selectie doen van de dieren die goed genoeg zijn om mee te fokken.’
Vlaams minister van Dierenwelzijn Ben Weyts (N-VA) werkt aan een plan om bij alle honden en katten de genetische diversiteit te vergroten en zo aandoeningen die met erfelijke kenmerken te maken hebben, terug te dringen. De KU Leuven en de UGent zijn daarbij betrokken voor de wetenschappelijke onderbouwing, Nadine Buys coördineert het. ‘We willen uiteindelijk tot een databank komen waarin alle fokkers zich registreren. Zo kunnen we voor alle honden die in België gekweekt worden de genetische afwijkingen in kaart brengen. Als de combinatie van een reu en een teef te veel risico op gezondheidsproblemen zou geven, komt er een negatief advies om te fokken. De erfelijke kenmerken zijn erin gefokt, we kunnen ze er weer uit fokken.’
‘De erfelijke kenmerken zijn erin gefokt, we kunnen ze er weer uit fokken’ Professor huisdierengenetica KU Leuven