Waarom de Belgen plots van gras zijn gaan houden
De tijd dat Belgische profs met de bibber naar Wimbledon afreisden, is voorbij. Het gras van Zuidwest-Londen lijkt gemaakt voor David Goffin, Kirsten Flipkens en co.
Het was diep in de derde set tegen de Brit Jack Draper en Zizou Bergs besliste van zijn debuut op Wimbledon iets te maken. ‘In de eerste twee sets was ik rustig gebleven, maar vanaf de derde set speelde ik op emoties’, zegt de 23jarige Limburger. ‘Het was ook nodig, ik kwam een break achter en ik stond op het punt om mijn hoofd te laten zakken. Ik ben
iemand die show geeft als het kan. Maar nu gaf ik show omdat het móest.’
Met enkele spectaculaire punten aan het net – onder meer een volley horizontaal in zweefvlucht – deed ‘boem-boem Bergs’ aan de jonge Boris Becker denken. In het publiek moedigde Club Bruggespeler Charles De Ketelaere zijn gewezen tenniscollega aan. ‘Als ik show verkoop en het lukt, dan kan ik de match soms laten kantelen’, zegt Bergs. ‘Nu lukte het niet, maar ik speelde een prima wedstrijd. Ik heb genoten van Wimbledon, dit is een zalig event. Ik geloof ook echt dat dit mijn grand slam gaat worden. Dat gras is gewoon magisch.’
De 23-jarige Bergs is niet de enige Belg die in Wimbledon zijn liefde voor het gras betuigt. Alison Van Uytvanck – ook zij verloor in de eerste ronde -, Yanina
Wickmayer, David Goffin en Kirsten Flipkens – zo goed als alle Belgen die in het enkelspel in Wimbledon actief zijn, lichten op als ze over de meest merkwaardige der tennisondergronden mogen praten.
‘Ik heb altijd heel graag op gras gespeeld’, zegt Wickmayer, die haar comeback viert na een bevalling. ‘Dat is ook de reden waarom ik beslist heb het volledige grasseizoen af te werken. Mijn spel komt hier volledig tot zijn recht. Ik kan mijn wapens efficienter inzetten en heb altijd de beste resultaten gehaald.’
Ook Van Uytvanck noemt spelen op gras ‘thuiskomen’. Flipkens koos Wimbledon uit om afscheid te nemen van het enkelcircuit. Dat afscheid moet ze nog even uitstellen. Ze won gisteren met 7-5, 6-2 van de Australische Jaimee Fourlis en speelt morgen tegen de Roemeense ex-winnares Simona Halep. Als de Kempense haar beste grasniveau terugvindt, kan ze elke tegenstander aan.
‘Het is best merkwaardig dat zo veel Belgen goed presteren op gras’, zegt Johan Van Herck, kapitein van zowel het Belgische Davis Cup- als Billie Jean King Cupteam. ‘Belgische tennissers zijn opgegroeid op gravel en op hardhet
‘Ik geloof echt dat Wimbledon mijn grand slam gaat worden. Gras is gewoon magisch’
Zizou Bergs
Belgischegrandslamdebutant
court. De meesten zijn vijftien, zestien jaar voor ze voor het eerst op gras spelen. Op het eerste gezicht is er geen enkele objectieve reden waarom Belgen goed uit de voeten kunnen op gras.’
Charles De Ketelaere, gisteren als tennisfan op bezoek in Wimbledon, was ooit een beloftevolle jonge tennisser. ‘Toen ik twaalf was, heb ik eens in Engeland op gras gespeeld’, zegt de speler van Club Brugge. ‘Het was een aparte ervaring. Je moet over een flinke dosis techniek beschikken om hier overeind te blijven.’
Op gras gedragen de ballen zich helemaal anders dan op hardcourt, tapijt of gravel. Ze botsen lager op, waardoor technische en aanvallende spelers in het voordeel zijn. Het loont om aan net te komen en de tegenstander te bestoken met lage ‘slice’ en listige volleys. Het typische defensieve spel van de gravelspelers – met hoog opbotsende ‘spin’ en tennis achter de baseline – is op gras veel minder efficiënt.
‘Je moet techniek hebben, maar je moet ook goed kunnen bewegen op gras’, zegt Goffin, die gisteren in drie sets afrekende met de Moldaviër Radu Albot. ‘Je moet vloeiend spelen en vertrouwen hebben in je bewegingen. Zodra je een beetje gecrispeerd bent, wordt het een catastrofe. Als je dan een tegenvoetse beweging moet maken, glijd je gemakkelijk uit.’
Goffin ging gisteren zelf onderuit, maar zonder erg. ‘Ik denk dat Belgen vaak een voordeel hebben op gras omdat ze kleiner van gestalte zijn’, zegt Goffin. ‘De broers-Rochus, Steve Darcis, Justine Henin ... Het waren allemaal lichtvoetige types die ook kunnen tennissen. Maar ook grotere Belgen waren goeie grasspelers. Kristof Vliegen en Xavier Malisse omdat ze goeie handen hadden. Dick Norman omdat hij kon uithalen met zijn service. Verschillende soorten spelers kunnen renderen op gras.’
‘De sleutel zit voor mij in de opleiding’, zegt Van Herck. ‘Belgische tennissers zijn erg compleet opgeleid waardoor ze op alle ondergronden kunnen renderen. Ik merk het ook als ik trainers ga scouten voor de tennisschool van Patrick Mouratoglou (een Franse tennisgoeroe, red.). Dan zie je dat we in België qua voetenwerk en techniek aan de top staan. Allemaal kwaliteiten die van pas komen op gras.’
Daar komt bij dat het gras ook minder specialistenwerk is dan vroeger. ‘In mijn tijd waren Belgen hoegenaamd geen grasspelers’, zegt Van Herck. ‘Filip Dewulf, Chistophe Van Garsse, ikzelf – gras was echt ons ding niet. Vroeger had je echte Wimbledonspecialisten zoals Tim Henman, Michael Stich, Goran Ivanisevic en Patrick Rafter. De grasbanen waren toen nog veel sneller. De laatste jaren zijn ze vertraagd waardoor alles wat dichter bij elkaar is komen te liggen.’
‘Omdat het gras trager is geworden kan een typische gravelspeler als Rafael Nadal Wimbledon winnen’, zegt Goffin. ‘Vroeger zou dat ondenkbaar zijn geweest. Maar Nadal is dan ook technisch een sterke speler.’
Ondanks de ontluikende liefde voor gras heeft nog nooit een Belg Wimbledon gewonnen. ‘Ook Kim en Justine niet, al hadden ze er het spel voor’, zegt Van Herck.
‘Zo zie je maar dat een grand slam winnen altijd moeilijk is’, zegt Goffin. ‘Of je nu op je favoriete ondergrond speelt of niet.’