‘Alle platen chronologisch beluisterd’
‘Metallica is, samen met Amenra, mijn favoriete band. Ik ben opgegroeid met metal. De favoriete groep van mijn vader was Tool. Ik had nog niet echt toegang tot de platenkast, maar tijdens het tandenpoetsen mocht ik de muziek kiezen. Ik koos altijd Schism van Tool. Toen ik jong was, luisterde ik ook veel naar Rammstein, dat vond ik ook goed. Tussen mijn negende en mijn elfde heb ik veel naar dubstep geluisterd, maar daarna weer naar Rammstein. Vorig jaar in september hoorde ik een paar nummers van Metallica. Ik heb toen al hun platen beluisterd, chronologisch, van Kill ‘Em All tot Hardwired … to self-destruct. Zelfs Lulu, dat ze met Lou Reed hebben opgenomen.’
‘Ik speel zelf bas, elektrisch en akoestisch, en ik gebruik spelletjes en websites op de computer om zelf muziek te maken. Ondertussen kan ik de baslijnen van Metallica spelen. Ik luisterde eerst op Spotify naar hen, ondertussen heb ik een paar albums op cd. Als je die volledig beluistert, valt bijvoorbeeld op dat platen als Ride the lightning, Master of puppets en … And justice for all dezelfde opbouw hebben: eerst een paar snelle thrashy nummers, dan iets rustigers, zoals ‘For whom the bell tolls’ van Ride, dan iets sluggish en traag, meestal een ballad, die dan weer overgaat in thrash. Dat is gewoon interessant om op te letten. Van sommige albums beluister ik maar een paar songs, of zet ik ze in mijn playlists, maar een cd als Death magnetic, mijn favoriete album van Metallica, die beluister ik volledig.’
‘Er is zoveel geprogrammeerde muziek tegenwoordig, bij rock of metal is het écht een band die aan het spelen is. Het klinkt gewoon echt. Veel mensen zien hevige muziek alleen als een uitlaatklep, dat is het niet voor mij – ik ben trouwens te smal om te gaan moshen, (lacht) ik headbang wel. Het is muziek die je energie geeft en stimuleert.’