Wereldkampioen Evenepoel wordt gevierd als een koning
De inhuldiging van Remco Evenepoel (22) als ereburger van Dilbeek werd een dag voor in de geschiedenisboeken. De jonge Schepdaalnaar en zijn naasten genoten zichtbaar.
Met een plechtige receptie: de aanstelling van Remco Evenepoel als ereburger van Dilbeek begon gistermiddag net op dezelfde manier als die van de zes voorgaande Dilbekenaars die zich de voorbije op uitzonderlijke wijze verdienstelijk hebben gemaakt. Maar daar stopt meteen ook de vergelijking. De film die zich nadien afspeelde, is onuitgegeven. Het werd een dag waarover in Dilbeek en omstreken nog heel lang zal worden gepraat.
‘Remco is van ons, Remco is van ons, Remco is van ons’, hitste ceremoniemeester van dienst Fien Germijns, bekend van Studio Brussel, de honderden enthousiaste fans op die zich hadden verzameld op de parking van cultuurcentrum Westrand. De weergoden hielpen mee om er in Dilbeek een ferme lap op te geven, want in tegenstelling tot de felle regenbuien in de voormiddag, bleef het in de namiddag droog. Er verscheen net geen regenboog boven Dilbeek, maar daar zorgde de ‘maestro’ zelf voor. Voor het eerste belangrijke moment op het podium ruilde hij zijn hemd voor zijn kampioenentrui.
Opvallende geschenken
Remco kreeg vervolgens niet alleen zijn oorkonde van ereburger overhandigd, maar ook enkele opvallende geschenken. Luc Deleu, schepen in Dilbeek en lid van de raad van bestuur van RSCA, gaf een Mauve pakket, inclusief aangepast Remco truitje met rugnummer 1, cadeau. Fietsenmaker Specialized liet een fiets in regenboogkleuren aanrukken op het podium, en popart kunstenaar Hugo de Jesus uit Itterbeek toverde een fietshelm om tot een uniek kunstwerkje. Voor vriendin Oumi was er een prachtig boeket bloemen.
Voor Remco aan zijn eretocht richting de Grote Markt in Brussel vertrok, legde Fien Germijns hem wel nog even het vuur aan de schenen met een quiz. Maar de jonge Schepdaalnaar liet zich niet verrassen en blijkt, zelfs als geheelonthouder, het een en ander over Pajotse bieren te weten. Die enkele lokale harten die hij nog niet voor zich gewonnen had, zijn dan ongetwijfeld gezwicht.
Na de inhuldiging als ereburger was het aan de fans om zich in te spannen. Terwijl Remco en Oumi helemaal vooraan in een cabrio plaatsnamen, verzamelden honderden fietsers zich in hun zog om in colonne naar de hoofdstad te fietsen.
Uiteraard niet zonder een ommetje langs supporterscafé In de Rustberg in Schepdaal, waar even halt werd gehouden en de menigte luid van zich liet horen.
En dan moest hét moment suprême eigenlijk nog komen, met de verschijning van Remco op het balkon van het stadhuis van Brussel.