Een al te bekend recept
Het onbekende
Elke maandag om 20:40 te zien op VTM, en nu al volledig op Streamz. ★★★⭐⭐
In de Bulgaarse hoofdstad Sofia wordt een groep onbekende Vlamingen onderworpen aan de psychologische terreur van een wispelturige croupier: Axel Daeseleire. Dag en nacht bestookt hij hen met een dilemma: bekend of onbekend? Kiezen ze voor het bekende, dan voeren ze een proef uit die van tevoren is uitgelegd (genre: race tegen je tegenstander in een rallywagen). Kiezen ze voor het onbekende, dan zijn daar grote voordelen of grote risico’s aan verbonden (genre: kies uit een line-up vreemden – sommigen kampioenen, anderen zondagsrijders – wie in jouw plaats zal racen).
Het gezelschap, dat bestaat uit “straffe madammen” en “topventen”, kan nooit op beide oren slapen. Concurrerende groepen worden plots vermengd, uitgeschakelde kandidaten komen terug in het spel en ’s ochtends kan de pot door een of andere koerswijziging gedecimeerd of verdubbeld zijn.
Daeseleire, nu eens wandelend door een Romeinse site, dan weer nippend van een champagnecoupe in een jacuzzi of driftend in een rallywagen, slaat telkens weer met geamuseerde grijns alle verwachtingen van de
Axel Daeseleire slaat telkens weer met geamuseerde grijns alle verwachtingen van de kandidaten aan diggelen
kandidaten aan diggelen. Lang stond hij bovenaan de lijst als er een corrupte Antwerpse flik of een verknipte machogangster werd gezocht, nu wordt hij vooral als assertieve presentator getypecast.
Wie naar De mol keek, moet vaststellen dat Het onbekende niet even elegant is in het ontwerpen van clevere spelscenario’s of verbluffende breinbrekers. De proeven zijn ons allemaal al zéér bekend, en de nadruk ligt wel heel vaak op de fysieke paraatheid. Maar zet een groep mensen samen die uit zijn op geld, eer of een carrière als influencer, laat ze el
kaar Expeditie Robinson- gewijs elimineren, gun dwarsligger Daeseleire de aankondiging van enkele harteloze twists (stem iemand weg op basis van zijn of haar uiterlijk, bijvoorbeeld, of geniet een dagje in een vijfsterrenspa terwijl je kandidaten in jouw plaats zwoegen), en beklink samen met het Bulgaarse Ministerie van Toerisme enkele sensatielocaties en -activiteiten: dat moet wel vonken geven. Elke verbroederingskreet om “het spel eerlijk te spelen” verbergt een mes in de rug: op den duur begin je bijna evenveel van alle intriges, manipulatie en rancune te genieten als Daeseleire zelf dat lijkt te doen.
Het finale duel doet dromen. Onder een idyllische zonsondergang drinken de finalisten en Daeseleire een glas wijn met zicht op zee. Een uitgelezen plek om te filosoferen, bijvoorbeeld over die ene oerwijsheid: dat het origineel altijd beter is dan de kopie.