Verzekeraars mogen ziekenhuiskosten na suïcidepoging niet meer uitsluiten
Hospitalisatieverzekeringen worden binnenkort verplicht om ook de ziekenhuiskosten na een suïcidepoging te dekken. Dat doen ze nu niet. “Ik voelde mij met de vinger gewezen”, zegt iemand die het meemaakte.
“Godzijdank is mijn poging mislukt. Ik ben zes maanden gehospitaliseerd geweest, want ik was zwaar gehavend. Bij mijn val had ik mijn bovenste ledematen op meerdere plaatsen gebroken en ook mijn ribben, maar gelukkig was er geen inwendige schade. Ik moest eerst herstellen voor ik kon beginnen met de revalidatie.”
“Ik kom van ver. In mei vorig jaar kon ik zelfs niet meer aan mijn neus krabben. Stelselmatig is dat verbeterd, dankzij veel operaties en de goede fysieke en psychische zorg die ik heb gekregen. Maar toen kwam die brief van de hospitalisatieverzekering: ze hadden mijn ziekenhuiskosten betaald, maar ik moest die bedragen terugstorten. Want het was mijn schuld, zeiden ze.”
Financiële straf
Net op de dag dat onze getuige, een vijftiger die anoniem wil blijven, zijn lange revalidatie heeft afgerond, keurde de Kamercommissie Economie woensdag unaniem het wetsvoorstel van Els Van Hoof (CD&V) goed, dat als doel heeft om verzekeringsmaatschappijen te verplichten ook de ziekenhuiskosten na een suïcidepoging te dekken. Ze mogen deze patiënten niet langer uitsluiten en ze mogen er evenmin premies voor aanrekenen.
“Mensen met psychische klachten worden vaak gediscrimineerd door verzekeringen, dit is de flagrantste uiting ervan”, zegt Van Hoof. “Het gaat om vele tienduizenden pogingen per jaar in ons land. Die mensen krijgen na hun miserie nog een financiële straf erbovenop. Dat willen we stoppen.”
“Het zal een groot verschil maken”, zegt onze getuige. “Want wie een suïcidepoging onderneemt, doet dat niet uit vrije wil. Je bent niet meer toerekeningsvatbaar. Zo heb ik het ervaren: ik was elk houvast in mijn leven verloren. Alle zekerheden vielen weg, en daardoor belandde ik in een tunnelvisie. Ik zag de kleine zijwegen niet meer, die misschien een uitweg boden.”
“Zoiets gebeurt niet van vandaag op morgen. Je staat niet op en denkt: vandaag doe ik een poging. Nee, er gaat een heel proces aan vooraf. Ik heb daar achteraf veel over gelezen en weet nu dat aan bijna elke zelfmoordpoging een voorgeschiedenis van psychisch lijden voorafgaat.”
Beschuldigend
“De verzekeringsmaatschappijen weten dat blijkbaar niet. Zodra ze vernamen dat ik een suïcidepoging had ondernomen, trokken zij hun handen ervan af. Dat dit anno 2024 nog kan gebeuren, vind ik hallucinant. Niemand in mijn wijde omgeving heeft mij met de vinger gewezen, maar zij wel. Ik had dat zelf veroorzaakt, dus moest ik er ook de gevolgen van dragen, zeiden ze. Dat is erg beschuldigend en stigmatiserend.”
“Ik moest betalen, zei de verzekeraar. Want het was mijn schuld. Zo duwen ze mensen nog meer in de miserie” Vijftiger Moest ziekenhuiskosten na zelfmoordpoging terugbetalen
“Zo duwen verzekeringsmaatschappijen veel mensen nog dieper in de miserie. Stel dat je een poging hebt ondernomen omdat je financieel aan de afgrond staat? In mijn geval gaat het om 4.600 euro. Ik kan dat betalen, maar het viel mij zuur om dat te betalen. Ik heb een klachtenbrief gestuurd om te protesteren en ook om hen te wijzen op hun arrogante manier van communiceren. Er is vandaag zoveel aandacht en begrip voor mensen met psychische problemen, maar blijkbaar maken zij daar een uitzondering op. Ik ben blij dat ze verplicht worden om dat te veranderen.”
Vandaag gaat het beter met deze vijftiger. Volgende week gaat hij progressief weer aan het werk, na een jaar ziekteverlof. “Het is sowieso iets wat ik meeneem in mijn rugzak, maar ik kom er sterker uit. Ik volg nog steeds therapie: ook zo’n taboe, maar ik kan het iedereen aanbevelen.”
Het wetsvoorstel moet nu naar de plenaire vergadering van de Kamer. De nieuwe wet gaat dan in op de eerste dag van de zesde maand na publicatie in het Staatsblad. Ze omvat zowel bestaande verzekeringscontracten als nieuwe.
Wie met vragen zit over zelfdoding, kan telefonisch terecht bij Tele-Onthaal op het gratis nummer 106 of bij de Zelfmoordlijn op het nummer 1813. Zie ook: tele-onthaal.be en zelfmoord1813.be
kama