Liegt niet iedereen een beetje op Tinder?

Groot, sportief gebouwd, houdt van reizen en lezen, en is niet op zoek naar casual seks: op datingapps loopt veel volk rond dat perfect in een brave romantische komedie past. Maak je zonder te liegen nog een kans op de datingmarkt?

“Stellen we ons niet allemaal mooier voor dan we in werkelijkheid zijn?” Die vraag wierp advocate Sanne De Clerck op ter verdediging van Saïd, haar cliënt die twee jaar celstraf riskeert omdat hij zich op Tinder uitgaf voor een gespierde Italiaan met een baard. De vrouw met wie hij een seksdate had, voelde zich in de val gelokt toen hij een Marokkaan met een niet zo strakke buik en zonder baard bleek.

Intrigerend verhaal, dat veel interessante vragen opwerpt. In welke mate moet je lichaam zijn zoals je het op een datingapp toont? Waar ligt de grens tussen je buik intrekken en een flatterende belichting kiezen, en een beeld lenen van het internet omdat je weet dat je eigen lichaam niet aan de geldende strakke standaarden voldoet? En wat doe je als je weet dat je een heel grote kans loopt om gediscrimineerd te worden op datingapps?

Chantal* (59, “Ik zie er tien jaar jonger uit dan ik ben”) nam de proef op de som. Toen ze een paar jaar geleden op Tinder ging, en in de hoogste leeftijdscategorie van 55+ viel, was ze na een week erg teleurgesteld door het onbestaande aanbod aan mannen. Ze besloot haar leeftijd vijf jaar te verlagen. “Toen was het aanbod plots eindeloos. Als ik mezelf afficheer als vijftigjarige, heb ik veel succes en ben ik zelfs voor veel mannen ‘de vrouw van hun dromen’.”

Liegen over je leeftijd is een klassieker op datingapps. Het is ook iets wat door het ontwerp van de apps in de hand gewerkt wordt: vaak wordt leeftijd groot getoond, en het is ook een belangrijk criterium waarop mensen kunnen filteren. Ook over andere uiterlijkheden wordt vlot gelogen – grootte, gewicht, mate van strakheid en sportiviteit. Uit een enquête bij een Amerikaans publiek bleek dat om en bij de helft van de gebruikers van datingapps op een of andere manier de werkelijkheid verdraait.

Foto’s zijn daar een handig middel voor – een flatterende foto van een paar jaar eerder plaatsen, is dat bedrog? “Ik had ooit een date met een man die foto’s van tien jaar en dertig kilo geleden had gebruikt. Voor mij was niet zijn uiterlijk een afknapper, maar het feit dat hij dat deed – foto’s gebruiken waar hij niet eens op leek. Als dat de start zou moeten zijn van een relatie, welke basis van vertrouwen is er dan voor de rest?”, mailt Johanna**.

Vaag over job

Laura Vandenbosch van de School voor Massacommunicatieresearch (KU Leuven) doet onderzoek naar onder meer datingapps. Het is niet zo dat er massaal gelogen wordt, zegt ze. “Het merendeel van de mensen doet hooguit aan strategische selectie. Je maakt dat je aantrekkelijk overkomt, en je moet je daarvoor behelpen met de tools die de app voorstelt, wat in het geval van Tinder vooral je foto is. In ons onderzoek met doctoraatsstudente Femke Konings gaf 57 procent van de gebruikers tot dertig jaar aan dat die nooit een bewerkte foto gebruikt. De rest doet het dus wel, maar is dat erg? Als je dat doet met het oog op een offline ontmoeting, zul je daar bewust niet te hard in overdrijven. Vraag is wel waar je de grens trekt tussen strategische selectie en misleiding.”

Ook met de paar regels informatie die je in je profiel kan geven, is het balanceren geblazen. Hoe toon je je goed hart of je open-mindedness? Klinken die paar regels niet automatisch hol? In welke mate riskeer je mensen af te schrikken op basis van kenmerken die in je leven weliswaar een grote rol spelen, maar waarop je niet afgerekend wil worden? Een lezer mailt dat hij liever zegt dat hij een arbeidsongeval heeft gehad dan dat hij reuma heeft, want een zieke man

– dat willen vrouwen niet.

Johanna loog nooit over haar uiterlijk (“wat ronder en groot, dus daar was ik altijd voluit eerlijk over”), maar ze leerde wel “vaag” te blijven over haar job. “Ik heb een eigen architectenbureau, maar online werkte ik daar gewoon. Ik merkte dat mannen heel vaak geïntimideerd waren door een vrouw met een eigen zaak, met een mooie bedrijfswagen en eigen woning met kantoor. Er is meer dan eens een date gestrand op het ‘verschil’.”

Stefan zwijgt op zijn datingprofiel over zijn jonge kind. “Als ik het in mijn profiel zet, heb ik veel minder likes. Vrouwen denken dan dat ik zoek ben naar een vervangmoeder, of dat ik een zwak heb voor jongere vrouwen en misschien niet zo trouw ben. Ik ben er wel open en eerlijk over tijdens het chatten of op de eerste date.”

“Ik had ooit een date met een man die foto’s van tien jaar en dertig kilo geleden had gebruikt. Voor mij was niet zijn uiterlijk een afknapper. Maar als dat de start zou moeten zijn van een relatie, welke basis van vertrouwen is er dan?” Johanna

Lezer

Twee apps, twee profielen

Tussen zwijgen en liegen gaapt nog een grote kloof. “Het kan zijn dat je uit desinteresse niets invult in je bio, maar niet transparant zijn, kan ook een vorm van misleiding zijn”, zegt Vandenbosch. Denk aan: gesjoemel met je relatiestatus – doen alsof je alleenstaand bent, terwijl je een partner en kinderen hebt, bijvoorbeeld. “Dat soort informatie achterhouden is vaak een teken van een dark personality, die bijvoorbeeld naar narcisme neigt”, zegt Vandenbosch. “En het is stresserend, want vroeg of laat komt toch uit dat je de boel belazert.”

Maar zelfs de mildere vormen van bedrog kunnen vroeg of laat in je gezicht ontploffen. “Jezelf anders voordoen dan je bent, is nooit een goed idee”, zegt Vandenbosch. Niet alleen omdat je je potentiële kandidaat-lover teleurstelt en op de vlucht jaagt, maar ook voor jezelf. “Het zal je misschien een korte high van bevestiging opleveren, maar uiteindelijk moet je toch in de spiegel kijken.”

Hoezeer je je eigen geluk potentieel kunt saboteren met je datingprofiel, zag Filip Debeuf geïllustreerd in zijn eigen leven. “Ik heb Rosi, mijn echtgenote, leren kennen via een datingapp: Badoo. We matchten op basis van interesses en hoe we in het leven stonden. Het grappige was dat ik Rosi ook op Tinder had gezien – en geliket. Zij had mij op Tinder ook gezien – en geskipt. Mijn profiel op Tinder had een heel andere look & feel, met veel foto’s van mijn reizen. Op Badoo had ik gekozen voor foto’s van mijzelf in België, met vrienden of collega’s ... Mijn Badoo-profiel kon haar meer bekoren, omdat ik eruitzag als iemand die ook kon genieten van een rustiger leven. Zij had al twee kinderen uit een vorig huwelijk. Twee datingapps, twee profielen – alle twee waarheidsgetrouw, maar met een andere focus. Zo heeft het dus maar een haar gescheeld of ik was de liefde van mijn leven misgelopen.”

*Chantal is een schuilnaam.

**De meeste lezers wilden liever niet met hun achternaam in de krant.