Niet om mee te lachen?

Toen Conner Rousseau zijn terugkeer had aangekondigd in de politiek, verscheen er een meme van P-Magazine op mijn tijdlijn. Iets over een bruin café, en dat het maar een grapje was. Het viel me op dat ‘linkse’ vrienden het bericht liketen en deelden. De uitgesproken rechtse en antiwoke signatuur van de bron leek niemand te storen. Voor zover die vrienden dat al weten of er zich iets van aantrekken.

De website P-Magazine is al lang niet meer het tijdschrift waar ik ooit voor gewerkt heb, met babes op de cover (Zuhal Demir!) en frisse, ongebonden interviews en verhalen binnenin. De babes zijn weliswaar gebleven, en worden ook nog altijd zo benoemd. Maar journalistiek is P-Magazine duidelijk opgeschoven naar rechts, en dus ook de satire die het blad altijd hoog in het vaandel heeft gevoerd.

Bestaat er dan zoiets als rechtse humor? Vroeger had de weekkrant ’t Pallieterke er een monopolie op, en werd je er nergens anders mee geconfronteerd. Vandaag is het een druk gebruikt glijmiddel om online politiek incorrecte en antiwoke standpunten te verkondigen. “Het was maar om te lachen”: u kent de klassieke uitvlucht van Dries Van Langenhove en consorten, tevens de kern van die Conner-grap.

Rechts is niet hetzelfde als antiwoke, maar in de humor ontmoeten ze elkaar wel. Maar nu worden ook allerminst ‘rechtse’ comedians als Ricky Gervais door sommigen niet woke genoeg bevonden, en dus toch fout. Terwijl het enige criterium zou moeten zijn: is het grappig? Ik moest in elk geval lachen met die meme van P-Magazine. En wie zei onlangs in deze krant (DS 23 maart) dat hij rechtse politici als Bart De Wever vermakelijker vindt dan Conner Rousseau en andere linkse boegbeelden? Jan Jaap van der Wal. Ook niet bepaald een rechtse comedian.

Is dat een onrustwekkende evolutie? In de beklemmende documentaire The antisocial network zien we hoe de memes op een studentikoze Amerikaanse site als 4chan geleidelijk rechtser, racistischer en seksistischer van aard werden, en uiteindelijk zelfs de voedingsbodem gingen vormen van allerhande samenzweringstheorieën én de verkiezing van Donald Trump. Het bleek allemaal toch niet “om te lachen” te zijn.

Rechts is niet hetzelfde als antiwoke, maar in humor ontmoeten ze elkaar wel