Club Brugge floreert bij een overladen wedstrijdkalender
Geen enkel team in Europa speelde meer wedstrijden dan Club Brugge (57). Maar de kalender waar voorzitter Bart Verhaeghe over klaagde, blijkt geen nadeel te zijn. De hyperfocus op de wedstrijden brengt net het beste in de titeluitdager naar boven.
Sinds hij op 1 april zijn eerste wedstrijd leidde als interim-trainer van Club Brugge, liet Nicky Hayen zich op geen spatje emotie betrappen. Maar in een bijna leeggelopen stadion van Racing Genk greep de 43-jarige Limburger zijn moment. Zijn spelers waren al naar binnengegaan toen hij met een gelukzalige grijns de meegereisde supporters ging opzoeken. Met gebalde vuist mende hij het Brugse bezoekersvak.
Na 15 op 15 in de play-offs, tegen Anderlecht, Antwerp, Union en twee keer Racing Genk, heeft een kampioenenkoorts zich meester gemaakt van Club Brugge. Het is een gevoel dat supporters, medewerkers en het gros van de spelers goed genoeg kennen. Van de acht laatste landstitels gingen er vijf naar het blauw-zwarte deel van Brugge. Sommige titels kwamen er na een seizoen waarin Club van begin tot einde dominant was. Andere werden gewonnen na een pittig duel. Eentje – na de coronapandemie – werd zelfs onderhandeld en met harde cash uitbetaald.
Maar dat in het seizoen 2023-2024 de kampioenenkoorts nog zou oplaaien in Brugge, had niemand verwacht. Club sloot het reguliere seizoen af op de vierde plaats, op negentien punten van Union Sint-Gillis. Zes wedstrijden later kwam het op de eerste plaats, mede door het gelijkspel tussen Cercle en titelconcurrent Anderlecht, later op de dag. Na de 0–3 in Genk excuseerde Nicky Hayen zich bij zijn gastheer omdat de uitslag in zijn ogen de waardeverhoudingen van beide ploegen niet reflecteerde. “Er kwam geluk bij kijken”, zei hij. “We kwamen tegen het spelbeeld in op voorsprong. De score was overdreven.”
Blunders
Niet voor het eerst in deze Champions’ Play-offs was een blunder wedstrijdbepalend. Vooral doelmannen en centrale verdedigers lijken vatbaar voor de druk die in deze fase van de competitie wordt opgevoerd. Het is anders moeilijk te verklaren waarom Genk-verdediger Mark McKenzie zijn hoofd terugtrok op een voorzet van Kyriani Sabbe, die anders makkelijk te neutraliseren was. De Amerikaan verraste zijn doelman waardoor Sabbe onbewust het eerste doelpunt van zijn professionele carrière scoorde.
Racing Genk was in de eerste helft de beste ploeg geweest en zette Club Brugge onder druk. “Onze intensiteit lag 20 procent lager dan wat hij zou moeten zijn”, zei Nicky Hayen. “In de play-offs moet je 100 procent zijn en dat konden we pas na de rust opbrengen.” Daarin scoorde Club Brugge een tweede keer, nadat Kyriani Sabbe een sprintduel had gewonnen van McKenzie en teruglegde op Hugo Vetlesen. Ook Igor Thiago pikte voor de tweede wedstrijd op rij een doelpunt mee.
Voor Genk-trainer Wouter Vrancken maakte Club Brugge het verschil met metier en efficiëntie. De coach, van wie deze zomer wordt verwacht dat hij Limburg verlaat, kon het niet laten te verwijzen naar het verschil in kwaliteit op de bank. Kon hij alleen spelers als Alieu Fadera, Andi Zeqiri en Bonsu Baah inbrengen, had Nicky Hayen een potentiele kampioenenploeg op de bank zitten. Simon Mignolet, Casper Nielsen, Andreas Skov Olsen, Ferran Jutgla … “Het zijn stuk voor stuk spelers die bij de concurrentie basisspelers zouden zijn”, zei Vrancken in een stille hint naar het eigen bestuur.
Nochtans is Nicky Hayen niet de eerste Club-trainer die met een surplus aan kwaliteit mag werken. In Noorwegen mag Ronny Deila zich afvragen hoe hij met dezelfde spelerskern niet tot betere resultaten was gekomen. Clubvoorzitter Bart Verhaeghe gaf na de Europese kwalificatie in Thessaloniki een verklaring: “Wij waren te sterk voor de trainer”, zei hij.
De Club-voorzitter zei in Griekenland ook dat Club Brugge benadeeld wordt door een te zware wedstrijdkalender in België. Blauw-zwart speelde dit seizoen al 57 wedstrijden, meer dan gelijk welke ploeg in Europa. Verhaeghe gaf het voorbeeld van PAOK Saloniki dat in de Griekse competitie rust had gekregen. Alleen was dat voorbeeld ongelukkig gekozen, omdat niet PAOK maar Club Brugge het scherpst aan de aftrap van het Europese duel verscheen en verdiend doorging naar de halve finale.
Ondanks de drukke kalender is bijna iedereen fit en reiken verschillende spelers naar hun beste vorm van het seizoen. Dat is eerst en vooral een pluim voor het werk van de medische en sportieve staf van Club Brugge. Maar het is ook het gevolg van de eenduidige focus op de corebusiness van elke voetbalclub: wedstrijden spelen en winnen. Door de snelle opeenvolging van wedstrijden is er in de woorden van Nicky Hayen “een natuurlijke rotatie”. Spelers weten dat ze vroeg of laat speelkansen krijgen. Iedereen werkt samen voor hetzelfde doel.
“Kwaliteit op papier is mooi, maar het is de kwaliteit op het veld die telt”, zei Hayen als antwoord op Wouter Vrancken. “Ik ben vooral blij omdat mijn spelers elkaar het succes gunnen. We hoeven niet te kiezen of we voor Europa of voor de titel gaan. We spelen elke wedstrijd om te winnen.”
Dat dit seizoen de kampioenenkoorts nog zou oplaaien in Brugge, had niemand verwacht. Club sloot het reguliere seizoen af als vierde op 19 punten van Union
GENK-CLUB BRUGGE................................................................ Doelpunten: