“Ze hebben je weggerukt”

Familie en vrienden nemen afscheid van in Dadizele doodgeschoten Antwerpenaar Elias Keegan

Met veel rode rozen en nog meer tranen is gisteren afscheid genomen van Elias Keegan, de 20jarige bodybuilder die op 15 augustus werd doodgeschoten in het WestVlaamse Dadizele.

‘Verder leven in de harten van anderen is nooit sterven’. Die spreuk, afgebeeld op een gestileerde zwart-witfoto van Elias Keegan die zijn spierballen toont, was het centrale thema op de uitvaartplechtigheid van de twintiger uit Antwerpen, die op 15 augustus werd doodgeschoten in Dadizele. Het werd een serene, maar erg emotionele dienst.

Alles wijst erop dat Elias Keegan (20) slachtoffer werd van een uit de hand gelopen drugsdeal. Hij was vermoedelijk met twee Antwerpse vrienden naar WestVlaanderen gereden om cannabis te kopen, maar tijdens de deal kreeg Elias een kogel in de nek. In totaal werden zes verdachten opgepakt, onder wie Elias’ Antwerpse vrienden. Zij werden ondertussen vrijgelaten onder voorwaarden, maar waren niet aanwezig op de plechtigheid. De vier andere verdachten, allemaal West-Vlamingen, zitten nog in de cel. Het parket van Ieper houdt er rekening mee dat de drie Antwerpenaren met vals geld betaalden en onderzoekt die piste nu verder.

Elias Keegan was altijd sportief geweest, vertelden zijn familieleden en vrienden tijdens de humanistische dienst in het crematorium in Wilrijk. Hij had basketbal gespeeld, deed in zijn jeugd aan skateboarden en kwam via Sport Na School in contact met de wereld van de fitness.

In een paar jaar groeide Elias uit tot een regelrechte spierbundel, maar hij was volgens zijn vrienden en familie vooral erg intelli- gent. Hij studeerde geschiedenis aan de Universiteit Antwerpen en was daarmee de eerste telg van de familie die op weg was naar een universitair diploma.

“Elias dacht over alles na”, zei zijn vriendin. “Hij filosofeerde. Dit is heel moeilijk voor mij, dus ik zal doen wat hij gedaan zou hebben: filosoferen. De Griek Epicurus zei ooit:

De dood is niets verschrikkelijks, maar de opvatting van de dood als iets verschrikkelijks, dat is verschrikkelijk.

twijfelde

of

Elias er leven was na de dood en daarom leefde hij alsof elke dag zijn laatste was.”

Ook zijn beste vriend Robin loofde Elias’ leergierige karakter. “Ik heb nog nooit iemand gekend die zo slim was. Iemand die altijd alles beter wou doen. Een doorzetter. Iemand die anderen inspireerde en aanzette om beter te doen, maar zelf ook wist dat hij niet perfect was”, zei hij.

“Wat er gebeurd is daar, daar zijn geen woorden voor. Neergeschoten. Ze hebben je alleen achtergelaten. Dat verdient niemand,