Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Half mirakel dat ik al terug op de fiets zit”
Terwijl er in België dit weekend gecrost wordt in Leuven en op de Moedige Veldrijder in Bonheiden, steekt Ingmar Uytdewilligen vandaag de grens over om te starten op de internationale veldrit in het Nederlandse Huijbergen. Na een maandenlange afwezigheid en revalidatie maakt de 26jarige Zandvlietenaar er zijn comeback.
“Het mag best een half mirakel genoemd worden dat ik nu al opnieuw aan de start van een veldrit sta”, zegt de renner van Tarteletto-Isorex. “Half september liep ik bij een zware val in de cross van Koningshooikt een ingedeukte ruggenwervel op. Net voor de laatste rechte lijn lag er nog een klein knikje meteen gevolgd door een scherpe bocht naar rechts. Ik heb die bocht wellicht te kort afgesneden en botste met mijn schouder tegen een boom. Daardoor werd ik naar de andere kant van de weg gekatapulteerd en kwam ik pal op mijn rug terecht. Ik wou recht kruipen, maar kon nauwelijks op mijn benen staan. Uiteindelijk moest ik afgevoerd worden met de ziekenwagen. Wekenlang moest ik van de fiets blijven en een korset dragen, waardoor mijn rug altijd recht bleef. Wat ik wel nog mocht doen? Lange wandelingen maken, dat was alles. Begin november bleek dat de blessure nog niet helemaal geheeld was en dat ik nog zes weken langer dat korset moest dragen. Ondertussen mocht ik wel de training hervatten door op de rollen te rijden. Zo kon ik met sessies van twee en een half uur stilaan mijn basisconditie weer opbouwen. Op 15 december kreeg ik dan eindelijk het verlossende nieuws dat alles in orde was en dat ik er weer tegenaan kon gaan. Met veel dank ook aan mijn kinesist Paul Van Loon, die er met aangepaste oefeningen voor gezorgd heeft dat de blessure goed genas.”
BK in Koksijde
En dus staat Uytdewilligen vandaag aan de start van de internationale veldrit in Huijbergen. “Ik ben heel blij dat ik weer kan crossen. Het is misschien niet het gemakkelijkste parcours om weer van start te gaan. Er liggen enkele mooie hellingen en met het weer van de laatste weken zal de bodem er wellicht drassig bijliggen. Waar ik zal eindigen, is op dit moment nog niet zo belangrijk. Na drie en een halve maand zonder competitie wordt het sowieso zwaar. Ik ga ervan uit dat mijn conditie pas in februari weer enigszins op niveau zal zijn en dat ik pas vanaf dan zal kunnen meestrijden voor een mooie uitslag. Al zal me dat niet tegenhouden om volgende week te starten op het BK in Koksijde. Normaal gesproken had dat kampioenschap mijn hoogtepunt van het seizoen moeten worden, ook al omdat ik doorgaans heel goed door het zand kan rijden. Ik was eropuit om daar een knalprestatie neer te zetten. Nu ben ik al gewoon dankbaar dat ik erbij kan zijn.” KAREL LEMMENS