Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Maarten Vangramberen pluist iconische wereldrecords uit
“Ik kom nog niet tot aan de enkels van die topsporters”, zegt sportjournalist Maarten Vangramberen (39). En toch onderzoekt hij hoe zeven iconische wereldrecords tot stand kwamen. Denk maar aan de 9,58 seconden van Usain Bolt op de 100 meter. Wie dacht dat hij zelf records probeert te verpulveren, heeft het fout. “Zelfs met verboden middelen kan ik geen topsporter zijn.”
Jürgen Schult wierp in 1986 zijn discus 74,08 meter. Gewichtheffer Hossein Rezazadeh tilde in 2004 liefst 263,5 kilo en Dennis Kimetto liep in 2014 de marathon in minder dan twee uur en drie minuten. Het is een greep uit de wereldrecords waarover Maarten zich met topsporters, trainers en sportwetenschappers in innovatieve sportlabo’s buigt. “De bedoeling is om met al hun expertise en wetenschappelijk onderzoek die records te ontleden. Ik heb geen ambitie om ze zelf scherper te stellen.”
Enorme spierscheur
Toch deed Maarten soms een klein testje om het unieke van de records te ondervinden. Zo kon hij niet één ronde op de piste rijden aan de snelheid waarmee Bradley Wiggins er 218 aflegde tijdens z’n werelduurrecord. “Ik liep wel vollen bak de 100 meter, en liep meteen een spierscheur van drie centimeter op. ”
Dat veel wereldrecords jaren standhouden, hoeft dus niet te verbazen. “Ze spreken tot de verbeelding.” Acht Maarten zich ooit in staat om een wereldrecord te benaderen? “Dat bestaat niet, omdat ik er het lichaam niet voor heb. Zelfs met verboden middelen kan ik geen topsporter zijn.”
Hoewel bescheiden, is Maarten toch een pak sportiever dan de doorsnee Vlaming. “Ik heb een master lichamelijke opvoeding, beoefende zowat alle sporten en sport elke dag. Omdat zoiets overdag niet lukt door het werk, sta ik vroeg op om dat te plannen. Gis- teren liep ik tien kilometer en deed ik krachttraining.”
De recordhouders worden niet opgezocht. “Niet onze bedoeling, omdat je dan een humaninterestreportage krijgt. Meestal hebben die recordhouders ook weinig te vertellen. Niet erg, het gaat ons om de wetenschap achter die records.”
Vangramberen presenteert bijna tien jaar het sportnieuws, maar een eigen tv-programma was geen ambitie. “Ik ben sportjournalist. Maar wetenschap fascineert me. Voor Wereldrecord kon ik mijn passies voor sport en wetenschap bijeen brengen.”