Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Patrick Riguelle zingt Franse chansons in ‘Paris, l’Amour’ “Ik ben een oude romanticus”
Patrick Riguelle blijft in de ban van het Franse chanson. In het verlengde van La
Vie Est Riguelle, zijn radioprogramma op Klara, speelt de zangergitarist met zijn theatertournee Paris l’Amour straks concerten in Mechelen, Berchem en Borgerhout. “Met extra aandacht voor de recent overleden Johnny Hallyday en France Gall.”
De muzikale voorstelling Paris l’Amour vormt een uitloper van La Vie Est Riguelle, het Klara-radioprogramma rond het Franse chanson dat Patrick Riguelle met Jan Hautekiet op zaterdagavond al vier seizoenen presenteert. “Ik maak er een punt van om daar vergeten en obscure nummers in te zwieren”, zegt Riguelle. “Dat doe ik ook in dit podiumprogramma. Samen met vier muzikanten breng ik niet de populaire variété, maar echte chansons met wat vlees aan.”
HALLYDAY EN GALL
Voor Paris l’Amour neemt Riguelle de Franse hoofdstad losjes als ijkpunt. “Ik ben een oude romanticus. Bij Parijs als stad van de liefde kan ik mij wel iets voorstellen”, glimlacht hij. “Voorts moest elke Franse artiest die wou doorbreken, zeker vroeger, langs Parijs passeren. Zelfs onze eigenste Jacques Brel is naar die stad moeten trekken om uiteindelijk in eigen land te worden gehoord. Veel van de liedjes in de voorstelling gaan over Parijs of zijn van echte Parisiens, zoals Bernard Dimey. Die is vooral bekend als tekstschrijver van Syracuse, dat onder andere door Yves Montand, Henri Salvador en Patachou werd gezongen. Leuk detail: Dimey schreef voornamelijk reisliederen, terwijl hij nooit uit Parijs is weggeweest.”
In Paris l’Amour speelt Riguelle nu ook in op de recente overlijdens van Franse iconen als Johnny Hallyday en France Gall. “Die kwamen al geregeld aan bod, maar nu besteed ik aan hen wat extra aandacht. Hoewel Hallyday en Gall soms op de grens van kitsch of lichte pop balanceerden, is mijn respect voor hen even groot als voor de zwaar melancholische liedjes van pakweg Brel, Henri Salvador en Barbara, mijn grote heldin. Van haar heb ik nooit eerder iets durven zingen, omdat haar liedjes zo complex zijn. Tot Maaike Cafmeyer mij vorig jaar voor een liedprogramma in Oostende vroeg om in duet met haar een num- mer van Barbara te brengen. Dat heeft mij over de streep getrokken.”
40 JAAR BREL
Riguelle geldt inmiddels als een van de grootste pleitbezorgers van het chanson in Vlaanderen. “Ik ben ook door Angelsaksische jazz en blues beïnvloed, maar als geboren Brusselaar is het Frans mijn moedertaal”, legt hij uit. “Ik luister nog altijd naar de Franse radio en kijk Franse televisie. Thuis hoorde ik vroeger vooral Franse 78 toerenplaten van tussen de twee wereldoorlogen. Zonder dat ik me daarvan echt bewust was, heeft die muziek een grote invloed op mij gehad. Met het ouder worden, ben ik – een oude punker van 55 – die meer gaan appreciëren. Via Brel herontdekte ik die onuitputtelijke bron van mooie liedjes. Zo kreeg ik een onweerstaanbare drang om daar iets mee te doen. Hiermee herbeleef ik dus mijn kindertijd.”
Franstalige muziek laat Riguelle voorlopig niet los. In het najaar herneemt hij
On n’Oublie Rien, het Brel-programma waarmee hij enkele seizoenen geleden heeft getoerd. De aanleiding? Op 9 oktober is het exact veertig jaar geleden dat Jacques Brel is overleden. “En die nummers zijn zó goed dat ik ze waarschijnlijk mijn hele leven ga blijven zingen. Die geraak ik nooit beu.”
GUNTER JACOBS
“Thuis hoorde ik vooral Franse 78 toerenplaten. Onbewust heeft die muziek een grote invloed op mij gehad.” PATRICK RIGUELLE Zangermuzikant