De strijd voortzetten

I n alle stilte heeft de Antwerpse vzw Payoke een nieuwe directeur gekregen, Klaus Vanhoutte. Die liet zich vorige vrijdag horen over het probleem van de tienerpooiers. Dat zijn (meestal jonge) mannen die nog veel jongere, kwetsbare meisjes uitzoeken, verleiden en in de prostitutie dwingen. Eigenlijk gaat het om een vorm van mensenhandel, een praktijk waartegen Vanhouttes beroemde voorgangster Patsy Sörensen haar hele leven heeft gestreden. De nieuwe directeur is vast van plan om haar strijd voort te zetten. Dat is ook meer dan ooit nodig, en niet alleen om de tienerpooiers aan te pakken. Jammer genoeg is seksuele uitbuiting van kwetsbare vrouwen en meisjes een probleem dat in telkens nieuwe vormen en met telkens nieuwe daders en slachtoffers blijft opduiken.

Er was een tijd dat de gruwel van de vrouwenhandel voortdurend het nieuws beheerste. Dat was in de jaren negentig, toen dankzij het boek van journalist Chris De Stoop en de niet-aflatende inspanningen van Patsy Sörensen, het probleem de aandacht kreeg van koning Boudewijn en koningin Fabiola. Eindelijk werd Payoke naar waarde geschat en kreeg de vzw overheidsgeld om slachtoffers van mensenhandel op te vangen en te begeleiden. Ook politie en justitie besteedden ineens veel meer aandacht aan het probleem. Mensenhandelaars werden actiever opgespoord en strenger veroordeeld.

Patsy Sörensen zette ook intensieve samenwerkingen op met de landen van herkomst van de slachtoffers en de daders. Ze had al gauw begrepen dat het probleem op alle fronten en over de landsgrenzen heen moest worden aangepakt. Die aanpak heeft duizenden vrouwen geholpen. De expertise van Payoke in deze is intussen onbetwistbaar.

Zoals Klaus Van Houtte zelf zegt: het is niet gemakkelijk om in Sörensens voetspoor te treden, maar het is van het grootste belang dat haar werk wordt voortgezet. En het is mooi dat Antwerpen een belangrijke rol blijft spelen in de strijd tegen de mensenhandel.

Antwerpen heeft immers, dankzij Payoke en de inspanningen van de opeenvolgende stadsbesturen, de prostitutie zo goed mogelijk gecontroleerd en de uitbuiting beperkt. De stad is met dat beleid een voorbeeld voor veel andere steden. Het kan dus geen kwaad om naar de specialisten van de vzw te luisteren, zeker als die hun krachten bundelen met een andere gespecialiseerde instelling als Child Focus. Als beide zeggen dat de tienerpooiers een serieus probleem vormen en dat de bestaande aanpak niet voldoende is om jonge meisjes uit hun klauwen te houden, kan de politiek maar beter luisteren. Dan zou het echt niet mogen zijn dat een instelling als Payoke nauwelijks genoeg centen heeft om het personeel te betalen.