“Drie keer lekrijden, dat is gewoon te veel”

Baaldag voor Marcel Kittel

Geen zesde zege voor Mister Scheldeprijs Marcel Kittel. Nochtans kwam niemand beter uit de waaieroorlog, maar drie lekke banden kraakten de Duitse spurtbom. Na een zware koers eindigde hij koukleumend als 53e. “Het begon al in de eerste kilometers”, sakkerde hij.

Soms heb je zo van die dagen dat echt alles tegenzit. En uitgerekend in ‘zijn’ Scheldeprijs had Marcel Kittel zo’n regelrechte baaldag. De vijfvoudige winnaar kreeg tot driemaal toe af te rekenen met een lekke band. Vooral de laatste in volle finale kraakte de Duitse spurtbom helemaal. “Het begon al in de eerste kilometers”, rilde de Duitser achteraf nog na. “Ik reed lek op het moment dat het tempo ontzettend hoog lag in het peloton. Het kostte al veel krachten om daarna überhaupt terug te komen. De tweede lekke band was snel geregeld, maar die derde lekke band in volle finale was supershit. Zeker na zo’n lastige koers met regen en wind was het heel zwaar om dan nog terug te komen. Het lukte nog bijna, maar op een gegeven moment is het vat gewoon leeg. Zelfs als ik opnieuw zou zijn aangesloten, was ik niet meer in staat om mee te sprinten. Drie keer lek rijden, dat is gewoon te veel.”

Koers gedomineerd

De veer brak volledig bij de Duitser. Het kopje ging naar beneden en uiteindelijk bolde hij ver in de achtergrond als 53e over de streep. “Ik ben super teleurgesteld”, klonk het. Je zou voor minder. De koers verliep perfect. Geen ploeg die beter uit het waaierfestival kwam dan Katusha-Alpecin. “We wilden zo veel mogelijk renners voorin hebben in de waaiers. Wat bleek: als Tony Martin geen lekke band kreeg, zat iedereen gewoon mee in de eerste waaier. We domineerden de koers. Beter kon echt niet. Chapeau dus voor de jongens. Maar tegenslag haalde vandaag de bovenhand. Volgend jaar een nieuwe kans.”(jefi)