Wat zegt Peking?

Wat is het uitgangspunt?

De kennisdiefstal is “emotionele” onzin. De VS en andere Westerse landen proberen uit isolationisme alleen de eigen industrie te beschermen.

Heeft Xi-Jinping gelijk?

Toch een beetje. Westerse bedrijven en landen die in China een gigantische afzetmarkt en een goedkope productiemogelijkheid zagen, wisten waar ze aan begonnen. Al drie decennia zijn niet-Chinese bedrijven verplicht om een joint venture aan te gaan met een Chinees bedrijf, willen ze er produceren en verkopen. Dat was een voorwaarde die iedereen vooraf kende, kennisoverdracht inbegrepen. Dat “intellectuele eigendom” is gestolen, is een vreemde interpretatie voor de bergen geld die de Chinese markt al opbracht. Het is een beetje flauw om daar nu over te klagen.

Welke tegenaanvallen zijn er gelanceerd?

In eerste instantie kwam er een importheffing van 15% op 120 Amerikaanse producten, zoals wijn, wat China tegenwoordig zelf maakt en bijvoorbeeld noten. Het was nog een heel vriendelijke mep in de hoop dat er verder gepraat kon worden. Gisteren volgde het zwaar geschut: 106 producten met een tariefheffing van 25%, goed voor een importwaarde van 50 miljard, als respons op de Amerikaanse lijst. Dat gaat van middelgrote vliegtuigen, auto’s, vlees en veel landbouwproducten, tabak inbegrepen. En China heeft nog wel wat achter de hand. Zo wordt gezocht naar producenten van niet-Amerikaanse vliegtuigen en worden restricties bekeken voor studeren in de VS. Dat is een kip met de gouden eieren voor de universiteiten.

Wat is het belangrijkste wapen?

De landbouwproducten en dan in eerste instantie sojabonen en diepgevroren varkensvlees. Daarmee treft China Trump in zijn electorale hart, het landelijke Amerika. China is de vierde grootste importeur van Amerikaanse varkensvlees en dat stijgt jaarlijks met 90%. Wat sojabonen betreft, neemt China maar liefst 60% van de totale Amerikaanse productie af. Het zal niet lang duren of andere landen zullen proberen die plaats in te nemen.

Wat kan gewonnen worden met de handelsoorlog?

Peking wil de oorlog niet, maar gaat het gevecht ook niet uit de weg. China zit in de luxepositie dat het andere landen harder kan treffen dan dat het zelf getroffen wordt, door de deur van de grootste afzetmarkt ter wereld dicht te slaan of de inkom duur te maken. De lijst landbouwproducten werd gezien als een echte vergelding en een nieuwe stap in de wapenwedloop in handelsoorlog, nadat geprobeerd was Washington duidelijk te maken dat vrije handel een win-winsituatie is. Maar nog niet alle hoop is verloren. Peking sloeg en zalfde. Het kondigde aan dat de verplichting tot kennisoverdracht, wordt geschrapt. Maar dat heeft niets met Trump te maken, zo vertelde men er

snel bij.

“Diegene die in ons vlees snijdt, wordt de tanden uit de mond geslagen”, dixit de staatskrant ‘Global Times’. “De VS gooien een steen naar ons, die op hun eigen voet valt”, dixit de Chinese ambassade in Washington.”