Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Outlaws
De uitspraken van de Antwerpse burgemeester Bart De Wever, over de erfschuld van Nederland, lokten heel wat reacties uit in Nederland én Vlaanderen. Nederlandse politici en journalisten wisten met hun verontwaardiging geen blijf. Stotterend en naar adem happend werd de vraag gesteld waar die Belg uit Antwerpen toch het lef vandaan haalde om Nederland de schuld te geven van de drugsproblemen in Antwerpen. Nederlandse collega’s, die ik ten zeerste waardeer, belden me op om te vragen wat voor een gek de Antwerpse burgemeester was. Nieuwsuur, AT5, en ik vergeet er Bart De Wever. nog een paar, wilden allemaal van me weten wat voor een foute man die Bart De Wever wel niet was. Want, euh, zijn Antwerpse haven, die is toch zo lek als een mandje? Dus wie is er eigenlijk schuldig aan de enorme opmars van de cocaïnemaffia?
Antwerpse haven
Is de Antwerpse haven zo lek als een mandje? Ja, dat is zo. En dat is niet de verantwoordelijkheid van de Nederlanders. Drugscriminelen werken graag in Antwerpen omdat de controles er niet superstreng zijn, omdat ze er contacten hebben in het wereldje van de havenarbeiders en omdat de lijnen op Zuid-Amerika er toch al liggen. Hebben onze politici, magistraten, politiemensen én journalisten voldoende aandacht gehad voor dat probleem? Absoluut niet. Nu er auto’s in de fik schieten, handgranaten ontploffen en gevels worden beschoten, erkennen we plots een probleem dat al decennia aan het groeien is: de georganiseerde misdaad. Het probleem was zichtbaar, maar we hebben er “met zijn allen”, zoals de Nederlanders zouden zeggen, niks aan gedaan.
Welkom, maffiabaas
Maar dat neemt niet weg dat Bart De Wever au fond wel spijkers met koppen heeft geslagen met zijn uitspraak over de Nederlandse erfschuld. Het Nederlandse gedoogbeleid, met de wildgroei aan coffeeshops, heeft de georganiseerde misdaad de kans gegeven om zich diep in onze samenleving te nestelen. Sinds 1968 wordt de verkoop van softdrugs – hasj en wiet – toegelaten in coffeeshops, maar de productie van die hasj en wiet liet men over aan het criminele circuit. Daardoor heeft men voor de gangsters een gigantische criminele markt gecreëerd, waar misdaadclans zich al vier decennia aan vet vreten. Het aantal legale en illegale coffeeshops explodeerde sinds de jaren 70, omdat heel Europa zich ongestraft kwam bevoorraden in Amsterdam en andere centra van tolerantie en ruimdenkendheid. Het gevolg van dat naïeve beleid liet zich raden. De handel in hasj en wiet kwam in handen van bikkelharde misdadigers die hun conflicten met fataal geweld beslechten. In feite zei Nederland tegen internationale gangsters: wees welkom in Nederland, hier is het goed zakendoen.
Wiet, coke en xtc
De Nederlandse minister van Justitie Grapperhaus, een christendemocraat, ging volstrekt de mist in door te stellen dat het “gedoogbeleid” over wiet ging en niet over coke. Helaas weet iedereen dat de handelaren in wiet dezelfde mensen zijn die coke verhandelen of die xtc produceren en verdelen over de rest van de planeet. Als minister Kris Peeters (CD&V) denkt dat het niet bewezen is dat er een link is tussen de Nederlandse misdaad en de problemen in Antwerpen, dan moet hij de magistraten van het federaal parket maar eens aanspreken. Die kunnen hem vertellen dat figuren als Janus Van W. groot werden met wiet, heel rijk werden met xtc en amfetamines, en machtig werden met coke. En de trieste waarheid is dat er in Nederland tientallen Janussen Van W. rondlopen. Hoe zou dat toch komen?
Nederland heeft jarenlang een rampzalig misdaadbeleid gevoerd. De motorbendes hebben niet voor niets hun hoofdkwartier in Amsterdam gevestigd. De kopstukken van de mocromaffia komen niet toevallig uit Nederland, al mag er af en toe een Antwerpenaar meepraten. Ierse, Engelse, Albanese, Italiaanse, Colombiaanse en Mexicaanse gangsters komen naar Amsterdam om zaken te doen. Het wordt hoog tijd dat mijn landgenoten, die zo graag een voorbeeld zijn voor de rest van Europa, zich afvragen waarom al dat gespuis zich zo goed voelt in de Lage Landen. Het Nederlandse gedoogbeleid, met de wildgroei aan coffeeshops, heeft de georganiseerde misdaad de kans gegeven om zich diep in onze samenleving te nestelen.