Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Kampioen na galavertoning
Wow, wat een demonstratie! Met vijfenveertig minuten
van de bovenste plank kroonde Kalmthout zich gisteren tot kampioen in derde provinciale A. Kind van de rekening werd Donk, dat na de rust liefst zeven goals om de oren kreeg. Dat noemen ze dan de kers op de taart zetten.
gallery play
Daags nadat dorpsgenoot Achterbroek de titel pakte in vierde provinciale, stortte ook Kalmthout zich gisteren in een dolle feestnacht. En dat na een indrukwekkende galavertoning tegen Donk.
“Een onbeschrijfelijk gevoel. Ik ben enorm fier op wat de jongens Loenhout nam onmiddellijk het initiatief. Vermeiren liet de vroege 1-0 liggen. Na een dik kwartier herstelde Kaart het evenwicht, maar toch kwam het vlak voor rust op achterstand. Na een hoekschop van Kans trapte Gunther Van Hasselt op doel. De bal week af op Kaartspeler Fouke Fissers, die de bal zo ongelukkig in eigen doel verwerkte. Na rust ging Kaart op zoek naar de gelijkmaker. Beide ploegen kregen nog genoeg kansen om te scoren, maar het bleef bij 1-0. De bezoekers zorgden voor het eerste gevaar, maar dat was ook quasi hun enige kans van de wedstrijd. De toeschouwers kregen daarna enkel nog eenrichtingsvoetbal te zien en al voor de rust stond de 3-0 op het bord. Ook na de pauze ging Meer door op dat elan en vooral Wout Janssens toonde zich erg trefzeker. Hij scoorde maar liefst vier keer. hebben gepresteerd”, genoot T1 Frank Peeters te midden van het feesttafereel. In zijn eerste seizoen bij Kalmthout schiet de coach meteen de hoofdvogel af.
“Voor het eerst ging Kalmthout met een in zee. Dat was geen evidentie voor de club, maar het klikte direct vanaf dag één. De basis voor de titel werd al in de voorbereiding gelegd. Dat we tegen Donk krampachtig van start zijn gegaan? Natuurlijk was er druk op de ploeg, maar iedereen is gewoon rustig gebleven. We zijn niet op elkaar beginnen vitten. Dat hebben we nooit gedaan. Wat mijn spelers na de pauze op de mat hebben gelegd, was grote klasse. We zitten
buitenstaander De bezoekers begonnen het best aan de partij en bekroonden dat overwicht met een doelpunt. Turk Sport herpakte zich en kon de scheve situatie nog voor de rust ombuigen. Pas in de absolute slotfase zorgde Gündüz voor zekerheid. Ekeren eiste het meeste balbezit op, maar dat vertaalde zich niet in kansen. Dan waren de bezoekers efficiënter. Michielsen reageerde het snelst na een hoekschop die bleef hangen in het strafschopgebied en prikte de 0-1 binnen. Toen Michielsen, vrij gelaten aan de tweede paal, zijn tweede van de middag kon binnen leggen, was de wedstrijd gespeeld. Claes en Algoet zorgden in het eerste kwartier voor gevaar, maar rond het halfuur brak de match
nu aan tachtig goals. Tegen Donk behaalden we al onze twaalfde Dat zijn cijfers die
clean
sheet. spreken.”
Aanvoerder Stef Everaert smukte de titelmatch op met drie goals.
“Het was geen zuivere hattrick, maar daar gaan we niet om malen
Als je met 7-0 wint, maakt het niet uit wie de goals maakt. Vreemd toch hoe de wedstrijd is verlopen. In de eerste helft waren er enkele kansjes, maar het liep helemaal niet los. We kwamen nog goed weg met die bal van Donk tegen de paal. In de tweede helft was het puur genieten. Donk ging er fysiek compleet onderdoor. Uiteindelijk is deze monsterzege een voetnoot.
(knipoogt). helemaal open. Van Lieshout bracht Poppel op voorsprong, maar twee minuten later stelde Depret gelijk. De twee ploegen hielden mekaar voortdurend in evenwicht, maar op het uur trapte Schellekens de 2-1 binnen na hoekschop. Ariba had de gelijkmaker aan de voet, maar zijn schot werd afgeblokt. Een inspiratieloos Zandvliet mocht nog blij zijn met een punt. Schoten klom al gauw op voorsprong via Rodrigues, maar Chemlal bracht de thuisploeg vanop de stip toch weer langszij. Met een rake pegel vanop zo’n 25 meter leek De Roy Schoten de overwinning te schenken. Het slotwoord was echter voor Vanhaelst, die op een diefje nog voor een gelijkspel tekende. Kalmthout is kampioen omdat we een heel seizoen constant hebben gepresteerd. Zonder die een op vijftien in de heenronde hadden we de titel al veel eerder kunnen pakken.”
Ook voor Faust Govaert werd het een match om niet te vergeten. De verdediger stopt aan het eind van dit seizoen door werkomstandigheden.
“7-0 winnen en zelf scoren in de beslissende wedstrijd: mooier kan een afscheid niet zijn. Ik ga het voetbal missen, dat is zeker, maar het werk is ook belangrijk. Ik zal mijn ploegmaats met veel interesse blijven volgen in tweede provinciale.” Na handspel van Jacobs bracht Van Den Branden Oosterzonen B vanop de stip op voorsprong. Aan de overzijde trof Romand de paal en miste De Backer vrij voor doel. Aan de overkant had Janssens minder genade. Op de counter verdubbelde hij de voorsprong. Na de rust probeerde Zandhoven wel om de bakens te verzetten, maar echt gevaar kon het nooit creëren. Na handspel claimde Halle tevergeefs een strafschop. Na een impulsieve reactie van Laplanche moest de thuisploeg met tien verder. Aanvoerder Vekemans stond noodgedwongen tussen de palen en de gelegenheidsdoelman hield met enkele knappe reddingen de nul op het bord. Na de rust werd Laakdal wel een zuivere elfmeter onthouden. In het slotkwartier werd Suys uitgesloten, maar de bezoekers konden ook met elf tegen negen geen doelpunt maken.