117 telt al 12.500 reservaties

Aanschuiven voor plaatsje in tijdelijk restaurant sterrenchef

Sedert zondag tellen de dagen van restaurant 117 van Wout Bru in de Graaf van Egmontstraat af. Het pop-uprestaurant op het Zuid dankt zijn naam aan het totaal aantal dagen dat het geopend is. De fans van de sterrenchef reserveren massaal, nu al 12.500 keer.

De Graaf van Egmontstraat heeft aan de uiteinden enkele handelszaken, voor het overige is het een doorrijstraat – niet alle straten op het Zuid zijn hip. Er is maar één adres waar auto’s inhouden, midden in die straat. Daar staat een parkeerhulp uitnodigend achter een geleidekoord. Voorbij zijn balie is er ruimte te over voor enkele rokers. En daarachter wacht 117. Het is onwaarschijnlijk wat enkele likjes verf en goede smaak kunnen doen. Suzy Bru had amper acht dagen en maakte van een eentonig grijze hangar een restaurant dat uitnodigt. De glazen koepels bovenaan en de hoge muren herinneren nog aan het pakhuis. En toch is de ziel van het pand niet weggeschilderd.

“Sponsor Campari had een campagne lopen met grote foto’s van Dave van Laer”, vertelt Suzy Bru. Hier komen ze zeer goed tot hun recht. Van vloer tot dakraam hangen levensgrote beelden van de cruiseterminal, een stukje Meir en een unieke kijk op de kathedraal. “Midden in de renovatieweek bood een verlichtingsexpert van Accessori aan om het restaurant maximaal uit te lichten. Zijn aanbod kwam op het juiste moment”, zegt Suzy Bru. Het enige dat rest van de oude zaak zijn donkerrode stoelen, die nu perfect passen in het interieur.

Winteruitstap

We krijgen een plaatsje aan een ovalen toog, aan de rand van de zaal: een perfect overzicht. Suzy Bru zelf licht het systeem 117 toe. “Bedoeling is dat je kiest tussen koude en warme voorgerechten,hoofdgerechtendessert. We raden aan er vier te nemen, want het zijn geen grote porties.”

Met gerechtjes vanaf 12 euro weet je meteen waar je uitkomt. Maar later blijkt dat die porties redelijk meevallen, zeker voor een lunch. Suzy Bru stuurt meteen bij als we daarover beginnen. “We merken dat mensen vaak kiezen voor drie gerechtjes. Dan maken we de porties ook iets groter.”

Intussen komt ook sommelier Corentin Caillard (25) uit Toulouse dag zeggen. We houden het bij de huiswijn van het Domaine La Croix in Saint-Tropez (5 euro per glas), wat hem meteen de loftrompet doet bovenhalen. “Gekozen door Suzy, want het is ook de huiswijn in Eygalières, al van voor ik bij hen kwam werken.”

Corentin is een van de acht leden uit de vaste kern van Chez Bru die de winteruitstap van hun chef van dichtbij willen meemaken. “Altijd een avontuur, maar dit slaat alles. Ik was nooit in België geweest, laat staan in Antwerpen. Maar ik was redelijk verbaasd. In mijn vrije tijd tafel ik graag. Ik ben zeker nog niet teleurgesteld, integendeel. Het verschil met de buiten in de Provence? Och, dat moet je relativeren, ik heb toch een auto? Wij Fransen zijn gewend aan afstanden.”

Nog even vermelden dat u wijnen in elke kleur en herkomst kunt vinden voor 30 tot 40 euro.

Bladgoud

De eerste gerechtjes komen eraan. Blijkt dat zowel Wout als Suzy Bru ons op het verkeerde been hebben gezet. Wout Bru noemde zijn gerechtjes tapas. Dat is ze oneer aandoen. En de porties zijn zeker voldoende: minder wellicht dan een gang in Chez Bru, maar toch voldoende groot.

De vitello tonato (14 euro) overtreft de verwachtingen. Meer nog dan het voortreffelijke sausje, dat uiterst gedoseerd het vlees begeleidt, verrassen de piepkleine korstjes, die afgewerkt zijn met bladgoud.

Daarna nog een populaire naam: de spaghetti carbonara (14 euro). Kennen we allemaal van thuis, die spaghetti met kaas en ham, toch. Fout gedacht. Met lichtjes gebakken ham en champignons erbij tilt Bru deze klassieker tot ongekende hoogte. Geen opgehoopt bord, maar klasse.

Nog even vermelden dat zowel de kalfswangen (23 euro) als het piepkuiken (19 euro) gegaard in hooi meer dan voldoende het bord vullen. En dan die pureecrème: top.

Wie ondanks de vele voorinschrijvingen een bezoek aan 117 wil brengen, kan via de website inschrijven op last minutes. “Er komen regelmatig plaatsen vrij”, zegt Bru. “En neen, ik reken geen 50 euro voor een reservatie. Wél als u uw kat stuurt nadat u een reservering had genomen.”

Chef in résidence

Afgaand op de ambiance, de aankleding van 117 en het eten is deze sterrenchef in résidence (naar ana-

logie met schrijvers die beurzen krijgen om te gaan schrijven en lesgeven aan buitenlandse universiteiten) een verrijking voor Antwerpen. “Natuurlijk denk ik er wel eens aan om definitief iets in Antwerpen te beginnen”, bekent Wout Bru. “We hebben een pied-à-terre in de stad, mijn broer woont ook hier, dus waarom ook niet? Vijf jaar geleden al hebben ze ons de kapel in het voormalige Militair Hospitaal (waar Sergio Herman aan zijn Antwerps restaurant werkt,

red.) aangeboden. Maar dat lag naar onze smaak te ver van het centrum. Bovendien willen we toch ook terugkeren naar de Provence.”

“Maar dit heb ik altijd willen doen”, zegt Wout Bru. Deze menukaart biedt inderdaad een aantal gerechtjes die je in een andere vorm in Eygalières terugvindt. “Hier vind je een mooie mix tussen de Belgische, de Franse en de Aziatische keuken. Daarbij komt dat ik, door de omstandigheden, hier terecht kom in een bestaande keuken, die erg beperkt is. Al zit daarin dan ook een uitdaging. Als de gasoven het begeeft, heb ik nog een inductievuurtje over. Maar goed, dat zijn plezante risico’s. Bijkopen?Natuurlijkkanikdekeukenhier compleet renoveren. Maar heeft dat zin met zo’n korte uitbating? Mensen maken mijn rekening graag, maar vergeten, al dan niet bewust, de kosten. Laat ik het zo stellen: het is, op zijn Antwerps gezegd, niet alleen scheppen wat ik doe.”

Het is inderdaad een verhaal van geven en nemen, bij Bru. Hij groeide beetje bij beetje en mag zich momenteel verheugen op belangstelling uit West-Vlaanderen, Oost-Vlaanderen, Brabant en Antwerpen voor een heruitgave van zijn pop-upverhaal. “Ze trekken aan mij, maar ik weet het nog niet.” Het is duidelijk: Antwerpen heeft bij deze jongen uit Vorselaar een dikke streep voor. Heel wat van de klanten die hier passeren zijn oude bekenden van in de Provence. “Er zijn er die meteen tien keer hebben gereserveerd. Ik hou passioneel van mijn klanten. Weet je, er zijn klanten uit Parijs die mij ooit als jonge gast hebben meegenomen naar de grote driesterrenchefs als Ducasse. Ze hebben me deze zomer gebeld om te zeggen dat ze niet meer konden komen. Veel verloren op de beurs, ze konden het zich niet meer permitteren. Ik heb geen seconde geaarzeld en heb hen uitgenodigd. Natuurlijk, zoiets kan toch iedereen overkomen?”

FOTO PATRICK DE ROO Wout Bru blijft rustig bij het succes: “Sommige mensen komen elke week een keer.”