Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Vanavond Lierse versus Antwerp, duel tussen twee grote namen in tweede klasse
Lierse versus Antwerp. De provincie versus de grootstad. Twee clubs met een roemruchte geschiedenis, maar het duel staat vandaag wel geprogrammeerd in tweede klasse, de vuilbak
van het Belgische voetbal. Dus behalve die geschiedenis met prachtige hoogtepunten zijn ook pijnlijke dieptepunten een rode draad doorheen het levensverhaal van beide clubs. Maar wie van de twee is nu de grootste? Uw krant ging op onderzoek op
basis van zeven parameters. Palmares
GELIJK
Opvallend: Lierse en Antwerp hebben allebei vier landstitels en twee bekers op hun palmares staan. Al liggen de successen van Lierse verser in het geheugen. In 1997 pakte het zijn laatste titel en een jaar later triomfeerde het in de beker. De andere titels dateren van vooroorlogse tijden (1932 – 1940 – 1942), de eerste bekerwinst was in 1969. Voor de laatste nationale triomf van Antwerp moeten we terug naar de bekerwinst van 1992. Al de rest dateert van de jaren ’50
(bekerwinst in 1955) of vroeger (titels in 1929 – 1931 -1944 – 1957).
In Europa pakte geen van beide een prijs, al deed Antwerp het daar wel beter. De Great Old speelde vijftien keer Europees met de verloren finale op Wembley tegen Parma voor de Beker der Bekerwinnaars als ultiem hoogtepunt. Lierse raakte in negen seizoenen Europees voetbal (Intertoto tellen we niet mee) nooit verder dan de kwartfinale tegen Milan in de UEFA Cup van het seizoen 1971-1972.
Onderlinge duels LIERSE WINT
In de onderlinge duels is het erg nipt tussen beide clubs. In totaal kwamen Lierse en Antwerp al in 139 officiële wedstrijden tegen elkaar uit. De totale balans doorheen de geschiedenis is bijna in evenwicht. Veertig keer eindigde een duel onbeslist. Lierse won 55 keer tegen Antwerp, de Great Old trok 54 keer aan het langste eind. Maakt Antwerp vanavond gelijk in de onderlinge duels?
Ervaring huidige kern ANTWERP WINT
Het grootste contrast tussen beide ploegen is de ervaring van de huidige kern. Antwerp heeft deze zomer een volledig nieuwe ploeg samengesteld en ging daarbij vooral op zoek naar ervaring. Een missie waarin de club geslaagd is, want met de voltallige kern heeft Antwerp 1.556 wedstrijden op het hoogste niveau op de teller. Grote roergangers daarbij zijn Wim De Decker (316), Steve Colpaert (289) en Gregory Dufer (275). Bij Lierse komen ze nog niet aan één derde van het aantal gespeelde wedstrijden op het hoogste niveau: 589. Etien Velikonja spant de kroon met 210 duels, voornamelijk in de Sloveense eerste klasse. Buysens is nummer twee (141), maar nummer drie van Lierse komt nog maar net boven de vijftig uit (Masika met 63).
Financiële mogelijkheden
ANTWERP WINT
Als je ziet welke kern Antwerp
op de been kon brengen, is het
duidelijk dat er financieel vandaag weer een en ander mogelijk is bij de Great Old. Meer dan bij Lierse, dat het vooral met spelers uit de academie moet doen. Niet dat alle financiële zorgen van de baan zijn op de Bosuil. Ten eerste blijft het een mysterie waar het geld van sterke man Patrick Decuyper vandaan komt en ten tweede moeten er op het einde van het seizoen weer enkele schuldaflossingen gebeuren. Maar met de huidige positieve flow waarin de
club zit, lonken financie el betere tijden. Bij Lierse is dat even anders. Jarenlang gooide voorzitter Maged Samy het geld door ramen en deuren, maar die tijd is voorbij. Lierse krijgt geen enkel transferbudget meer vanuit Egypte, mag alleen vrije spelers aantrekken en bij voorkeur geeft het kansen aan jongens uit de eigen academies. Lierse haalt wel elk jaar met gemak de licentie, maar dat gebeurt enkel bij gratie van één man: Maged Samy. Als hij er vroeg of laat met zijn bedrijf Wadi Degla de stekker uit trekt, is het onherroepelijk gedaan met de Pallieters.
Stadion LIERSE WINT
Antwerp mag dan veel tijd en moeite hebben gestoken in het opkalefateren van tribune 1, qua infrastructuur moet het nog steeds onderdoen voor Lierse. Nochtans is het Lisp ook een verouderd stadion en allerminst een architecturaal pareltje. Maar het heeft een troef met de grote, comfortabele tribune achter het doel, waar zitplaatsen, skyboxen, feestzalen, secretariaat en shop ingebouwd zijn. Bij Antwerp zijn de twee tribunes aan de lange kant niet meer dan nostalgie. Voor comfort moet je niet op de Bosuil zijn en dat weten ze. Als de Great Old naar eerste klasse wil, moet daar toch iets aan gebeuren. Het is
vandaag vooral een vreemd zicht dat de spelers voor een wedstrijd eerst honderd meter tussen de supporters moeten wandelen vooraleer ze het veld kunnen betreden. Reden: de kleedkamers zijn door hun erbarmelijke staat in de hoofdtribune verhuisd naar het
Kwadrogebouw achter het stadion.
Toeschouwers
ANTWERP WINT
Hier moet Lierse het onderspit delven. Het potentieel bij Antwerp is immens groot. Als beide clubs sportief exact dezelfde waarde zouden hebben, zal Antwerp altijd meer toeschouwers trekken dan Lierse. Dat heeft het te danken aan de aantrekkingskracht van de grootstad. Dit seizoen is het verschil zelfs immens. Tot nu toe lag het toeschouwersaantal bij Lierse dit seizoen nog geen enkele keer boven de 5.000. Op de Bosuil daarentegen was er dit seizoen nog geen enkele match met minder dan 9.000 toeschouwers. Het gemiddeld aantal toeschouwers dit seizoen bij Antwerp (10.397) is meer dan het dubbel van het aantal bij Lierse (4.024).
Stabiliteit GELIJK
Antwerp en Lierse zijn niet altijd een toonbeeld van stabiliteit geweest en bleken voor trainers veeleer een kerkhof dan de hemel. De laatste tien jaar kende Lierse maar vier seizoenen zonder trainersontslag. Soms waren er zelfs meerdere op één seizoen. Denk maar aan AnthuenisVan Meir-Sollied in 2010-2011 of Janssens-Ramzy-Van Meir twee jaar later. Sinds 2005 waren er maar liefst veertien trainerswissels op het Lisp. Antwerp doet het de laatste jaren iets beter met elf trainers in tien jaar. Bij de eindafrekening hoeven beide clubs nauwelijks voor elkaar onder te doen. Sinds 1920 voerde Antwerp 57 trainerswissels door, Lierse 56.