Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“We hadden zeker twee strafschoppen verdiend”
Anderlecht moet vrede nemen met punt, ref weigert bal op stip te leggen
Anderlecht geraakte ondanks het eerste competitiedoelpunt van Ezekiel niet verder dan een gelijkspel tegen een defensief ijzersterk Kortrijk. Paars-wit kon zichzelf maar weinig verwijten. Scheidsrechter Van de Velde onthield de Brusselaars drie strafschoppen.
Eerst de film van de match: Anderlecht pakte die meteen in handen maar liep al in de negende minuut op een counter: Rolland vond de ruimte in de rug van Najar en Marusic, kwam alleen voor Proto en maakte beheerst af. “Najar gaf veel te veel ruimte weg”, sakkerde Hasi achteraf terecht, maar het onheil was geschied. Anderlecht, pas voor de tweede keer dit seizoen op achterstand - op Oostende verloor het dan ook - moest achtervolgen tegen het team met de sterkste defensie van het land - negen tegengoals in twaalf matchen. Dat na die goal dan ook nog meteen danig naar achter kroop.
“Het was niet eens de bedoeling”, aldus coach Walem achteraf. “Anderlecht was gewoon zo sterk. Het verschil in kwaliteit is echt heel groot, hoor.”
Dat viel in de eerste helft nog wel mee, maar in de tweede werd de thuisploeg met snel combinatievoetbal en meer diepgang wel helemaal weggespeeld. Bij Kortrijk was organisator Poulain tijdens de rust met last aan de hamstrings in de kleedkamer gebleven en het duurde geen vijf minuten of dat werd afgestraft. Deschacht haalde de achterlijn, kon simpel terugleggen op Ezekiel en de Nigeriaan maakte zijn eerste van het seizoen - geen mens kon het over een owngoal hebben. Maar daar bleef het bij. Niks erop en erover. Het viriele Kortrijk vocht voor elke morzel grond, trok ook nog Pavlovic centraal achterin, en bleef overeind. Met dank aan Darren Keet, de hele tijd ijzersterk, ook in de lucht, die in de slotfase met een karpersprong ook nog eens een schot van Praet uit zijn doel ranselde.
Drie keer penalty
Maar nu de drie fases waar iedereen het over had. Drie keer strafschop. In de eerste helft werd Okaka op een inzenden van Ezekiel onderuit getrokken. In de tweede helft deed Boyer precies hetzelfde met de Italiaan - die voor het eerst in zeven matchen niet kon scoren. En helemaal op het einde beging Rolland overduidelijk handspel in de zestien meter. Drie keer weigerde scheidsrechter Van de Velde te fluiten. Hij wilde achteraf ook geen commentaar geven, maar vriend en vijand was het erover eens dat het bepalende fases waren in de wedstrijd.
Rolland: “Over die twee andere fasen kan ik mij niet uitspreken, maar het is wel zo dat ik die bal met mijn arm beroerde. Maar als de ref niet fluit...”
Deschacht: “Bij die trekfases stond ik te ver, maar het was zeker handspel.”
Praet: “Okaka werd volgens mij twee keer vastgehouden, ik zag ze aan zijn shirt trekken. En het was ook duidelijk hands, maar of het in de backlijn was, kon ik niet zien.”
Kortrijkcoach Walem was eerlijk: “We hadden geluk. Want er had evengoed drie keer kunnen worden gefloten.”
Hasi, die zijn spelers had gevraagd niet al te zeer te zeuren over de strafschoppen, maakt zelf de conclusie. “Zeker twee van de drie waren penalty.”
Het was voldoende geweest, al weet je met Anderlecht en strafschoppen nooit natuurlijk. “Maar ben ik niet blij met het resultaat, ik ben wel tevreden met de prestatie.”